تاون هال، ۱۴اکتبر ۲۰۲۱ اخیراً فعالان مدافع حقوق‌بشر به افرادی که از ناقضین حقوق‌بشر در ایران متأثر شده‌اند پیوستند تا درخواستهای رسمی را برای دستگیری ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور ایران صادر کنند. رئیسی بعد از ماهها اعتراض توسط شهروندان و تبعیدیان ایرانی به‌خاطر نقش وی در نقض شدید حقوق‌بشر از جمله قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۹۸۸ که اغلب آنها اعضا و هواداران اپوزیسیون اصلی ایران مجاهدین خلق بودند، در ماه اوت بر سر کار آمد.
درخواستهای عمومی برای دستگیری وی هنگامی افزایش یافت که اعلام شد انتظار می‌رود رئیسی در کنفرانس تغییرات آب و هوای کوپ۲۶ که قرار است از ۳۱اکتبر تا ۱۲نوامبر در گلاسکو برگزار شود شرکت می‌کند. مخالفان ایرانی مدتهاست سیاست گذاران غربی را به‌خاطر حفظ روابط معمول دیپلماتیک با رژیم ایران به‌رغم تعهد مداوم آن به تروریسم، سرکوب مخالفین، اشاعه سلاحهای اتمی و سایر فعالیتهای بدخواهانه‌اش، مورد انتقاد قرار داده‌اند... . .
انتصاب رئیسی به ریاست جمهوری، تأیید روشن این پیآمد و هم‌چنین «یادآوری تلخ مصونیتی است که در ایران حاکم است». این زبانی بود که توسط اگنس کالامارد دبیرکل عفو بین‌الملل در بیانیه‌یی در واکنش به آن انتصاب بکار گرفته شد. وی تأکید کرده بود که به‌جای دست یافتن به منصب ریاست جمهوری، رئیسی باید در سطح بین‌المللی به‌دلیل «جنایت علیه بشریت، قتل، ناپدید شدن اجباری و شکنجه» مورد تحقیق قرار گیرد.
فراخوانها به انجام چنین تحقیقاتی و نیز فراخوان به دستگیری رئیسی طبعاً بر روی قتل‌عام ۶۷ متمرکز است اما این فراخوانها بواسطه پیشینه اخیر رئیسی، آن را به‌طور خاص از فوریت برخوردار می‌کنند. در سال۲۰۱۹ به‌عنوان گامی آشکار برای ریاست جمهوری، وی به‌دستور علی خامنه‌ای رئیس قوه قضاییه رژیم ایران شد. در این موضع، رئیسی بر جنبه‌های کلیدی سرکوب در قیام سراسری نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) نظارت داشت، سرکوبی که در آن ۱۵۰۰ معترض مسالمت جو ظرف چند روز کشته شدند و پس از آن هزاران تن از دستگیر شدگان در طول چند ماه تحت شکنجه قرار گرفتند... .
هر چند رئیسی تنها ۲ماه است که روی کار آمده، دعوت وی به بیست و ششمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی در اسکاتلند پیشاپیش بخشی از یک طرح بزرگتری است... .
در سپتامبر مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی از پیش ضبط شده رئیس جمهور جدید ایران را نمایش داد. این سخنرانی باعث تجمعات اعتراضی همزمان طرفداران شورای ملی مقاومت ایران در سراسر اروپا و آمریکا شد که بار دیگر خواستار آن شدند که رئیسی و سایر ناقضین حقوق‌بشر در ایران به‌جای مشروعیت یافتن توسط جامعه بین‌المللی، مورد مواخذه قرار گیرند... . .
تصمیم رئیسی مبنی بر این‌که شخصاً در مجمع عمومی ملل متحد حضور نیابد ممکن است ناشی از ترس وی از دستگیری تحت صلاحیت حوزه قضایی جهانی بوده باشد-- چیزی که شورای ملی مقاومت ایران و متحدانش با جدیت به‌دنبال پیش بردن آن بوده‌اند... . .
چنین چهره‌ای در کنفرانس بین‌المللی در غرب در میان سایر سران کشورها هیچ جایگاهی ندارد. اگر ماه آینده به او اجازه ورود به انگلستان داده شود، تنها باید برای این باشد که پلیس اسکاتلند حکم جلبی را به اجرا گذاشته و تحقیقات در مورد جنایاتی را آغاز کند که شامل نسل‌کشی علیه مسلمانان بردباری باشد که ۳۳سال پیش استبداد بنیادگرای رژیم را به چالش کشیدند.
