در این رابطه شاهد هستیم که خامنهای با دادن فراخوان برای مشارکت در بازار بورس، شخصاً در پشت این سیاست ضدمردمی قرار گرفته است. ابعاد این وضعیت بحدی است که روزانه شاهد سقوط ارزش سهام و شاخص کل بورس در کشور میباشیم. خاطرمان هست که ولیفقیه در این رابطه از جمله گفته بود:«توصیه من به مردم مکرر اینه، در سرمایهگذاریهای مولد حتماً شرکت کنند. آن کسانی که میتوانند از جمله در همین تعاونیها و یا یک جاهای در بورس».
بحران در بازار بورس کشور بحدی است که تنها طی روز گذشته شاخص کل سهام یکبار دیگر با افتی معادل« ۲،۲درصد» روبهرو گردید و بدین سان بخش دیگری از سهامداران را به ورطه ورشکستگی کشاند. بر این اساس تنها طی یک سال گذشته شاخص کل بورس قریب«۲میلیون واحد» سقوط کرده است، امری که مهر تأییدی برای وجود این بحران ساختاری در بازار سهام و بورسبازیهای رژیم آخوندی میباشد.
همچنین ابعاد فشارهای اجتماعی و عمق نفرت مردم از چنین سیاستهای غارتگرانه بحدی است که اکنون موضوع به رسانههای حکومتی نیز کشیده شده. شکست در این بازار که اساساً هیچ تشابهی با نرمهای متعارف در بازارهای معتبر جهانی را ندارد، بحدی است که رسانههای رژیم نیز از آن با عناوینی مانند«دیگ بخار» یاد کردهاند.
برای نمونه سایت حکومتی ساعت ۲۴ (۴ بهمن ۱۴۰۰) در گزارشی ضمن اعتراف به آشفته بازار برای بورس کشور از جمله مینویسد:«کاری با بورس کردند که صدها هزار نفر سهامدار خردهپای ناآشنا به قاعدههای این بازار پر خطر تا نزدیک به ۶۰درصد دارایی و درآمد به بورس آورده خود را از دست دادند و بهقول بورس بازان دارایی و در آمدشان بخار شد و به هوا رفت».
از جمله دلائل برای سقوط روزانه شاخص کل بورس در ایران آخوندزده، همان نبود زیربناهای اقتصادی و تولیدی و عدم سرمایهگذاری بخش خصوصی در شرکتها، مؤسسات و نهادهای دولتی میباشند. همچنین از دست رفتن سرمایههای مردم در حالی بهوقوع پیوسته است که سرمایه بسیاری از سهامداران در سهام بنیادهای قلابی حکومتی مانند«خودرو سازی، بانکها، صنایع ورشکسته، مخابرات، خساپا و شستا» قفل شده و بدینسان سهامداران امکان فروش به موقع آنان را ندارند.
بدین سان آخوند جلاد ابراهیم رئیسی نیز به مانند دیگر رؤسای دستنشانده حکومت، تنها راهکار را در وارد نمودن سهام شرکتهای بهشدت ضربه خورده دولتی به بازار جستجو کرده است. وی تلاش دارد تا با فروش سهام به عمدتاً افراد بیتجربه در بازار، کسری بودجه برای دولت نحس سیزدهم را سر و سامان دهد.
پیشتر نیز یک کارشناس مسائل بورس ضمن اعتراف به این سیاست ضدمردمی از جمله گفته بود:«دولت زمانی که برای تأمین کسری بودجه و عبور از تحریمها به سرمایههای مردم نیاز داشت، به سوی مردم دست دراز کرد و مردم با کمک کردن به رونق بورس دولت را حمایت کردند، اما پس از رفع مشکلات دولت، بازارها رها شدند» (سایت حکومتی موج خبر ۱۹فروردین ۱۴۰۰).