خمینی و جانشینانش از روز اول این توصیه گوبلز را علیه مجاهدین و شورای ملی مقاومت طابق‌النعل بالنعل پیروی میکردند. آنها هروقت در تنگنا قرار میگیرند بطور مضاعف به این توصیه طلایی(!) چنگ می زنند. در همین راستا بیش از همه رئیسی عضو هیأت مرگ در قتل‌عام ۶۷ زندانیان سیاسی اکنون در مقام ریاست جمهوری ملایان نیاز دارد که جای جلاد و قربانی را شیطان‌سازی از مجاهدین به کمک شبکه «خبرنگاران دوست» عوض کند. بخصوص که دادگاه محاکمه یک دژخیم قتل‌عام ۶۷ برای استماع مجاهدین از سوئد به آلبانی منتقل شده و هفته آینده دادگاه تجدید نظر تروریستهای بمبگذار در گردهمایی مجاهدین در پاریس هم در بلژیک برگزارمی شود. بنابراین وزارت اطلاعات ملایان برای دومین بار در دو هفته گذشته از طریق یک خبرنگار دوست به لجن پراکنی علیه مجاهدین روی آورده تا از ابعاد فاجعه بکاهد.
این «خبرنگار دوست» هومریش است که در سابقه خود افتخار میکند که در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ در تهران الهیات آخوندی تحصیل کرده و در ژانویه ۲۰۱۸ نیز در ایران بوده است و عکسهای او با زنان پاسدار و بسیجی در اردوی زنان بسیجی منتشر شده است. مقاله سراپا دروغ او علیه مجاهدین در سال ۲۰۱۹ که به اشپیگل قالب کرده بود، در دادگاه هامبورگ محکوم و ناگزیر بخشی از اتهاماتی که هومریش علیه مجاهدین نوشته بود حذف شد.
این بار هومریش در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱ سی و چند سئوال را با کلاه دیسایت برای نمایندگی شورای ملی مقاومت در برلین ارسال کرد و با یک ضرب الاجل ۴۸ ساعته خواهان پاسخگویی شد. مقاله ۲۸ اکتبر او در سایت مگزین که کلکسیونی از اراجیف تکراری وزارت اطلاعات علیه مقاومت ایران بود خریداری جز سایتها و مزدوران شناخته شده مزدوران اطلاعات ملایان و نیروی تروریستی قدس پیدا نکرد. همچنین معلوم شد که او این ماموریت را از اواسط ۲۰۲۰ شروع کرده و نهایتاً در اکتبر ۲۰۲۱ برای جلوگیری از محکومیت مجدد در دادگاه یک خورجین سوال به سمت نمایندگی شورا سرازیر کرده تا وانمود کند ژورنالیسم او یکجانبه نبوده است!
هومریش در ادامه مأموریت محوله اکنون در شامگاه ۸ نوامبر مجددا ۴۲ سوال از نوع سوالات بازجوهای اطلاعات آخوندها برای دفتر شورا ارسال نموده و خواهان پاسخگویی به آنها تا ساعت ۱۰ صبح روز پنجشنبه شده است. برگردان فارسی این سؤالات همین امروز ( ۹ نوامبر) به طور کامل برای اطلاع عموم ایرانیان از توطئه کثیف وزارت اطلاعات آخوندها در آستانه دو دادگاه در آلبانی و بلژیک از سوی کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت منتشر شد.
سماجت و اصرار هومریش بر ادامه این سریال دروغپردازی و عوض کردن جای جلاد و قربانی یادآور شکنجه‌های روانی نیروی قدس و وزارت اطلاعات در اشرف در عراق است که از طریق۳۲۰ بلندگو طی ۶۷۷ روز با پخش انواع تهدیدها و همین افترائات هومریش مذبوحانه تلاش میکردند اراده رزمندگان آزادی را در برابر دیکتاتوری دینی و بانکدار مرکزی تروریسم در هم بشکنند.
