روز چهارشنبه ۲۶مردادماه، در بیستمین سال افشای برنامه اتمی رژیم ایران در سایت نطنز و اراک در تاریخ ۱۴اوت سال۲۰۰۲ توسط شورای ملی مقاومت ایران، کنفرانسی در واشنگتن برای بررسی اهداف برنامه هسته‌یی رژیم برگزار شد.
در این کنفرانس شخصیتها مهم سیاسی از جمله جان بولتون سفیر سابق آمریکا در ملل متحد و مشاور سابق امنیت ملی آمریکا، سناتور جوزف لیبرمن کاندید سابق معاونت ریاست جمهوری، اولی هاینونن معاون سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ژنرال چاک والد معاون سابق فرماندهی ناتو، باب جوزف معاون سابق وزیر خارجه در امور امنیت بین‌المللی و کنترل تسلیحات و... شرکت داشتند.
سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت در آمریکا
برنامه امروز در بیستمین سالگرد افشاگری شورای ملی مقاومت که آن موقع در رابطه با برنامه مخفی اتمی رژیم در نطنز و اراک بود بخشی از تمامیت تسلیحات سازی اتمی رژیم آخوندی خیلی به موقع است. چون که همین الآن آمریکا و اروپا به سختی در تلاش هستند تا رژیم ایران را متقاعد کنند تا به برجام برگردد. می‌شود تصور کرد که برنامه اتمی رژیم آخوندی به کجا می‌رسید این رژیمی که حامی تروریسم بین‌المللی است، اگر بیش از ۱۰۰ افشاگری مقاومت ایران در دو دهه گذشته نبود. متأسفانه قدرتهای غربی تصمیم گرفتند مسیر مماشات را به جای قاطعیت در پیش بگیرند و امتیاز پشت امتیاز به رژیم ایران دادند به این امید واهی که رژیم را متقاعد کنند حقیقت را بگوید ولی این واقعیت روشن است که رژیم ایران هرگز تلاش برای رسیدن به بمب اتمی را کنار نخواهد گذاشت، چون از نظر ما این تنظیم بقای آن است.
۲۰سالی که این مخفی‌کاری رژیم ادامه داشته تاییدی بر این واقعیت است اما خبر خوب این است که شکاف‌هایی در اقدامات رژیم به‌خاطر قیامهای مردمی و به‌خاطر فعالیتهای کانون‌های‌شورشی مجاهدین در سراسر ایران ایجاد شده است.
به‌رغم اعدام و شهادت بیش از ۱۲۰هزار نفر از این مقاومت و مجاهدین از جمله اعدام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۶۸ که رئیسی در آن نقش عمده‌یی داشت و به‌رغم کارزار شیطان‌سازی مجاهدین آخوندها شکست‌خورده‌اند. در تلاش برای از بین بردن مجاهدین آنها شکست‌خورده‌اند اما به جای میزان حمایت از سازمان به‌شدت گسترش پیدا کرده به‌ویژه در میان زنان و نسل جوان.
مردم ایران خواهان تغییر این رژیم هستند برای جلوگیری از برنامه اتمی رژیم آخوندی، غرب باید یک موضع قاطع اتخاذ کند.
دست کم این است ۶قطعنامه شورای امنیت را دوباره فعال کند. البته راه‌حل نهایی تغییر رژیم توسط مردم ایران است.
برای از بین بردن صدور تروریسم و سرکوب مردم در داخل راه تغییر رژیم است و ما تلاش می‌کنیم آنرا با یک جمهوری دمکراتیک جایگزین کنیم که شورای ملی مقاومت و مجاهدین ۲۴ساعته و ۷روز هفته کار می‌کنند برای یک ایران دمکراتیک و اجرای برنامه‌یی که توسط خانم مریم رجوی معرفی شده است.
اکنون شخصیت‌های بعدی صحبت خواهند کرد و آقای جیم روزن خبرنگار ارشد تلویزیون نیوزمکس در کاخ‌سفید این جلسه را مدیریت می‌کند.
