سرمایه‌گذاری‌های کلان از سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه برای راه‌اندازی سیاست راهبردی بنام «نگاه به شرق» اکنون نه‌تنها به بار ننشسته، بلکه به دلیل بروز جنگ در اوکراین و وجود تحریم‌های سنگین علیه شریک تجاری حکومت آخوندی، به بحرانی دیگر برای کسب درآمدهای نفتی و یا صنایع فولاد و صادرات نیز راه برده است.
در این رابطه یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به وجود این واقعیت ازجمله نوشته است: «روسیه پس از نفت، بازار فولاد را هم از چنگ ایران درآورد. با تهاجم روسیه به اوکراین، آمریکا تحریم‌های گسترده‌ای علیه این کشور فعال کرد و حالا آن‌ها وارد بازار نیمه‌جان ایران شده‌اند که سال‌هاست فشار تحریم بر شانه‌هایش سنگینی می‌کند». (سایت حکومتی شرق 29 اردیبهشت ۱۴۰۱)
ترجمان این جملات بدان معنا است که مسکو اکنون به دلیل مجموعه فشارهای ناشی از تحریمات ناچار به «ارزان‌فروشی» درزمینهٔ انرژی و یا صادرات فولاد شده، امری که در منطق خود به رقابتی تنگاتنگ میان رژیم آخوندی با این کشور در بازارهای مهمی مانند «چین و یا هند» انجامیده است.
همچنین یک واقعیت دیگر در این میان همان توقف مذاکرات برجام و مخالفت شریک رژیم برای دادن «امتیاز» به طرف‌های مقابل می‌باشد. بدین‌سان موضوع تأمین انرژی که اکنون بحرانی جهان گیر شده، عملاً به میدانی برای رقابت میان «دوستان قدیم» و شرکای به‌ظاهر «استراتژیک» تبدیل گردیده است.
این گزارش ضمن اعتراف به این واقعیت می‌افزاید: «چندی پیش فعالان صنعت نفت از تخفیف ۳۰ دلاری نفت روسیه و اختلاف ۱۰ درصدی آن با قیمت نفت ایران خبر دادند و گفتند که تزارها مشتریان بزرگ نفت ایران مانند چین و هند را به‌سوی بازار خود کشانده‌اند. حالا خبر می‌رسد که بازار یکی دیگر از کالاهای عمده صادراتی ایران به دست روس‌ها افتاده است».
خامنه‌ای به‌اشتباه براین باور بود که با سیاست «نگاه به شرق» و با تاراج منابع ملی و به‌ویژه درزمینهٔ نفت و گاز، فولاد، آهن و آلومینیوم، النهایه تحریم‌های خرد کننده علیه رژیم را دور خواهد زد، اما روند تحولات اکنون واقعیت‌های دیگری را به دیکتاتوری عنان گسیخته آموخته است.
در این راستا رژیم آخوندی حتی تا بدان جا پیش رفت که دست به انعقاد دو قرارداد خائنانه «۲۵ ساله» با چین و «۲۰ ساله» با روسیه زده است.
در این رابطه نیز خاطرمان هست که پیش‌تر سفیر رژیم در مسکو از وجود قراردادی درزمینهٔ های «نظامی، اقتصادی، امنیتی» خبر داده بود که با تأکید «خامنه‌ای»، تدوین و پیش‌نویس آن از سوی سفارت رژیم در مسکو «برای بررسی نهایی به وزارت امور خارجه» ارسال‌شده است.
این گزارش در ادامه به ورود روسیه به بازار فولاد و جایگزین شدن این کشور در میان شرکای تجاری رژیم آخوندی پرداخته و می‌افزاید: «روسیه یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان فولاد جهان است و ذخایر عظیمی از سنگ‌آهن را در اختیار دارد. بااین‌حال با آغاز تحریم این کشور صادرات روس‌ها کاهش یافت. این اتفاق در حالی رخ‌داده که روسیه هزینه سنگین جنگ را به بودجه کشور تحمیل کرده است و همین مسئله تزارها را به فکر قیمت‌شکنی و تخفیف‌های جذاب محصولات صادراتی‌شان انداخته است».