سری جدید سؤالات هومریش به احکام دادگاههای دو دقیقه‌ای رژیم آخوندی شباهت دارد. او عمداً یک مجموعه دروغ و افترا را به عنوان حقایق مسلم ردیف کرده و خواستار تأیید آنها از سوی نمایندگی شورا شده در حالی که حتی یک مورد از این اکاذیب هم وجود ندارد که در۴۰ سال گذشته صدها و حتی هزاران بار توسط رسانه‌های ملایانی که هومریش نزد آنها تحصیل کرده تکرار نشده باشد. غیر از «جعبه‌های گل بر روی طاقچه پنجره‌های مجاهدین و پرده‌های آبی رنگ پشت شیشه‌ها» که هومریش به تازگی آنها را در محل نمایندگی ما شناسایی کرده است!
به عنوان مثال این ادعای مضحک هومریش که مجاهدین شخصیت‌های سیاسی را فریب می‌دهند و مقاومت ایران در تلاش است تا «نمایندگان مجلس را برای اهداف خود طعمه کند» هزاران بار در سالهای اخیر تکرار شده است. او با وقاحتی بی‌منتها قانونگذاران آزادیخواه در سراسر جهان از جمله در آلمان را به خاطر حمایت از مقاومت ایران برای آزادی مورد اهانت قرار میدهد. گویی آنها را با مزدوران و مزدبگیران رژیم آخوندها که در مراسم تحلیف جلاد ۶۷ شرکت کردند اشتباه گرفته است. اگر می‌شد چنین شخصیتهایی را با هدیه و پول خریداری کرد پس چرا آخوندها که بر اقیانوسی از نفت و گاز نشسته‌اند در ۴ دهه نتوانستند این کار را بکنند. او نمیداند که در این جهان چیزهایی هستند به نام «وجدان» و «شرف» و «انسانیت» که قابل خرید و فروش نیستند. والا در سال ۱۹۸۸ در ایران ۳۰ هزار زندانی سیاسی که ۹۰ درصد آنها از مجاهدین بودند، برای دفاع از آرمانشان که آزادی ایران بود بر سر دار نمی‌رفتند.
برخی سؤالات هومریش بهت‌انگیز است. کسی که می‌گوید نزد ملایان الهیات می‌خوانده و عکس‌هایش با زنان بسیجی در اشپیگل منتشر شده اکنون با سخافتی باورنکردنی می‌پرسد آیا درست است که مجاهدین (مسلمان) سه بار در روز نماز میخوانند و آیا «زنان باید روسری سر میکردند»؟
یک رشته از سوالات هومریش دقیقاً خاستگاه امنیتی و اطلاعاتی دارد. از جمله در مورد مجاهدین (بدون حفاظت و بدون سلاح) می‌پرسد چرا به صورت دونفره تردد میکردند؟ سپس خودش با تردستی احمقانه جواب میدهد: «برای این که باید از یکدیگر جاسوسی می کردند؟».
او عمداً نادیده می‌گیرد که مجاهدین در داخل و خارج ایران هدف اصلی ترور و جاسوسی رژیم آخوندها بوده‌اند. حقیقتی که بارها در گزارشهای سالانه اداره حراست آلمان و امنیت هلند و سایر کشورها تصریح شده است. در مجموع تاکنون ۲۰۹ عملیات تروریستی از سوی رژیم علیه مجاهدین در عراق و پاکستان و ترکیه و اروپا انجام شده است. به عنوان مثال:
در آوریل ۱۹۹۰، دکتر کاظم رجوی، در ژنو توسط یک گروه از تروریستهای اعزامی اطلاعات آخوندی ترور شد.
در مارس ۱۹۹۰حسین عابدینی نماینده مجاهدین در استانبول هدف حمله تروریستها قرار گرفت و بشدت مجروح شد و به نحو معجزه آسایی از مرگ نجات یافت. حتی در بیمارستان نیز تروریستها بطور ناموفقی تلاش کردند او را تمام کش کنند. هدف اصلی این حمله تروریستی ربودن یا ترور محمد محدثین مسئول کمیسیون خارجه شورا بود که او هم جان بدر برد.
