نمایندگان محترم،
خانم‌ها، آقایان،
مایه خوشوقتی است که یک‌بار دیگر با شما نمایندگان مردم اروپا در مورد وضعیت حقوق‌بشر و مقاومت مردم ایران برای آزادی علیه یک دیکتاتوری خون‌ریز، صحبت می‌کنم.
در آستانه روز جهانی حقوق‌بشر، قیام‌کنندگان در ایران در شهر تاریخی اصفهان برای احقاق حقوق پایمال‌شده‌شان به‌پا خاستند. با این نبرد، شورشگران برای آزادی در ایران، با فداکاری و تحمل رنج‌های بسیار به کلمات میثاق حقوق‌بشر جان می‌بخشند.
این است آن‌چه در اصفهان و شهرکرد می‌گذرد؛ و آن‌چه در تیرماه گذشته در شهرهای خوزستان و ده‌ها شهر دیگر در سراسر ایران گذشت.
وقتی‌که آخوندهای حاکم حتی درخواست مردم برای آب را با گلوله پاسخ می‌دهند، هم‌وطنان من هم‌چنان که در میثاق جهانی حقوق‌بشر آمده، «به‌عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار» رو آورده‌اند. به‌همین دلیل، من در خانه دمکراسی اروپا حاضرشده‌ام و شما نمایندگان ملل اروپا را به حمایت از معترضان در برابر دستگیری و شکنجه و کشتار خیابانی فرامی‌خوانم.
بیش از ۱۵۰۰جوان و نوجوان در قیام آبان۱۳۹۸ به دستور خامنه‌ای و رئیس‌جمهور کنونی‌اش، رئیسی به قتل رسیدند، بیش از ۴۰جوان بلوچ در اسفند ماه گذشته توسط پاسداران خونشان برزمین ریخت و دست‌کم ۱۴جوان عرب در خوزستان که به بی‌آبی اعتراض کرده بودند، از ماموران رژیم گلوله دریافت کردند. آری همه آن‌ها نویسندگان تاریخ حقوق‌بشر هستند.
قتل‌عام۶۷، جنایتی که هم‌چنان ادامه دارد
در بین جنایت‌های غیرقابل‌شمارش آخوندها، سهمگین‌تر از همه قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ است، جنایتی که هم‌چنان ادامه دارد.
این کشتار بر اساس دو حکم خمینی برای قتل‌عام همه زندانیان هوادار مجاهدین بود. این آشکارا یک نسل‌کشی بود. بعد هم اعدام زندانیان سایر گروه‌های سیاسی را به جریان انداختند.
در ماه‌های اخیر محاکمه یکی از دژخیمان قتل‌عام ۶۷ در دادگاه استکهلم در جریان است. تعدادی از جلسات این محاکمه در دادگاه دورس آلبانی برگزار شد تا اعضای مجاهدین مستقر در اشرف۳ که خود از شاکیان این پرونده هستند، در دادگاه شهادت دهند.
دژخیم تحت محاکمه در این دادگاه به این واقعیت مهم اعتراف کرد که «هرکس در ایران اسم سازمان مجاهدین را ببرد دستگیر می‌شود و دستگاه قضایی فوق‌العاده جدی است». چند دهه است که در ایران تحت حاکمیت آخوندها، نام بردن از مجاهدین ممنوع است. این نمودی از سیاست نسل‌کشی علیه مجاهدین است.
در خرداد گذشته خامنه‌ای یکی از مهمترین جلادان کشتار۶۷ را به ریاست جمهوری رژیم گمارد.
اما مردم ایران، رو درروی رژیم آخوندی، با برپایی جنبش دادخواهی در پی محاکمه خامنه‌ای و رئیسی به جرم نسل‌کشی و ارتکاب جنایت علیه بشریت هستند.
