روز پنجشنبه ۲۷آبان، در آخرین روز دادگاه دورس که برای استماع شاکیان پرونده دژخیم، حمید نوری، با هیأت قضات و دادستان‌ها از سوئد به آلبانی منتقل شده بود، اجتماع بزرگی از مجاهدین با حضور هزار زندانی شاه و شیخ در اشرف۳ برگزار شد. زندانیان دو دیکتاتوری با گرامیداشت یاد شهیدان قتل عام۶۷ و شهیدان آبان ۹۸، برای ادامه نبرد و آزادی خلق و میهن با آنان تجدید پیمان کردند و هفت تن از مجاهدان اشرفی که در دادگاه دورس به ادای شهادت پرداخته بودند، دراین باره گزارش دادند.
خانم مریم رجوی در این گردهم‌آیی ضمن قدردانی از نقش تعیین‌کننده هزار زندانی شاه و شیخ و شاکیان و شاهدان پرونده دژخیم حمید نوری در افشای جنایات رژیم، طی سخنان کوتاهی گفت:
جلسات دادگاه در آلبانی و البته قبل از آن در سوئد، تنها بیان گوشه‌یی از واقعیت زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌های رژیم نه تنها در گوهردشت و اوین و قزل‌حصار بلکه در تمامی زندان‌های سراسر ایران است. و این البته دستاوردی بزرگ در مسیر پیشروی جنبش دادخواهی است. اما نکته مهم این است که، اگر شما مجاهدین و هواداران سازمان در این محاکمه به مسئولیت خودتان قیام نمی‌کردید چه در این‌جا و چه در سوئد، پرونده مسیر دیگری را طی می‌کرد.
در گردهم‌آیی تاریخی شما هزار زندانی شاه و شیخ، با شنیدن شهادت‌ها و روشنگری‌های شما در باره مقاومت و رشادت‌های شهدا و جانفشانی‌ها و قهرمانی‌های آن‌ها و ایستادگی بر مواضع‌شان، من هر لحظه یاد گفته بسیار ارزشمند اشرف شهیدان می‌افتادم که گفت: جهان خبردار نشد که بر مردم ایران چه گذشت. چقدر دوراندیش، عمیق و زیبا در یک جمله بیان کرد. انگار می‌دید مقاومتی که با آن‌همه خونریزی شروع شده تا کجا باید ادامه پیدا کند تا بتواند به سرمنزل پیروزی برسد.
در این‌جا می‌خواهم قدردانی ویژه‌یی بکنم از بستگان شهیدان و اشرف‌نشان‌ها در سوئد که بیش از سه ماه است با حداکثر مایه‌گذاری این کارزار را با آکسیون‌های فعال و اثرگذار به پیش بردند. به‌خصوص این روزها که همه شاهدیم که ساعت‌ها در سرمای سوئد در مقابل دادگاه می‌ایستند و اعلام می‌کنند که دادخواه خون این شهیدان و ادامه‌دهنده راه آن‌ها هستند.
هزاران درود بر آنان.
خانم مریم رجوی با اشاره به پیام‌های قهرمانان سربه دار ۶۷ اضافه کرد: خمینی دجال راهروی مرگ را در برابر مجاهدان و مبارزان سر موضع گذاشته بود تا بتواند یا آن‌ها را به قول خودش نابود کند یا به ذلت بکشاند. اما آن قهرمانان راهروی مرگ را تبدیل به راهروی افتخار برای جهان بشری کردند.
دشمن از ابتدا خیلی تلاش کرد که قتل‌عام را در پنهان‌کاری و سکوت به‌پیش ببرد. اما با افشاگری‌ها و موضع‌گیری‌های سریع و به موقع مسعود از سوم شهریور سال ۶۷ و پیام‌های بعدی او، آن‌چه را که رژیم می‌خواست بپوشاند، افشا شد و رژیم نتوانست طرحش را برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت پیش ببرد و این‌چنین یک بار دیگر، یک ضربه بسیار عظیم از این مقاومت و از مسعود دریافت کرد.
رژیم تلاش کرد تا از شهیدان قتل عام۶۷، هویت‌زدایی کند و از طریق جلادان و مزدورانش شمار سربه‌داران را محدود نشان دهد. در حالی که امروز می‌بینیم که شهادت‌های شاکیان و شاهدان قتل عام‌ها که فقط آمار بندهای زندان گوهردشت را بیان می‌کنند، چه آمار تکان‌دهنده‌یی است. و این البته فقط یک گوشه از قتل‌عام ۶۷ است.
ما امیدواریم که دادگاه‌های بین‌المللی نقش تاریخی خود را در این حرکت عظیم ایفا کنند. اما هم‌چنان‌که مسعود گفت دادگاه اصلی، دادگاه بزرگ مردمی در ایران است.
البته همه شما بهتر می‌دانید که ادامه راه آن سربه‌داران و آن قهرمانی‌ها و جانفشانی‌ها تنها با حرکت در مسیر سرنگونی این رژیم ضدبشری، ضدمردمی و ضداسلامی میسر است.
آری جنبش دادخواهی تا روز سرنگونی این رژیم ادامه دارد. و در آن روز است که خون ۳۰هزار سربه‌دار قتل‌عام‌شده در سال ۶۷ و بیش از ۱۵۰۰ جوان شورشگر در قیام آبان ۹۸ و سایر شهدای راه آزادی ایران به نتیجه خود خواهد رسید.
