حال با نیمنگاهی به وضعیت جامعه دردمند ایران، به فقر و فلاکت فراگیر و ابعاد بیکاری و رکود تولیدی و اقتصادی میتوان بهخوبی به دجالگریهای آخوندی و وعدههای پوشالی حاکمیت آخوندی پی برد.
سخن از بروز پدیدههای شوم اجتماعی مانند «کارتنخوابی، لوله خوابی، پشتبام خوابی، گور خوابی، ماشین خوابی» و یا نمونه جدید آن «مترو خوابی» در سرزمینی ثروتمند، اما با مردمی فقیر است که تازهترین نمونه آن را شبکههای اجتماعی به بیرون درز دادهاند.
دراین رابطه مدیرعامل حکومتی در شرکت بهرهبرداری مترو ناخواسته به واقعیت «مترو خوابی» در پایتخت اعتراف کرده و با بیان اینکه «برآورد ما این است که یک جریان سیاسی به دنبال آن است که کارهای عقبافتاده قبل را به گردن این دوره بیندازد», به وجود این پدید نوظهور مهر تائید زده است.
وی در ادامه میافزاید: «ایستگاه انقلاب اسلامی را بهعمد انتخاب کردهاند تا با حاشیهسازی، عقبماندگیهای خود را درزمینهٔ اورهال، خرید تجهیزات، تعمیرات و… پوشش دهند و این گاف رسانهای است». (خبرگزاری حکومتی ایمنا ۱۵ دیماه ۱۴۰۰)
بدینسان مشخص میشود که برخلاف تمامی تکذیبیههای اولیه، موضوع «مترو خوابی» به واقعیتی دردناک برای مردم بیسرپناه و دردمند تبدیل شده است.
یک دلیل برای این واقعیت نیز همان برزو شکاف عمیق طبقاتی و بهتبع آن عدم توان مالی برای اجاره خانه و تهیه مسکن، آنهم به دلیل فقر است که اکنون به یک بحران عظیم اجتماعی تبدیل گردیده است.
این وضعیت در حالی است که اکنون تهیه مسکن مناسب برای بسیاری از خانوارها به یک آرزو تبدیل گردیده است. نیمنگاهی به رشد و نمو پدیدههای شومی مانند «حاشیهنشینی و حلبیآبادها» در بزرگ شهرهای کشور، بهیقین مهر تائیدی بر ابعاد فاجعه انسانی و زندگی در رژیم فاسد آخوندی میباشند.
کارشناسان مسائل اجتماعی دلایل رشد افسارگسیخته پدیده فقر و فلاکت در دیکتاتوری ولیفقیه را در وجود مؤلفههایی مانند افزایش رکود و تورم، بالا رفتن نرخ ارزهای خارجی و بیارزش شدن پول ملی، به هدر دادن منابع ملی، فساد و غارت نهادینهشده در حکومت، صرف منابع ملی در سیاستهای مخرب موشکی، اتمی و کشورگشایی و همچنین میزان بسیار اندک سرمایهگذاری خارجی ارزیابی میکنند.
همچنین بازتاب اجتماعی این وضعیت ضد انسانی که اکنون بهمانند آواری برسر متولیان فاسد و غارتگر آخوندی خراب گردیده، به حدی است که رسانههای دولتی مملو از مطالب و موضعگیریهای حکومتی برای رفعورجوع نمودن این روند مخرب میباشند.
برای نمونه شورای شهر قلابی در تهران در بیانیهای ازجمله مینویسد: «پدیده بی.آر.تیخوابی بهسرخط رسانهها تبدیل شده و متأسفانه رسانههای معاند با قرار دادن سه کلمه کارتنخوابی، اتوبوسخوابی، گورخوابی و بی. آر. تیخوابی، موج تبلیغات منفی علیه نظام راه انداختهاند!». (سایت مجاهدین خلق ۱۵دیماه ۱۴۰۰)