علیرضا جعفرزاده معاون نماینده شورای ملی مقاومت در آمریکا
علیرضا جعفرزاده: ابتدا تشکر می‌کنم از شخصیتهایی که در این کنفرانس شرکت کردند، این افشاگری یک سرفصلی بود در رابطه با برنامه هسته‌یی رژیم ایران و روزنه‌ای را برای آژانس باز کرد تا بتواند نظارتش را به‌طور مستمر انجام دهد. این افشاگر آن‌قدر مهم بود که تعادل رژیم را برهم زد. تعادلی که می‌خواست با هسته‌یی ایجاد شود. مقامات رژیم هم گفتند در نطنز ۵۴سانتریفوژ نصب کرده بودند و حسن روحانی آن را گفت. در مارس ۲۰۰۳ بعد از کنفرانس مطبوعاتی ما اطلاعات هسته‌یی را در نطنز افشا کردیم و بعد از افشاگری نطنز ما سه کنفرانس مطبوعاتی عمده داشتیم در واشنگتن. اولی در فوریه ۲۰۰۳ بود ما یک سایت آزمایش سانتریفوژ را در تهران افشا کردیم که در آنجا بخشی را که پنهانی بودند آنجا آزمایش می‌کردند به‌طور پنهانی سپس دو کنفرانس مطبوعاتی داشتیم یکی در مورد آزمایشات و تجهیزات لیزری در لشکرک و لویزان. جایی که روی تسلیحاتی کردن انرژی هسته‌یی کار می‌کردند.
جان بولتون سفیر سابق آمریکا در ملل‌متحد و مشاور سابق امنیت ملی آمریکا:
من در آن زمان با سفیر جوزف کار می‌کردم من نظر خودم را از موضع وزارت‌خارجه می‌گویم آن زمان باب جوزف در کاخ‌سفید بود. این افشاگری در نطنز برای دولت آمریکا خیلی مهم بود چون تلاش‌هایی که ما کرده بودیم از زمانی که جرج دبلیو بوش سر کار آمد موفقیت‌های مهمی داشتیم ولی کارهای زیادی بود که باید انجام می‌دادیم. ما توانسته بودیم آمریکا را از معاهده ۱۹۷۲ در رابطه با موشکهای بالستیک بیرون بکشیم. برای این‌که دفاع کنیم در برابر کشورهای یاغی مانند کره شمالی و رژیم ایران و معاهده مسکو را با روسیه امضا کرده بودیم.
ولی مشکل جدی توسعه تسلیحات اتمی در رابطه با کره شمالی و رژیم ایران من می‌گویم که خیلی سخت بود افراد را در واشنگتن و هم‌چنین در اروپا و جاهای دیگر کاری کنیم که متمرکز کنیم روی تهدید رژیم ایران.
این احساس وجود داشت در پایتختها که خیلی فاصله دارند با برنامه اتمی بدبینی داشتند که آنها برنامه اتمی داشته باشند. نمی‌توانم اطلاعات دیدگاه آمریکا در آن موقع را بگویم ولی وقتی علیرضا این کنفرانس را برگزار کرد در رابطه با تأسیسات غنی‌سازی نطنز به‌خوبی آن را درک کردیم. یک تأثیر فوق‌العاده داشت در آمریکا و جهان چون شواهد روشنی که آنجا ارایه شد این موضوع را روشن ساخت و غیرقابل تفسیر که رژیم یک برنامه دارد برای توسعه تسلیحات اتمی.
مجری: آیا می‌شود گفت جامعه آمریکا اطلاعات درستی از تسلیحات اتمی ایران به دست‌آورد؟
رابرت جوزف معاون سابق وزیر خارجه در امور امنیت بین‌المللی و کنترل تسلیحات:
اولویت اول ما این بود که سلاح کشتار جمعی در دست کشورهای یاغی نباشد. ما سه اولویت داشتیم یکی این‌که شناسایی و مشخص کردن و در یک شبکه‌یی که تجهیزات اتمی را به کشورهای دیگر از جمله لیبی فرستاد ما می‌خواستیم در آن شبکه نفوذ کنیم و بدانیم چه کسانی این برنامه هسته‌یی را ارایه می‌دهد و عرضه می‌کند.
اولویت دوم ما در رابطه با عراق بود و مسایلی که در آنجا پیش می‌رفت و مسأله یونامی و مسایل سازمان ملل و نکاتی که در عراق و سازمان ملل داشتیم و همین طور عملیات نظامی که در عراق پیش آمد.
ما از این تجارب چیزهای زیادی یاد گرفتیم، در مورد کره شمالی هم همین‌طور در ۲۰۰۲ ما به این نتیجه رسیدیم که کره شمالی برنامه غنی‌سازی خیلی گسترده‌یی دارد و این هم یکی از اولویتهای ما بود.
برنامه هسته‌یی رژیم ایران یکی از نگرانی‌های اصلی ما و تبدیل شد به نگرانی اصلی ما بعد از این افشاگری و این افشاگری که توسط مقاومت ایران بسیار تأثیر داشت به این‌که نگاه ما را نسبت به برنامه هسته‌یی رژیم ایران چطوری تنظیم کند و باعث شد بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شروع شود و سایر پروتکل‌هایی که سازمان ملل داشت در رابطه با محدودیت و عدم گسترش فعالیتهای هسته‌یی در اینجا فعال شد.
