انتشار تصاویری از زندانی سیاسی فرهاد میثمی در شبکههای اجتماعی که منجر به بروز خشم و نفرت از سوی جامعه دردمند ایران گردیده است، بهیقین ترجمان بحرانی بنام نقض فاحش حقوق بشر در دیکتاتوری ولیفقیه است.
این زندانی سیاسی که در اعتراض به «حجاب اجباری و آزادی زندانیان سیاسی» دست به اعتصاب غذا زده، در نامهای خطاب سازمانهای مدافع حقوق بشر ازجمله نوشته است: «در دورهای که حاکمان در هر سه عرصه امنیت جسم و جان، سفره و معیشت، و شأن و کرامت، چیزی جز زجر و رنج هرروزه و هرلحظه در بساط مردمان این سرزمین باقی نگذاشتهاند، به سهم کوچک خود تلاشی را آغاز کردم تا بتوان در شرایطی، این زهر دم افزون را با کوششی جمعی به پادزهری بدل کرد».
همچنین این تصاویر که بهیقین یادآور دوران سیاه هولوکاست یا همان «نسلکشی» در دوران آلمان نازی میباشد، ترجمان عمق سبعیت، شکنجه، آزار و آثار شوم خلافت خامنهای درمانده است که در یک اعلانجنگ علیه بشریت، گورستانها را آباد کرده، زندانها را مملو از زندانیان سیاسی و عقیدتی نموده، نیروهای سرکوبگر و تادندانمسلح خود را به جان مردم انداخته و از دادن هرگونه امکانات پزشکی و درمانی و یا اجازه بازدید از زندانهای کشور به سازمانهای مدافع حقوق بشر خودداری میکند.
در این راستا نیز حاکم درمانده تنها طی گذشت پنج ماه از قیامها، حداقل «۳۰ هزار» معترض را دستگیر و بیش از «۷۵۰» قیامی دیگر، ازجمله ۶۸ کودک را به قتل رسانده است. همچنین باید به اعدام عجولانه چهار اسیر دیگر قیامی طی ماه گذشته اشاره نمود که تماماً در چارچوب حذف فیزیکی مخالفان با هدف منکوب نمودن جامعه قرار دارد.
در این رابطه شورای ملی مقاومت (۱۴ بهمن ۱۴۰۱) در یک فراخوان فوری به ملل متحد ازجمله تأکید کرده است: «مقاومت ایران با هشدار نسبت به شرایط فوقالعاده وخیم زندانیان سیاسی در ایران، خواهان دیدار بلادرنگ جاوید رحمان گزارشگر ویژه ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، با آقای فرهاد میثمی (در زندان گوهردشت) و دیگر زندانیان سیاسی که در وضعیت وخیمی به سر میبرند ازجمله آقای علی معزی و خانم زهرا صفایی (در زندان اوین) شد».
واقعیت دیگر در این میان نیز بیعملی نسبت به تعهدات بینالمللی از سوی طرفهای تجاری در رابطه با ابعاد وخیم حقوق بشر در رژیم سرکوبگر آخوندی میباشد. براین اساس جامعه جهانی در ماه دسامبر گذشته متعهد گردیده بود تا دست به راهاندازی یک «هیئت حقیقتیاب» برای بررسی بحران انسانی در ایران بزند.
در این راستا مأموریت اعضای این کمیته حقیقتیاب، مستند کردن سرکوب خیزشهای اعتراضی در ایران، «با هدف شناسایی مقامات مسئول و پیگرد قضایی آنها، ابعاد جنسیتی تخلفات، شکنجه، صدور احکام اعدام، شلیک به معترضان و بهویژه کودکان، قتل و سربه نیست نمودنهای قهری و وضعیت زندانها» میباشد.
این وضعیت درحالی است که خامنهای کودک کش اکنون بهترین فرصت را برای انتقامگیریهای کور از مردم و بهویژه اسیران قیامی به دست آورده است. جابهجائی زندانیان، از بین بردن آثار کشتار، جعل و تعویض هویت اشخاص حقیقی که در سرکوب خونین معترضان نقش ویژهای داشتهاند، پاکسازی زندانها و آثار شکنجه، فشار بر خانوادههای قربانیان، تماماً در پازل این دست بدست کردنها قرار دارند.