در تداوم قیام مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری ولی فقیه، روز گذشته دانشجویان مبارز و قهرمان در حداقل «۴۸» دانشگاه کشور، یکی پس از دیگری بپا خاسته و با حمایتهای بیدریغ خود از قیام آفرینان و شورشگران، درسی فراموشی ناپذیر به خامنهای عنانگسیخته دادند.
سخن از جنبشی عظیم و باسابقهای قریب هفتادسال در میهنمان میباشد که همواره در بزنگاههای تاریخی در مقابل استبداد شاه و شیخ ایستاده و در منطق خود دانشگاهها را به سنگری برای انقلاب، آزادی و حریت بشری تبدیل نمودهاند.
تجمعات و اعتراضات بهحق دانشجویی در حالی صورت گرفت که رژیم آخوندی فضایی بغایت امنیتی و پلیسی را در دانشگاه برپا نموده بود. ورود گارد ویژه به مراکز عالی آموزشی و دانشگاهها، حضور فعال و سرکوبگرانه بسیج دانشجویی، باز گذاشت دربهای ورودی از سوی مدیران مزدور و دادن چک سفید به نیروهای سرکوبگر انتظامی برای حمله و هجوم، تماماً بخشی از سناریوی دیکتاتور با هدف به محاق بردن جنبش دانشجویی بوده است.
اما دانشجویان مبارز و قیام آفرین، باوجود تمامی تمهیدات و بگیروببندها، حرکتهای اعتراضی خود را با شعارهای «توپ، تانک، فشفشه، آخوند باید گم بشه» و یا «دانشجوی باغیرت، حمایت حمایت» و نیز «مرگ بر دیکتاتور» آغاز نمودند.
اوج درگیری میان فرهیختگان کشور با نیروهای سرکوبگر رژیم آخوندی در دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفت. حمله اوباش خامنهای به این سنگر آزادی به همراه شلیک مستقیم با گلولههای جنگی، پرتاب گازهای شیمایی که عمدتاً به بروز خفگی در میان معترضین میانجامید، استفاده از شوکر و ضرب و شتم شدید معترضین، بخشی از کارنامه خونین خامنهای جنایتکار در این دانشگاه را به ثبت رسانده است.
یک دانشجو در رابطه با ابعاد امنیتی و سرکوب و همچنین حمایتهای مردمی و بهویژه اساتید آزاده در توئیتی ازجمله مینویسد: «دانشگاه شریف دو قسمت است که از در انرژی به سمت بالا دانشکدههای مکانیک و مدیریت است و بعدش هم میدان تیموری و خیابان. وقتی دانشجوها را از در انرژی به بیرون هدایت کردند، خیابان قاسمی پر از نیروهای لباس شخصی بود، اما برخی از اساتید شریفِ شریف با ایجاد زنجیر انسانی اجازه ندادند کسی به دانشجوها نزدیک شود».
در این رابطه نیز رهبر مقاومت، آقای مسعود رجوی در پیامی ازجمله تأکید کردهاند: «دستمریزاد به دانشجویان ایستاده در دانشگاه صنعتی شریف که درخشش پایداری آنها امشب را بهروز پرفروغ دیگری برای قیام خلق تبدیل کرد. با درود مضاعف به مردم تهران و جوانان شورشگری که نیمهشب بهیاری دانشجویان شتافتند».
ولیفقیه طلسم شکسته بهمانند دیکتاتوری شاه، دلخونی از دانشگاههای کشور و بهویژه صنعتی شریف بدل دارد. دلیل آن نیز عمق حمایتهای دانشجویان از مجاهدین خلق، کانونهای شورشی و نیز وجود رادیکالیسم کمنظیر در میان دانشجویان مبارز است.
نمونتا باید به «علی یونسی» و «حسین مرادی»، دو دانشجوی نخبه کشور از این دانشگاه اشاره نمود که به دلیل حمایت از مقاومت ایران اکنون در سیاهچالهای رژیم آخوندی بسر میبرند.
در این رابطه خاطرمان هست که سخنگوی مزدور قوه قضائیه حکومت (۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹) در سخنانی ازجمله اتهامات دو دانشجوی بازداشتی را «ارتباط با ضدانقلاب و مجاهدین خلق» عنوان و گفته بود: «آنها به گروههای مخالف جمهوری اسلامی وصل شده بودند و قصد خرابکاری داشتند.».
سخن آخر آنکه، حرکت بزرگ دانشجویان در سراسر کشور طی روزهای گذشته که با اعتصابات کمنظیری آغاز گردید، بهیقین برگ دیگری را برای گسترش قیامها، روحیه دادن به جامعه و بردن پیام سرنگونی ورق زده است.
دانشجویان مبارز نشان دادند که حربه تهدید، سرکوب، اختناق و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، درست بهمانند کشتار دانشجویان در ۱۳ آبان سال ۵۷ به دست مزدوران شاه، به چه میزان پوسیده است, امری که در منطق خود به احیای انرژیهای خفته و هرچه بیشتر فعال شدن قیام آفریینان شهرها خواهد انجامید.
خامنهای نیز به مانند دیکتاتوری شاه روز گذشته دست به بزرگترین اشتباه محاسباتی، زده است، با این هدف که بحران انقلابی را تحت کنترل در آورد؛ اما وی به مانند آن دوران انقلاب ۵۷ و با سرکوب خونین دانشجویان به یقین «بنزین» بر «آتش قیامها» ریخته است.