در سال ۱۹۹۲، علی اکبر قربانی، نماینده مجاهدین در استانبول توسط تروریست های رژیم آخوندی ربوده شد و جسد مثله شده او چند ماه بعد در جنگلهای اطراف استانبول کشف شد.
در مارس ۱۹۹۳، محمد حسین نقدی، نماینده شورا در ایتالیا در شهر رم هدف تروریست های رژیم ایران قرار گرفته و کشته شد.
در دسامبر ۱۹۹۳، پلیس سوئد طرح ترور دبیر شورای ملی مقاومت ابوالقاسم رضایی و خانمها بدری پورطباخ و فرشته یگانه را خنثی و افشاء کرد و به دنبال آن ۴ دیپلمات رژیم را از سوئد اخراج و دو مزدور دستگیر شدند.
در فوریه ۱۹۹۶، خانم زهرا رجبی، عضو شورای ملی مقاومت و عضو شورای رهبری مجاهدین و علی مرادی عضو دیگر مجاهدین در استانبول ترور شدند. در همین سال طرح ترور خانم فرشته یگانه در نروژ خنثی گردید.
در ژوئیه ۱۹۹۹ بار دیگر طرح ترور ابوالقاسم رضایی و خانم لیلا افشار در آلمان خنثی شد. متعاقباً تروریست نفوذی به نام حمید خرسند دستگیر و در سال ۲۰۰۰ در دادگاه محکوم شد.
در مارس ۲۰۱۸، یک توطئه تروریستی برای انفجار مراسم عید نوروز مجاهدین در اشرف ۳ در آلبانی خنثی شد و سفیر و معاون سفیر رژیم ایران به خاطر دخالت در این طرح از این کشور اخراج شدند. بعدا در اکتبر ۲۰۱۹، رییس پلیس آلبانی فاش کرد که علیرضا نقاش‌زاده که خودش را «عضو سابق مجاهدین» معرفی میکرد با سفر به تیرانا در پوش دیدن مادرش در مقر مجاهدین، اطلاعات این عملیات را فراهم کرده بود. او از تهران توسط یک سرکرده نیروی تروریستی قدس با نام مستعار پیمان هدایت می‌شد.
در ژوئن ۲۰۱۸، پلیس بلژیک توطئه تروریستی برای انفجار گردهمایی سالانه مقاومت ایران در پاریس توسط یک دیپلمات رژیم و سه تروریست همدست او طراحی شده بود خنثی کرد. این دیپلمات به ۲۰ سال و سه مزدور همراهش به ۱۷ تا ۲۰ سال زندان توسط دادگاهی در آنتورپ محکوم شدند.
در اوت ۲۰۱۸، اداره تحقیقات فدرال آمریکا دو مأمور وزارت اطلاعات را به جرم تعقیب و مراقبت و عکس‌برداری از دو عضو شورای ملی مقاومت ایران دستگیر کردند.
اینها و بسیاری نمونه‌های دیگر و تهدیدهای روزانه تروریستی علیه اعضاء مجاهدین و شورای ملی مقاومت ایران علاوه بر ۹ گروگانی که هنوز از سرنوشت آنها در عراق اطلاعی نداریم و ۲ نفر از آنها در روز روشن در خیابان ربوده شدند، برای هر ذهنی که مسخ نشده و شرافت خود را به شیطان نفروخته باشد جای تردید نمی‌گذارد که تردد دو عضو مجاهدین با یکدیگر به خاطر افترا رذیلانه «جاسوسی» که هومریش ادعا کرده نیست.
