سالیان متمادی است که مقاومت ایران و به‌ویژه رهبر مقاومت آقای مسعود رجوی به‌کرات بر ضرورت انحلال اختاپوسی بنام «سپاه پاسداران» و زیرمجموعه‌های سرکوبگر در دیکتاتوری ولی‌فقیه تأکید کرده‌اند.
ایشان در سخنانی (۱۷ شهریور ۱۳۹۹) ازجمله می‌گویند: «اکنون حرف ما این است که سپاه پاسداران باید منحل شود. اگر رژیم ولایت‌فقیه قصد سرکوب و جنگ‌افروزی و صدور ارتجاع و تروریسم ندارد یک ارتش برایش کافی است و نباید هزینه مضاعف سپاه را هم به مردم دردمند و محروم ایران تحمیل کند. انحلال سپاه با آتش دلیران لازمهٔ پیروزی مردم ایران بر اهریمنان عمامه دار است».
در این راستا و با نیم‌نگاهی به روند سرکوب خونین از سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه علیه قیام آفرینان و استفاده بی‌حدومرز از کشتار و اعمال خشونت در شهرهای میهن، اکنون این سؤال منطقی در جامعه پدیدار گردیده که به‌واقع کدامین ارگان سرکوب و جنایت در پشت قتل، مثله مثله کردن، آدم‌ربایی، تیر خلاص زدن، شلیک، به‌کارگیری سلاح جنگی و مواد شیمیایی علیه کودکان، جوانان و زنان آزاده میهنمان قرار دارند؟
به‌یقین نقش سپاه پاسداران و زیرمجموعه‌های اطلاعاتی و بسیج سرکوبگر آن، در سرکوب‌های اخیر بلامنازع می‌باشد، زیرا وظیفه اصلی این ارگان فراقانونی و تحت امر مستقیم ولی‌فقیه با پنج زیرمجموعه عظیم مانند نیروهای «زمینی، هوافضا، دریایی، قدس و بسیج»، در وهله نخست «حفاظت» از تمامیت رژیم پوسیده آخوندی می‌باشد.
همچنین بنا برداده نای حکومتی، سپاه پاسداران دارای «۱۱ قرارگاه» عملیاتی در بخش‌های مختلف کشور می‌باشد. مهمترین آن‌ها «قرارگاه تهران» و «سپاه حفاظت از ولی امر» بوده که وظیفه حفاظت از جان خامنه‌ای و بیت رهبری نظام را بر عهده دارد.
به‌موازات این ارگان نیز باید به مشارکت وحشیانه «نیروی انتظامی، نیروی زمینی ارتش، نخستا، نوپو، پلیس آگاهی، پلیس پیشگیری، فتا، یگان ویژه ناجا و پلیس امنیت عمومی» و یا به‌کارگیری از «طلبه‌های حوزه در هیبت لباس شخصی‌ها، مأموران وزارت اطلاعات، جاسوسان حکومتی» در شهرها به انضمام مجموعه‌هایی مانند «گشت‌های رضویون، ارشاد و یا عماریون» در سرکوب‌های اخیر اشاره نمود.
مضافاً براین نیز مجموعه‌ای از نیروهای یگان ویژه هستند که عمدتاً تادندان‌مسلح به تفنگ‌های ساچمه‌ای، باتوم و نیز سلاح سرد مانند «قمه، چاقو و گاز اشک‌آور» می‌باشند. یکی دیگر از ارگان‌های سرکوبگر همان «نوپو» مخفف «نیروهای ویژه پاسداران ولایت» است که مردم به آن‌ها «سیاه‌جامگان» نیز می‌گویند.
در تازه‌ترین نمونه نیز رژیم آخوندی که از بام تا شام از «قدر قدرتی» سخن به میان می‌آورد، «کودک بسیجیان» را برای سرکوب مردم روانه خیابان‌ها و میادین نموده است. بدین‌سان پازل مجموعه توانمندی و ارگان‌های سرکوبگر حکومتی تکمیل و می‌توان با آن به تصویر جامع‌تری از «نیروهای مسلح رژیم» و زیر شبکه‌های سرکوب در دیکتاتوری ولی‌فقیه پی برد.
به‌یقین این حجم عظیم از ارگان‌ها برای راه‌اندازی ماشین ترور، نقض حقوق بشر و سرکوب خونین در جهان امروز بی‌مانند است. سخن از ماشین جهنمی سرکوب و زیر ساختارهای سرکوبگرانه‌ای است که خامنه‌ای از زمان به قدرت رسیدن، قدم‌به‌قدم آن‌ها را باهدف حفظ قدرت مطلقه خود، سازمان‌دهی و با صرف صدها میلیارد دلار از درآمدهای ملی برپا و به جان جامعه انداخته است.
در این رابطه نیز پیشتر موسسه بین‌المللی پژوهش‌های صلح استکهلم، «سیپری» در گزارشی تأکید کرده بود: «حکومت ایران بودجه سازمان سپاه پاسداران را دو برابر کرده و بودجه نظامی کلی خود را نیز به‌شدت افزایش داده است».
این گزارش در ادامه می‌افزاید: «ایران بودجه نظامی خود را در سال ۲۰۲۱به ۲۴.۶ میلیارد دلار رساند که ۱۱ درصد افزایش‌یافته است».
