برگردان از هافینگتون پست-19مرداد89
هیلاری عزیز
 ما شما و همسر شما را در مهمانی جلسة جی 8 در برمینگهام ملاقات کردیم. زمانی بود که بیل مشغول صحبت کردن با مادربزرگی از شهر برمینگهام   بود. این عکس به عنوان پوستر تبلیغاتی در آن رویداد استفاده گردید. من اکنون می توانم شما هر دو را مثل آنچه که بیل اشاره کرد و فریاد زد بنگرم. بیل گفت, “هیلاری نگاه کن, این خانم مارگ (Marge) است, فکر می کنم این پوستر ( با مضمون “مارگ, به آرایش مویت بپرداز. بیل به شهر خواهد آمد“) را می توان برای مدتی در کاخ سفید به دیوار نصب کنیم!

هیلاری اکنون تصمیم دادگاه منطقة واشنگتن دی.سی روی میز کار شما قرار دارد که پیروزی را به سازمان مجاهدین خلق ایران, بخشی از شورای ملی مقاومت تسلیم نموده است. این سازمان درکارزاری برای حذف از لیست سازمانهای خارجی تروریستی می باشد.
آنچه دادگاه از شما می خواهد, بررسی مجدد روی امتناعی است که سلف شما برای حذف این ممنوعیت نموده بود.
لطفاً بگذارید به شما بگویم که مقامات شما اکنون در مورد چه چیزی استدلال می کنند. من دقیقاً آنچه را که 2 سال قبل در جلسهیی در وزارت خارجه گفته شد را شنیدم.
من در سال 2008 بدنبال یک اقدام موفقیت آمیز حقوقی دادگاه در اینجا توسط یک گروه 35 نفره از تمامی احزاب پارلمان و مجلس اعیان راجع به خودداری ممنوعیت مشابهی توسط دولتمان به آنجا رفته بودم.
بلافاصله, همانند اینجا, مقامات شما استدلال می کردند که “کسی که روزی تروریست تلقی شده, همیشه یک تروریست است.”
وقتی آنها این را به شما می گویند, لطفا به آنها یادآوری کنید که دادگاههای ما, و هم چنین در واشنگتن قبول کرده اند که آن “ شرایط تغییر شگرف کرده, علاوه بر این واقعیت که سازمان مجاهدین خلق ایران در سال 2001 خشونت را مردود شمرده و داوطلبانه سلاحهای تدافعی خود را به نیروهای آمریکایی در کمپ اشرف, در عراق نزدیکی مرز ایران در سال 2003 واگذار نموده است.”
هر چند که کیس مجاهدین متفاوت است, اما برای این که به مقامات شما کمک کرده باشم تا این نکته را درک کنند, و به آنها بگویم که با کمک بزرگ همسر شما چگونه انگلیس در ایرلند شمالی با مردانی که سابقا از بمبها به جای صندوقهای رای برای دستیابی یا مخالفت با تغییر, مذاکرات صلح را برگزار کرده است.
شعار ” کسی که روزی تروریست تلقی شده, همیشه یک تروریست است” جلوی این رویداد را می گیرد. در واقعیت سازمان مجاهدین خلق ایران (پی ام او آی) همواره خواهان انتخاباتی بوده که تحت نظارت بین المللی باشد و ملاها حتی امروز نیز آن را رد می کنند.
و به آنها همچنین بگویم که مدارک باز و اطلاعاتی در برابر دادگاه شما, همانند مدارکی است که دادگاههای انگلستان آنها را غیرمتقاعد کننده و بی ربط یافتند.
من می توانم به شما بگویم که یک وزیر سابق حزب کارگر در وزارت خارجه مان بعد از اینکه شغل خود را ترک کرد راجع به امتناع مقاماتش از اذعان و پذیرش چیزی که دادگاه شما آن را ”تغییر شگرف شرایط” خوانده است به من نوشته است. این برداشت قوی او می باشد که به اصطلاح مدارک راجع به سازمان مجاهدین خیلی مربوط به قبل بوده و ارتباطی به شرایط کنونی ندارد و غیر ممکن است بطور مستقل صحت آن را تائید کرد. به آنها نگو, ولی من فکر می کنم مقامات شما در همان وضعیت هستند.
مقاومت ایران هم در آمریکا و هم در انگلیس صرفا بعنوان بخشی از محاسبات برای پل زدن با تهران ممنوع گشته اند. در زمانهای اخیر, سرکوب سازمان مجاهدین بعنوان یک پیش شرط گفتگو راجع به توسعه تسلیحات اتمی در نقض التزامات سازمان ملل خواسته ملاها بوده است. این چیزی است که منظور دادگاه حوزه دی سی است وقتی راجع به ”واقعیتهای سیاست خارجی و نگرانی های امنیتی ” صحبت می کند.
همانطوریکه من می دانم شما هم می دانید, سالها گفتگو با ایران صرفا به ملاها زمان داده است تا تسلیحات اتمی شان را توسعه دهند. چنانکه با تلاشهای پیشتر استمالات ملاها, مشکل بدتر شده و کارشناسان تخمین می زنند که آنها می توانند در ظرف 24 ماه به قابلیت ساختن این تسلیحات دست یابند.
اما دلایل دیگری وجود دارند که شما بایستی اینک تصمیم بگیرید تا مقاومت ایران را آزاد کنید. انجام چنین کاری به میلیونها نفر در ایران که ما فریاد آزادی آنها را می شنویم پیام می دهد که آنها تنها نیستند. و اعتراض مشترک ما بر سر نقض حقوق بشر, قتل و شکنجه کسانی که خواهان تغییر رژیم و دمکراسی هستند, فقط یک شعار تو خالی نیست.
به محض امضای شما در موافقت با دادگاه واشنگتن, ملاها توانایی شان را در ادعای اینکه لیست گذاری کنونی مقاومت, سرکوب فزاینده معترضین طرفدار دمکراسی را توجیه می کند را از دست خواهند داد.
لطفا, هیلاری قلم خود را بردارید و همین الان آن را امضا کنید.
لرد کوربت از کسل ویل
رئیس کمیته پارلمانی انگلیس برای ایران آزاد 
تذکر: من از شما نمی خواهم از سازمان مجاهدین خلق ایران حمایت کنید. این موضوعی است که مردم ایران در انتخابات آزاد تصمیم می گیرند و آنها تصمیم خواهند گرفت که چه کسی آنها را به دمکراسی رهنمون کند.