راستی چرا هومریش هیچگاه از ربودن روح الله زم که از فرانسه به عراق رفته بود و سرانجام در تهران اعدام شد و از ربودن جمشید شارمهد که از آلمان به امارات متحده عربی رفته بود، نمی‌پرسد؟
شمار دیگری از سوالات هومریش هم که به جزییاتی از وضعیت داخلی ساختمان نمایندگی شورا می پردازد مانند اینکه چه تعداد از اعضا و کادرهای مجاهدین در آنجا کار می کنند و چه کسانی به آنجا تردد دارند و ساعات کار در این دفتر به چه ترتیب است و ... قبل از هر چیز حاکی از یک تلاش مشکوک در رابطه با مقاومتی است که دفاتر آن همواره در معرض اقدامات جاسوسی و ترویستی رژیم ایران بوده است. به همین خاطر مانند سایر کشورهای اروپایی، پلیس آلمان نیز این دفتر را از بابت حفاظت تحت کنترل دارد. در ۹ سالی که دفتر شورا در محل کنونی قرار دارد، صدها شخصیت سیاسی و هزاران تن از هموطنانمان در مناسبتهای مختلف از آن بازدید کرده اند. درهای نمایندگی شورا در آلمان مانند دفاتر شورا و مجاهدین در کشورهای دیگر بر روی هرکس که در خدمت رژیم ایران نباشد هموار باز بوده است.
برخی دیگر از سوالات هومریش در باره منابع مالی مقاومت یک کپی برداری ناشیانه از دعاوی وزارت اطلاعات است. او میخواهد این را القا کند که مجاهدین در پوشش خیریه به جمع آوری غیرقانونی پول مشغول هستند.
سایت بصیرت متعلق به بسیج و سپاه در ۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در مقاله مبسوطی با عنوان منابع مالی گروهک منافقین از کجا تأمین می شود؟ نوشت: در سازمان مجاهدین «تلاش میشود تا در کشورهای مختلف اروپایی، انجمن‌های خیریه پوششی ثبت و راه اندازی کنند. ”انجمن خیریه برای پناهندگان“ در فرانکفورت، ”انجمن تقویت حقوق بشر در ایران“ در بن، ”مرکز حقوق بشر برای پناهندگان ایرانی“ در دوسلدورف، ”انجمن حقوق بشر رهاورد برای مهاجرین“ در آخن، ”سازمان کمک برای حقوق بشر در ایران“ در دورتموند و ”انجمن برای امید آینده“ در برلین تنها تعدادی از انجمن‌های پوششی منافقین در کشوری مثل آلمان را تشکیل می‌دهند...».
مزدوران وزارت اطلاعات که الهام بخش هومریش هم هستند بارها دعاوی مشابهی را در انگلستان، سوییس، آلمان، فرانسه، کانادا و آمریکا در مورد منابع مالی مجاهدین مطرح کرده اند که تماماً توسط مراجع ذیربط قضایی مورد بررسی قرار گرفت و بطلان همه آنها ثابت شده و پرونده همه آنها موجود و قابل ارائه به دادگاه است.
هزینه‌های مجاهدین و شورای ملی مقاومت تماماً از کمکهای مردمی در داخل و خارج ایران تأمین میشود و اسناد آن پیوسته قابل ارائه به دادگاه است. هومریش که به گفته یکی از مزدوران (به نام حسن حیرانی) فارسی را به خوبی صحبت میکند اگر به دنبال حقیقت بود حداقل به خودش زحمت می داد و چند دقیقه از برنامه همیاری سیمای آزادی را که همه ساله برگزار میشود و به سادگی روی اینترنت در دسترس است تماشا میکرد تا ببیند چگونه هزاران ایرانی مشتاق آزادی کمکهای بیدریغ و بخشی از درآمد و دارایی خود را نثار این رسانه میکنند تا اخبار مقاومت را به گوش مردم ایران برساند. یکی از این ایرانیان شجاع، غلامرضا خسروی هوادار مجاهدین، به خاطر جمع‌آوری کمک‌مالی دستگیر و در ۲۰۱۴ اعدام شد.
