تاره ترین نمونه های این روند مخرب و اقدامات تروریستی را باید در شلیک موشک به تاسیسات نفتی، آب و برق در عربستان جستجو نمود. بدین سان بنظر می رسد که رژیم آخوندی اکنون به دلیل مجموعه بنبستهای مرگبار، سیاست راهبردی صدور بنیادگرایی با اهرم نیروی تروریستی قدس را به جد در دستور کار سپاه قرارداده است.
سخن از دیپلماسی میدانی است که اخیرا نیز پاسدار امیر عبداللهیان برای هزارمین بار به وجود و نفع آن برای «امنیت» نظام آخوندی اعتراف کرده است.
همچنین بنظر بسیاری از کارشناسان، خیز مجدد خامنه ای برای بلعیدن منطقه بحرانی خاورمیانه به یقین ریشه در سه پارامتر عمده یعنی برهم زدن «تعادل نظامی، بازار نفت و مذاکرات اتمی» را دارد.
پیام خامنه ای به کشورهای حاشیه خلیج فارس و عربی بسیار روشن است. وی تلاش دارد تا با موشک پرانی و تسلیح گسترده نیروهای نیابتی بویژه در عراق، لبنان و یمن، این پیام که گوئیا دیکتاتوری وی «قدرت مطلق نظامی» در منطقه می باشد را ساطع نماید.
براین منطق می توان به هراس و وحشت خامنه ای از شکل گرفتن «ناتو عربی» که موضوع آن طی هفته گذشته یکبار دیگر رسانه ای گردید ، اشاره نمود.
واقعیت در این بین آن است که خامنه ای با «کاشتن باد» اکنون «توفان» درو می کند، زیرا این رژیم آخوندی است که با صدور بلوا، جنگ، ترور و کشورگشایی و بر هم زدن صلح و آرامش در منطقه، «کارت دعوت» به کشورهای خارج از منطقه ارسال و بدین سان بر مجموعه بحران ها برای دیکتاتوری ولی فقیه افزوده است.
چنین وضعیت بحرانی را نیز میهن ما طی دهه شصت و در اثناء جنگ ضد ملی ایران و عراق تجربه کرده بود. در آن دوران خاطرمان هست که خمینی ملعون با هدف قراردادن نفتکش ها و کشتیهای باری و با ایجاد ترور و بحران در تنگه هرمز و خلیج فارس، عملا پای دیگر قدرتها را به آبهای جنوبی ایران باز نمود، امری که در منطق خود به هرچه ضعیفتر شدن رژیم آخوندی و میلیتاریزه شدن منطقه کمک شایانی نموده است.
گذشته از این واقعیت نیزباید به تاثیرات مخرب این موشک پرانیها بر بازار پرتلاطم نفت و بویژه در اثناء بحران اوکراین اشاره نمود. خامنهای بخوبی می داند که با وجود «قرارداد ۲۰ساله» با روسیه عملا امکان جایگزینی نفت و حتی گاز این کشور در بازارهای جهانی را ندارد، اما این امکان را دارد تا با موشک پرانی، تعادل در بازار جهانی را برهم بزند.
به یقین ترجمان موضعگیری وزارت نفت عربستان مبنی برآنکه این کشور «مسئولیت هر گونه اختلال در عرضه جهانی نفت ناشی از چنین حملاتی را برعهده نخواهد داشت» به یقین ترجمان این وضعیت می باشد.
براین منطق ولی فقیه زهر خورده راه حل را در هرچه بیشتر متلاطم نمودن منطقه و بویژه کشورهای صادر کننده نفت با هدف «افرایش قیمت» جستجو میکند تا بدین سان صندوق بشدت ضربه خورده حکومتی را به «دلارهای بادآورده» مزین نماید.
به موازات این نکات نیز، شلیک «دو جین، دوجین» موشک از سوی سپاه پاسداران که اکنون نامگذاری این ارگان تروریستی و سرکوبگر به یکی از بن بست های موجود در مذاکرات وین تبدیل شده، صد البته بخشی از سیاست «فشار» با هدف گرفتن «باج» از طرف های مقابل بویژه ایالات متحده می باشد.
براین اساس خامنه ای یکبار دیگرو به اشتباه براین باور است که سنبه طرف مقابل «بی زور» بوده و با هر موشکی که به شلیک کند، عقب نشینی کامل از سوی طرف مقابل و دست کشیدن از خواسته های آنها، امکان پذیرتر می گردد.