اولی هاینونن معاون سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی:
… بله یادم است ۱۵اوت بود. این موضوع و این افشاگری زندگی من را برای مدتی تغییر داد من در آنجا سرکار ماندم. در اوت چون در آن زمان آنجا آرام است قبل از آن هم می‌خواستیم در مورد ایران کار کنیم. می‌شد همه اسناد را خواند و یک تصویری پیدا کرد و برای همه کارکنان ما که در اروپا بودند زمان عالی این است که در اوت کار کنی اما یکدفعه همه چیز عوض شد.
بعد از کنفرانس علیرضا جعفرزاده همه شگفت‌زده شدیم ولی ما برخی جنبه‌های برنامه اتمی ایران را می‌دانستیم ولی این موردی که گفته بود متفاوت بود. تصاویر ماهواره‌یی از نطنز. چون آن زمان ما نطنز را نمی‌شناختیم در اوت ۲۰۰۱تا ۲۰۰۲ من یک نامه به سفیر ایران نامه نوشتم و گفتم توضیح بدهید این داستان چیست اما جواب نامه را دریافت نکردیم.
ما در سپتامبر با مقامات رژیم دیدار را شروع کردیم و او تلاش کرد توضیح دهد که ما باید یک سری کارهای مدیریتی و دفتری می‌کردیم و تلاش داشت توجیه کند. آنها گفتند چند هفته جواب اما تقریباً تبدیل شد به یک سال و در نهایت با البرادعی در فوریه سال بعد به نطنز رفتیم. وقتی به آنجا رفتیم به ما گفتند این سانتریفیوژها را خودشان تولید کرده‌اند. تکنولوژی خودشان است هیچگاه آنها را آزمایش نکردند، حتی یک قطره اورانیوم هم در آن نریخته‌ایم اما هزار تا سانتریفوژ ساخته بودند.
نمی‌شود ۱۰۰۰سانتریفوژ بسازید بدون این‌که آنها را آزمایش کنید. چون اگر درست کار نکنند دیگر نمی‌توان از آن استفاده کرد برای ما روشن بود که از همان شروع باید یک محل دیگر هم باشد و آنجا کالا الکتریک در نزدیکی تهران بود. از آنها خواستیم دسترسی داشته باشیم به مناطق دیگر به ما دسترسی ندادند.
مجری: آیا درست است که بعد از این‌که شما توانستید نمونه‌برداری کنید در حالی که آنها توانستند آنجا را یک بیمارستان جلوه بدهند شما آثار اورانیوم پیدا کردید؟
آقای اولی هاینن بله درست است.
مجری: شما بگویید این را در جامعه نظامی چطور دیدید؟
ژنرال چاک والد معاون سابق فرماندهی ناتو:
جنبه‌های مختلفی دارد. از نظر نظامی ما در اروپا بودیم و در آن زمان آقای بولتون هم بودند و تیم اطلاعاتی خوبی داشتیم که بتوانیم اطلاعات خوبی کسب کنیم و دیگر هیچ مورد محرمانه و سری نبود که آنها دارند در این مسیر پیش می‌روند در مسیر کسب توانایی هسته‌یی و اینها می‌خواهند توانایی هسته‌یی خودشان را به دست بیاورند.
در آن زمان اسراییل که نگران این موضوع بود به فضای هوایی امن دسترسی داشتند و می‌توانستند از طریق فضا به نطنز نفوذ کنند. بنابراین نطنز در عمق قرار دارد و از نظر نظامی نیاز به سلاح خاصی دارد که اگر بخواهیم به آنجا برسیم که البته این را آمریکا در اختیار دارد.
ما طرح‌های مختلفی داشتیم ما همآهنگ کردیم با متحدانمان در خاورمیانه سفیر جوزف به یاد می‌آورد در غرب این نگرانی بود که اسراییل به این تأسیسات نظامی حمله کند.
بنابراین موضوع حساسی بود یعنی دادن اطلاعات حساس و باید روی آن خیلی فکر می‌شد که این اطلاعات به چه کسی داده شود تا این‌که ما بتوانیم این موضوع را تعیین‌تکلیف کنیم.
ما ۲۰سال داشتیم طراحی می‌کردیم تا همین امروز این مسأله ادامه دارد. طبعاً رژیم ایران بازی خودش را انجام داده است. در آمریکا دولتهای مختلفی آمدند و قدرت را داشتند ای کاش سیاست آمریکا طور دیگری پیش می‌رفت. خیلی کارهای زیادی کردند و آلترناتیوهای نظامی هم‌چنان بررسی می‌شد.
تصاویری از کنفرانس در واشنگتن برای بررسی اهداف برنامه هسته‌یی رژیم در بیستمین سالگرد افشاگری نطنز