در پایان از آنجا که هومریش در کمتر از یک ماه حدود ۸۰ سوال از دفتر شورا در برلین مطرح کرده است، ما از او میخواهیم فقط به ۸ سوال زیر پاسخ دهد. برخی از این سؤالات توسط یکی از مجریان تلویزیون سیمای آزادی مطرح شده بود اما بی پاسخ مانده است.
۱-علی فلاحیان وزیر اطلاعات پیشین ملایان در ۲۶ تیر ۱۳۹۶ به یک تلویزیون حکومتی گفت: «وزارت اطلاعات برای جمع آوری اطلاعات در داخل و خارج از کشور نیاز به پوشش دارد. وزارت اطلاعات یک افسر اطلاعاتی، مثلاْ به آلمان ...... اعزام نمی کند که اعلام کند که من از وزارت اطلاعات هستم. لطفاْ اطلاعات خود را در اختیار من قرار دهید. آنها این کار را تحت پوشش مشاغل تجاری، یا رسانه ای انجام می دهند». سوال اینست که آیا خانم هومریش با وزارت اطلاعات، سپاه پاسداران و نیروی قدس و ارگانهای وابسته به آنها چنین رابطه ای دارد؟ اگر پاسخ مثبت است از چه زمانی و در کجا این رابطه شروع شده است؟
۲-در نامه ای افشاگرانه خطاب به دبیرکل ملل متحد در ۱۴ فوریه ۲۰۲۱، هادی ثانی خانی که چهارسال در آلبانی با وزرات اطلاعات همکاری داشت نوشته است که به توصیه سفارت رژیم در آلبانی با تعداد دیگری از مرتبطان با سفارت رژیم با خانم هومریش در سپتامبر ۲۰۱۸ در میدان زاگوزی در کافه‌ای ملاقات کرده است و براساس توجیهات قبلی دروغهایی را علیه سازمان مجاهدین مطرح کرده اند. آیا هومریش این ملاقات را به یاد می آورد؟
۳-آیا این درست است که هومریش بعد از این تاریخ تا درج مقاله اش در اشپیگل در فوریه ۲۰۱۹ سوالاتش در مورد مجاهدین را از این فرد میکرده و او نیز بعد از سوال از مامور وزارت اطلاعات، جواب را به هومریش منتقل میکرده است؟
۴-گفته میشود بعد از حکم دادگاه در مورد مقاله هومریش علیه مجاهدین در اشپیگل، او را به خاطر دروغ‌هایش اخراج کردند. آیا این درست است؟
۵-بخش‌هایی از مقاله اول هومریش چند ماه قبل از انتشار در اشپیگل، در ۲۶نوامبر ۲۰۱۸ در یکی از سایت‌های وزارت اطلاعات به اسم «انجمن نجات کرمانشاه» چاپ شد، این مقاله را چه کسی قبل از انتشار در اشپیگل در اختیار وزارت اطلاعات ایران قرار داده است؟
۶- مسلمانان معتقد ۵ بار در روز نماز میخوانند. هومریش بر چه اساسی فتوا صادر میکند که سه نوبت نماز خواندن مجاهدین مذموم است؟ بنظر می‌رسد در الهیاتی که او نزد ملایان تحصیل کرده آزادی عقیده و مذهب جایی ندارد. آیا این درست است؟
۷-آیا هومریش فردی بنام حسن حیرانی را می‌شناسد؟ آیا این درست است که هومریش با او در تیرانا ملاقات کرده است؟ آیا میداند که این فرد مرتب از سفارت رژیم ایران در آلبانی پول دریافت میکند و مامور آنهاست؟ چه کسی حسن حیرانی را در تیرانا به هومریش معرفی کرد؟
۸-در زمانی که هومریش در ایران بود آنقدر به زنان بسیجی نزدیک شده بود که به او اجازه شرکت در تور مسافرتی «راهیان نور» و تهیه گزارش از آن را دادند. تور «راهیان نور» مخصوص افراد نزدیک به حکومت است. هومریش چگونه این اعتماد را کسب کرد؟
نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران -آلمان
۹ نوامبر ۲۰۲۱