بی‌عملی اروپا رژیم را در جنایاتش جری کرده است
تا آن‌جا که به جامعه جهانی مربوط است، سکوت و بی‌عملی نسبت به این جنایت وحشتناک، شاخص مماشات با قاتلان حاکم بر ایران است. در سپتامبر۲۰۲۰ هفت گزارشگر ویژه سازمان ملل به لحظه مهمی از تاریخچه این سیاست شرم‌آور اشاره کردند. آن‌ها یادآوری کردند که باوجود صدور قطعنامه‌یی درباره این قتل‌عام در مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر ۱۹۸۸، نه مجمع عمومی و نه کمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد هیچ اقدامی نکردند». همین بی‌عملی، رژیم ایران را جری‌تر کرد و موجب وخیم‌تر‌شدن وضعیت حقوق‌بشر در ایران شد.
دولت‌های اروپا با سکوت و بی‌اعتنایی نسبت به کشتار زندانیان سیاسی و سرکوب اعتراض‌ها، در عمل دست رژیم را باز گذاشتند. آن‌ها گمان می‌کردند نقض حقوق‌بشر امری محدود به داخل ایران است. تجربه سه دهه گذشته اثبات کرد که این، دیدگاه و سیاستی اشتباه است.
آخوندها این سیاست را نشانه ضعف جهان غرب تلقی کردند و راه خود را، به‌سوی ساختن بمب اتمی و تعرض به ثبات و حاکمیت ملی کشورهای منطقه، باز دیدند.
سال گذشته یک دیپلمات-تروریست رژیم در دادگاه بلژیک به ۲۰ سال زندان برای اقدام به بمب‌گذاری باهدف قتل محکوم شد. چرا اروپا در مقابل این تروریسم دولتی هیچ اقدام جدی نکرد؟
سیاست مصون‌سازی قاتلان حاکم بر ایران چرا متوقف نمی‌شود؟
در حالیکه اخیرا بالاترین دادگاه فدرال سوییس دستور داد تا ترور دکتر کاظم رجوی نماینده وقت شورای ملی مقاومت در این کشور که در سال ۱۳۶۹ توسط رژیم انجام شد، در چارچوب جنایت علیه بشریت و نسل کشی مورد تحقیق قرار گیرد.
فراخوان به محاکمه بین‌المللی سران رژیم ایران
من از نمایندگان پارلمان اروپا انتظار دارم که برای دفاع از حیثیت اروپا، رو در روی سیاست مماشات، به دفاع از حقوق‌بشر مردم ایران برخیزند.
از شما تقاضا می‌کنم مبتکر جنبشی باشید که اروپا را در کنار مردم ایران قرار دهد؛ در کنار خانواده‌ها و بازماندگان ۳۰هزار زندانی سیاسی قتل‌عام شده در سال ۶۷؛ در کنار زنان و جوانان معترض؛ در کنار مردم و کودکان مظلوم اصفهان که چشم‌هایشان در اثر شلیک گلوله‌های ساچمه‌یی پاسداران مجروح و نابینا شده است.
مشخصاً از شما می‌خواهم با تصویب قطعنامه‌یی در پارلمان اروپا قتل‌عام ۱۳۶۷ را به‌عنوان نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت به‌رسمیت بشناسید.
از شما می‌خواهم از خواست مردم ایران برای محاکمه بین‌المللی خامنه‌ای و رئیسی به جرم قتل‌عام زندانیان سیاسی و کشتار آبان ۹۸ حمایت کنید.
از شما می‌خواهم دولت‌های اروپا را فرابخوانید تا روابط و مذاکرات خود با رژیم آخوندی را به توقف دستگیری معترضان و پایان‌دادن به شکنجه و اعدام در زندان‌ها مشروط کنند.
اجازه بدهید در پایان مجدداً تکرار کنم که مردم ایران مصمم هستند که استبداد مذهبی را سرنگون کنند. آن‌ها می‌خواهند یک جمهوری مبتنی بر ارزش‌های دمکراتیک را برپا کنند که در آن مردم تنها مرجع تصمیم‌گیری هستند.
در ایران آزاد بعد از آخوندها، شورای ملی مقاومت ایران متعهد به برگزاری انتخابات آزاد و احترام به حقوق آحاد مردم ایران است.
ما متعهد به برابری زن و مرد هستیم. اعدام و قانون شریعه آخوندها را رد می‌کنیم و خواهان یک ایران غیر اتمی هستیم.
از همه شما متشکرم.
