فراخوان مذکور را ۱۷ نویسنده، هنرمند، بازیگر سینما و سیاستمدار امضا کرده اند. در میان این افراد سرشناس نام های ژولیت بینوش و میا فارو (بازیگران سینما)، سگولن رویال و رشیده داتی (سیاستمدار)، میلان کوندرا (نویسنده)، مرجان ساتراپی (نویسنده و انیماتور ایرانی ساکن فرانسه)، باب گلدوف (خواننده و فعال حقوق بشر)، باب ریشار (ایران شناس) و برنار- آنری لوی (فیلسوف فرانسوی) به چشم می خورد.
در آغاز متن این فراخوان که نخستین بار روزگذشته در وب سایت «برنار آنری لوی» منتشر شده بود، شرحی در مورد پرونده سکینه محمدی آشتیانی آمده و در آن آمده است که «به این زن به اتهام داشتن روابط نامشروع در حضور یکی از فرزندانش ۹۹ ضربه شلاق زده اند. آشتیانی هم اکنون در زندان تبریز در انتظار مرگ از طریق «رجم» یا سنگسار به سر می برد.»
در همین فراخوان آمده است که هنگامی که حکم سکینه محمدی را به او ابلاغ کرده اند او این حکم را بدون آن که معنی کلمه «رجم» را بداند و یا معنی این کلمه به او توضیح داده شود آن امضا کرده است.
فراخوان ۱۷ روشنفکر، کل سیستم قضایی جمهوری اسلامی ایران را که منجر به صدور چنین احکامی می‌شود، سئوال ‌برانگیز دانسته و از جمله بر روی این نکته دست می‌گذارد که متهم حتی این امکان را نداشته که با زبانی روشن دریابد در محکمه او چه می‌ گذرد. فراخوان یادآور می‌شود که سکینه محمدی آشتیانی زن است و «او در کشوری زندگی می‌ کند که  در آن پایه‌ ای‌ ترین حقوق را از زنان دریغ می‌ دارند».
روشنفکران امضا کننده‌ این بیانیه از جهانیان می ‌خواهند که برای جلوگیری از اعدام سکینه آشتیانی تلاش کنند و نوشته اند باید مانع «اعدام به هر شکلی» شد. این فراخوان هم چنین از افکار عمومی جهانی خواسته است، به یاری فرزندان سکینه ‌محمدی برخیزند و در حمایت از این فراخوان و درخواست آنان بکوشند تا سکینه محمدی نجات یابد. 
روشنفکران امضا کننده بیانیه‌ منتشر شده در لیبراسیون در پایان فراخوان به تاریخ و فرهنگ ایران اشاره کرده‌اند و نوشته‌اند که سرنوشت سکینه به طور نمادین سرنوشت هزاران زن ایرانی دیگر است و مایه تاسف برای کشوری باستانی با چنین غنای فرهنگی به شمار می رود.
کمپین جهانی برای نجات سکینه‌ محمدی
فراخوان منتشر شده در روزنامه‌ لیبراسیون، نمونه‌ای از ابراز همبستگی جهانی با سکینه ‌محمدی و تلاش برای نجات جان اوست.
رژیم ایران برای مقابله با کمپین جهانی به تازگی در یک نمایش تلویزیونی  که در شامگاه ۲۰ مرداد از برنامه ۲۰:۳۰ شبکه دوم تلویزیون دولتی پخش شد، سکینه‌ محمدی را به اعتراف علیه خویش واداشت.
بنا بر گفته «هوتن جاوید کیان»، وکیل مدافع سکینه محمدی، این اعترافات به احتمال زیاد ناشی از شکنجه بوده است. در این نمایش تلویزیونی، سکینه محمدی در حالی که چادر سیاهی برسر دارد و تنها یک چشم او دیده می شود به زبان ترکی سخنانی می گوید که شنوندگان صدای به فارسی دوبله شده ای را بر روی آن می شنوند. به این صورت صدای اصلی این زن کاملا پوشانده شده است. با این احوال و بنا بر گفته هوتن جاوید کیان، در نهایت پخش این نمایش تلویزیونی توسط رژیم تهران همبستگی جهانیان با سکینه محمدی را تقویت کرد.
در پایان نامه هنرمندان و چهره های سرشناس، امضا کنندگان خواستار آزادی فوری و تبرئه سکینه محمدی آشتیانی از تمام اتهامات شده و از سازمان ملل متحد خواسته اند تا به خاطر آزادی و شان زنان ایران تعهداتی را که جمهوری اسلامی مبنی بر حذف این گونه مجازات ها در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۸ خود را به آن متعهد کرده است را به آن ها گوشزد کند.
سکینه محمدی آشتیانی از پنج سال پیش به اتهام «زنا» و همکاری در قتل همسرش در حبس به سر می برد. او ابتدا به سنگسار و پس از اعتراض شدید جهانیان به این حکم به اعدام از طریق دار محکوم شده است.
صدای آمریکا