تازه ترین دادهها از سوی مرکز آمار رژیم دراین رابطه اعتراف کرده است: «رقم دقیق یارانه بگیران در ایران اعلام شد که برهمین اساس، ۷۸ میلیون و ۳۵۲ هزار و ۸۵۶ نفر ماهانه یارانه نقدی ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی را از دولت دریافت میکنند». (سایت حکومتی پارسینه ۲۹ آبان ۱۴۰۰)
یارانه یا همان سوبسیدهای دولتی است که بهدلیل بروز فقر گسترده، بهویژه در زمینه معیشتی به طرق مختلف مانند پرداخت پول یا کمکهای جنسی به نیازمندان صورت میگیرد.
بهیقین این حجم عظیم از یارانهبگیران در ایران آخوندزده سخن از وجود فلاکت گستردهای دارد که ولیفقیه با سیاستهای مخرب خود و هزینههای سنگین آن بر شانههای جامعه استوار کرده است.
همچنین باید به سیاست مخرب دیگری بهنام «اقتصاد مقاومتی» اشاره کرد که آن نیز ترجمان ریاضت دادن عامدانه به مردم با هدف کنترل و نیازمند ساختن جامعه به حکومت است.
بر این اساس، طی کمتر از سه دهه شاهد هستیم که خط فقر در ایران آخوندزده اکنون بهمرز ۸۰ میلیون نفر رسیده است، زیرا پایه و اساس شرائط برای پرداخت یارانه، همان بروز فقر و بیکاری در جامعه است. دراین رابطه تازهترین دادههای حکومت از وجود خط فقر مطلق برای «۳۰ میلیون» ایرانی سخن بهمیان آوردهاند.
دراین رابطه وزارت کار رژیم در تازهترین آمار اعلام کرده است که «یک سوم» جمعیت ایران زیر خط فقر مطلق بسر میبرند.
سایت حکومتی تیتر ۲۴ در این ر ابطه اعتراف کرده است: «برآوردها نشان میدهد تعداد افرادی که در فقر زندگی میکنند، از ۲۶ میلیون نفر در سال ۹۸ به ۳۰ میلیون نفر در سال ۹۹ رسیده است».
فقر مطلق نیز به معنای آن است که این بخش بزرگی از شهروندان از تمامی امکانات زندگی، معیشتی، آموزش و پرورش، رفاهی، مسکن، در مانی و خدماتی محروم هستند.
در حالیکه خط فقر در ایران آخوندزده اکنون به مرز ۱۲میلیون تومان در ماه رسیده، اما دراین رابطه آمارهای منتشره سخن از آن دارند که خط فقر مطلق در سال ۹۰ برای هر خانوار سهنفره «۲ میلیون و ۷۵۸ هزار تومان» و برای خانوار چهار نفری «۳ میلیون و ۳۸۵ هزار تومان» ترسیم شده است.
به موازات این وضعیت ضدانسانی نیز باید به رشد و نمو شکاف عمیق طبقاتی در رژیم فاسد و غارتگر آخوندی اشاره کرد تا بدینسان به مجموعه دلائل برای رشد بیسابقه یارانهبگیران در ایران رسید. در این راستا و براساس دادههای وزارت کار رژیم «هزینه ثروتمندترین قشر جامعه، یعنی دهک دهم در کشور تقریبا ۱۴ برابر دهک اول است».