فرمان خامنه‌ای به نیروهای سرکوبگر و قداره‌بند رژیم، مبنی بر«آتش به اختیار»، ترجمان همان بی‌قانونی، کشیدن سلاح علیه معترضان و یا در نمونه اخیر آن، سرکوب و پاشیدن گاز فلفل بر سر و صورت زنان بی‌دفاع در مقابل ورزشگاه شهر مشهد می‌باشد.
در این رابطه و در حالی‌که بسیاری از بانوان با خرید بلیط قصد داشتند تا به تماشای مسابقه میان تیم های فوتبال ایران و لبنان بروند، به ناگهان با دربهای بسته و حمله و هجوم اوباش ولگرد رژیم قرار گرفتند.
علیه این وضعیت ضدانسانی کمسیون زنان در شورای ملی مقاومت ایران، ضمن محکوم نمودن اعمال سرکوبگرانه از سوی رژیم آخوندی تأکید کرده است:«ممانعت از ورود زنان و دختران به ورزشگاه امام رضای مشهد و تهاجم به آنان با گاز فلفل را قویاً محکوم می‌کند. این نمود دیگری از وحشیگری یک دیکتاتوری قرون‌وسطایی و زن‌ستیز است که زنان را شهروند درجه دو بحساب می‌آورد، آنها را از حقوق اولیه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود محروم می‌کند و تاکنون دهها هزار زندانی سیاسی زن را شکنجه و یا اعدام کرده است».
واقعیت در ایران آخوندزده آن است که نگاه رژیم آخوندی به نیمی از آحاد جامعه اساساً نگاهی مرد سالارانه و تحقیرآمیز، با هدف حذف و خانه‌نشین نمودن زنان در میهن‌مان می‌باشد. وجود قوانین قرون‌وسطایی و ممانعت از فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مدنی در جامعه، آن هم در سایه انواع و اقسام زیرساختهای امنیتی و سرکوبگرانه، بسیج ضدمردمی و تمهیدات گوناگون، به یقین مهر تأییدی بر این واقعیات می‌باشند.
ابعاد اعتراضات اجتماعی علیه این حرکات ضدانسانی بحدی است که آخوند جلاد ابراهیم رئیسی ناچاراً و بدون هرگونه نام بردن از«زنان» موضوع را به وزارت کشور حواله داده است.
بدین سان وی تلاش دارد تا چنین وانمود نماید که گوئیا دولت نحس وی از موضوع اطلاعی نداشته و مسأله در حال«پیگیری» می‌باشد، اما داده‌ها ی ضد و نقیض و اعترافات پاره‌ای از کارگزاران سرکوبگر در دستگاه ورزش و به‌ویژه در مشهد، آدرس دیگری را به ما می‌دهند.
برای نمونه علی مطهری، از باند توسری خورده نظام، ضمن اعتراف به نکات فوق، از جمله می‌گوید: «مایه سرشکستگی برای نظام است که ابتدا بلیت ورود به ورزشگاه برای بازی ایران و لبنان در مشهد را به بانوان می‌فروشند و بعد، از ورود آنها جلوگیری و برخی را با گاز فلفل پذیرایی می‌کنند» (خبرگزاری حکومتی انتخاب۱۰فروردین).
مضافا بر این واقعیات نیز باید به سیاست مخرب مماشت از سوی ارگانهای بین‌المللی، به‌ویژه بی‌عملی فیفا به این بحران انسانی در ورزشگاههای کشور اشاره نمود. بازی با کلمات و نپرداختن به مسأله حضور زنان در ورزشگاهها که حق طبیعی آنان می‌باشد، در منطق خود رژیم آخوندی را برای اعمال فشار و عدم قبول ضوابط و قوانین بین‌المللی جری‌تر نموده است.
در این راستا نیز دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهن‌مان به‌کرات با دادن تعهد و یا قبول توافق‌های قلابی، تلاش کرده است تا هم‌چنان بر اعمال محدویت و سرکوب زنان در ورزشگاهها ادامه دهد.
در این رابطه نشریه واشنگتن اگزمینر در مطلبی ضمن اشاره به بی‌عملی و مماشات از سوی فیفا می‌نویسد: «اما صحنه‌های تهران (مشهد) گواه بداخلاقی ذاتی رژیم خامنه‌ای است. حدود ۲۰۰۰زن دارنده بلیط که در تلاش برای ورود به استادیوم بودند، با گاز اشک‌آور مواجه شدند... .
واشنگتن اگزمینر خواستار اظهارنظر فیفا در این مورد شد که آیا رژیم ایران از جام جهانی حذف می‌شود یا خیر. هیأت حاکمه بین‌المللی فوتبال پاسخی نداد. اما علت اقدام آن روشن است».
