سقوط ارزش پول ملی در حالی است که ایران یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان با ذخایر عظیمی از معادن، نفت، گاز و زیربناهای کشاورزی و یا راه‌های مراسلاتی دریایی و زمینی می‌باشد، اما به‌دلیل سوء مدیرت، بلبشو، فساد، غارت و وجود سیاستهای مخرب از سوی رژیم آخوندی طی چهار دهه گذشته، هر روز شاهد افت بیشتری برای ریال می‌باشیم.
یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به این روند می‌نویسد:«ارزش پول ملی در سال‌های گذشته به‌شدت تنزل داشت به‌گونه‌یی که دولت قبل دلار را با نرخ سه هزار و ۱۷۱تومان تحویل گرفت و در مقطعی دلار به بیش از ۳۱هزار تومان هم رسید و در نهایت با نرخ ۲۶هزار و ۵۸۲تومان تحویل داد. دلار در هشت سال گذشته ۷۳۸درصد رشد داشت و این رقم رکورد جدیدی بود» (سایت حکومتی تابناک ۱۷فروردین ۱۴۰۱).
این وضعیت مخرب در حالی به‌وقوع پیوسته است که رژیم آخوندی از زمان بروی کار آمدن تا به امروز بیش از« ۱۸۰۰میلیارد دلار نفت» بفروش رسانده، اما نه تنها صندوق‌های دولتی یکی پس از دیگری به ورشکستگی کشیده شده‌اند، بلکه روند افت ارزش پول ملی نیز رشد شتابانی داشته است.
لذا مشاهده می‌شود که برخلاف تبلیغات حکومتی مبنی این‌که گوئیا دلیل افت ارزش پول ملی ریشه در برهم خوردن تعادل« ورودی» برای ارزهای خارجی به کشور دارد، اساساً پوچ و فاقد هر گونه منطق می‌باشد.
هم‌چنین باید اذعان نمود که نرخ ارزهای خارجی در ایران آخوند زده به‌دلیل وابستگی شدید رژیم به خارج، تاثیرات مستقیم خود را بر ارزش پول ملی به‌جا گذاشته، به‌طوری‌که با کوچکترین تحول در بازار، شاهد هستیم که چگونه تعادل برای متغیرها در اقتصاد کلان مانند تورم، تولید، صادرات، واردات، تراز پرداخت ها برهم می‌خورند.
سخن از روند مخربی می‌باشد که در منطق خود به بروز تورم شدید و گرانی افسار گسیخته راه برده و بدین سان در منطق علمی خود، فقر و فلاکت گسترده در کشور را ساری و مجاری تنفس جامعه برای رشد و شکوفایی را مسدود نموده است.
این گزاش در ادامه به‌نقل از یک کارشناس مسائل اقتصادی در رژیم آخوندی می‌افزاید:«بیش از ۵۰سال است که اقتصاد ایران ساختارهای تورمی دارد و اولین مسأله در حفظ و تقویت ارزش پول ملی مهار تورم است که نیازمند اصلاح ساختاری در حوزه‌های بانکی، بودجه‌یی و تجاری است».
مضافا بر نکات فوق نیز باید به وابستگی شدید رژیم به بازار ارز در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس اشاره نمود. دولت نحس آخوند رئیسی بر این باور است که با تغییر«نقشه ارزی» و بردن آن از«امارت متحده عربی» به کشورهای همسایه مانند«ترکیه و یا عراق» خواهد توانست، به تأمین منابع ارزی سرو سامان بدهد، در حالی‌که ریشه بحران برای افت ارزش پول ملی و تورم و گرانی سرسام‌آور برای ارزهای خارجی نه در خارج، بلکه در درون این حاکمیت فاسد و غارتگر و عقب مانده نهفته است.