Huffington post
Lord Robin Corbett
Posted: August 10, 2010 04:01 PM
It's Time to Update the American View of the PMOI/MEK

Dear Hillary,
We met your husband and you at the G8 summit reception in Birmingham when Bill spotted a Birmingham grandmother. Her photo was used as a publicity poster for the event. I can see you both now as Bill pointed and bellowed: 'Look Hillary, there's Marge.' I believe this poster ("Marge, get your hair done. Bill's coming to town") hung in the White House for a time!

On your desk now is a decision of the DC Circuit Court handing victory to the PMOI, part of the coalition National Council of Resistance of Iran, in its campaign to remove its designation as a foreign terrorist organization.-

 The Court wants you to reconsider your predecessor's refusal to lift this ban.

Please let me tell you what your officials will now argue. I heard them do just that during a meeting at the State Department two years ago.

I'd gone there following a successful court action here in 2008 by an all-party group of 35 Members of Parliament and the House of Lords about our government's refusal to remove a similar ban.

Shortly, as here, your officials argued "once perceived as a terrorist, always a terrorist".

 When they tell you this, please remind them that our courts and that in Washington accepted that "dramatically changed circumstances" included the fact that the PMOI renounced violence in 2001 and voluntarily handed over its defensive arms to US forces at Camp Ashraf, Iraq, near the Iran border in 2003.

Although the PMOI case is different, but to assist your officials to understand the point, tell them how, with the great help of your husband, the UK negotiated peace in Northern Ireland with men who had used bombs rather than the ballot box to either achieve or resist change. –

The "once perceived a terrorist, always a terrorist" mantra would have prevented that happening. In reality the PMOI always called for internationally monitored elections and the Mullahs have refused even today.

And tell them too, that the open and intelligence evidence before your court was identical to that which the UK courts found so unpersuasive and irrelevant.

I can tell you that a former Labour Minister in our Foreign Office wrote to me after leaving his job about the refusal of his officials to recognize and accept what your court called "dramatically changed circumstances". It is his strong view that the so-called evidence about the PMOI is so long ago that it has no current relevance and it is impossible to independently confirm its accuracy. Don't tell them, but I think your officials may be in the same position.

Both in the US and the UK the Iranian Resistance was banned solely as part of the calculus to make bridges with Tehran. In recent times, suppressing the PMOI has been a demand of the Mullahs as a pre-condition to talking about its nuclear weapons development in breach of UN obligations. This is what the DC Circuit Court meant when it spoke about "the realities of foreign policy and security concerns."

You know as well as I do that years of talks with Iran have simply given time to the Mullahs to develop their nuclear weapons. As with earlier attempts appeasement makes the problem worse and experts estimate they could be within 24 months of the capacity to make these weapons.

But there are other reasons why you should now decide to liberate the Iranian Resistance. Doing so would signal to those millions in Iran who we hear cry freedom that they do not stand alone. And that our joint protest over human rights abuses, murder and torture of those who demand regime change and democracy is not merely empty rhetoric.

At the stroke of your signature agreeing with the Washington court, the Mullahs would lose the ability to claim your current designation of the Resistance justifies their increasing repression of pro-democracy protestors.

Please, Hillary, pick up your pen and sign now.

Lord Corbett of Castle Vale
Chair, British Parliamentary Committee for Iran Freedom

P.S. I am not asking you to support the PMOI. That is a matter for the people of Iran in free elections and they will decide who takes them to democracy.