قربانی بعدی پیوند سلطنت منسوخ و ساواک کیست؟ (برگرفته از کارآنلاین ۷ اسفند ۱۴۰۱)

 

 مهرزاد وطن آبادی -در تظاهرات طرفداران رضا پهلوی در بروکسل، اتفاق تاسفباری رخ داد. بر اساس اطلاعات منتشرشده در این تظاهرات یکی از شرکت‌کنندگان به نام حسن حبیبی موردتهاجم اوباش انتظامات پهلویستی قرارگرفته است. موضوع ازاین‌قرار بوده، وی هوادار جمهوری یا مجاهدین بوده است و پلاکارد «نه شیخ، نه شاه، نه تاج و نه عمامه» در دست داشته که از سوی منادیان دمکراسی پهلویستی موردحمله قرارگرفته و با یک جسم سنگین بر سر وی کوبیده‌اند که براثر شدت این ضربه به بیمارستان منتقل می‌شود. مسئولین بیمارستان وضعیت جسمی او را وخیم اعلام کردند.

 رسانه‌های طرفدار ائتلاف به سرکردگی رضا پهلوی نیز این خبر را پوشش دادند، بدون اینکه علت حمله اوباش هواخواه رضا پهلوی به شرکت‌کننده مضروب تظاهرات را پیگیری کنند.

انتظار می‌رفت که رضا پهلوی حمله اوباشان هوادار خود را محکوم نموده و آن‌ها را از صف همراهی خود طرد نماید، ولی متأسفانه وی بعد از دو روز، در پیامی از تک‌تک شرکت‌کنندگان در تظاهرات بروکسل قدردانی به عمل‌آورده و از آنان خواست تا با همبستگی‌شان کوشش تفرقه انگیزان را ناکام بگذارند. این موضع وی نسبت به حمله اوباش هوادار خود، دقیقا با تز متظاهرانه حفظ همبستگی و پرهیز از رفتار تفرقه برانگیز منافات دارد. موضع‌گیری مزورانه رضا پهلوی چهره توتالیتر و انحصارطلبانه او را آشکارتر ساخت و نشان می‌دهد که ایشان از تظاهر به لیبرال دمکراسی، ماسکی ساخته است تا چهره ضد دمکراتیک خود را پنهان سازد. بر اساس ویدیوهایی که هنوز دست‌به‌دست می‌شود، حمله وحشیانه اوباش و چماق به دستان سلطنت‌طلب جلوی سکو، و حین سخنرانی مسیح علی نژاد و حامد اسماعیلیون اتفاق می‌افتد. چماق به دستان ساواکی صفت در برابر دیدگان این دو تن خودرهبرخوانده ایران آینده و جلوی لنز دوربین خبرگزاری‌ها، حرکت وحشیانه‌ای را به نمایش گذاشتند که باید پذیرفت، زنگ ناقوس انحصارطلبی سلطنت‌طلبان تربیت‌شده در مکتب رضا پهلوی دست‌آموز پرویز ثابتی را به صدا درآورده‌اند. متأسفانه هنوز مؤتلفین اتحاد شوم با رضا پهلوی اعم حامد اسماعیلیون، مسیح علی نژاد و دیگر همپالکی هایش، این حرکت غیر دموکراتیک و وحشیانه را محکوم نکرده‌اند، که قاعدتاً باید جهت اثبات مخالفت با انحصارطلبی و مشی خشونت پرهیز، عمل فالانژهای پهلویستی را محکوم کرده تا توانسته باشند در مقام خودرهبر پنداری، مانع تکرار حملات فاشیستی مدل ساواک شوند.

اگر قرار است که جنبش دمکراتیک ایران جاذب باشد، رضا پهلوی و دنبالچه‌های مؤتلفش، نباید نسبت به ضرب‌وجرح حسن حبیبی بی‌تفاوت باشند. حرکت رذیلانه و ضد بشری چماقداران، بعد از علنی شدن پرویز ثابتی عامل شکنجه‌های مدرن رخ می‌دهد، و باید آن را نشانه قدرت گیری نیروهای ارتجاعی و طرفدار جنایت و مخالف آزادی تلقی شود. بالا بردن عکس مرد دوم ساواک در تظاهرات بروکسل و حمله به شرکت‌کننده دگراندیش ثابت می‌کند که دفاع آنان از آزادی یک دروغ است و باگذشت هرروز، به‌عنوان یک نیروی ارتجاعی و ضد جنبش انقلابی زن – زندگی – آزادی، ماهیت خود را بیشتر آشکار می‌کنند. بنابراین سکوت و روی برگرداندن از حرکت ددمنشانه طالبان استبداد پهلویستی جایز نیست و تمامی جریانات واقعاً طرفدار دمکراسی خواهی و دیگران باید با فرهنگ و رفتار لمپنی چماقداران به مقابله برخیزند، تا مانع تکرار حرکت سخیفانه شوند.

برخی گزارش‌ها صرف هوادار سلطنت نبودن، بر حضور حسن حبیبی زوم کرده‌اند. آیا حمله به شرکت‌کننده خواه هوادار جمهوری و یا مجاهدین با موازین حقوق بشر و اصول دمکراسی تطابق دارد؟ قطعاً عمل شنیع مزبور یاوه‌سرایی دمکرات ماّبانه دو قلوها (رضا پهلوی - پرویز ثابتی) را بی‌اثر می‌کند و می‌توان صدای پای فاشیسم را شنید. نکته این است، خروج پرویز ثابتی از پستو و حضور در تظاهرات سلطنت‌طلبان و امکان ترویج وحشت دور از انتظار نبود، ولی نه به این سرعت که بلافاصله چند روز بعد از ظاهرشدن مرد دوم ساواک، حمله به هوادار غیرخودی، طراحی و اجرا شود. حمله به حسن حبیبی نشان داد که دمکراسی خواهی رضا پهلوی قبل و بعد رونمایی از پرویز ثابتی سراب بود و فریب است.

چاره چیست؟ آیا در برابر عمل تروریستی مدعیان آزادی و امنیت، برخورد منفعلانه درست است؟ یا کنشی منطقی است؟ رضا پهلوی در کنفرانس مطبوعاتی روز چهارشنبه 22 فوریه (سوم اسفند) در پاریس ادعا کرد، اپوزوسیون را تشکیل داده است. آیا شاخص رفتار اپوزوسیونی مدل او با رفتار واقعی اپوزوسیون واقعی فرسنگ‌ها فاصله ندارد؟ اصولاً اپوزوسیون مردمی و واقعی دغدغه آزادی، امنیت، استقلال و رفاه همراهان و مردم را دارد. آیا می‌توان رفتار تروریستی انجام داد و خود را رهبر اپوزوسیون یا وکیل مردم معرفی کرد؟

پیشنهاد می‌شود جهت جلوگیری از تکرار این‌گونه حرکات. جریانات چپ و جمهوری‌خواه، باید به‌سوی بایکوت تظاهرات سلطنت‌طلب پهلویستی حرکت کنند. بایکوت چنین تظاهرات و گردهمایی مانع خواهد شد تا ما و برخی از جریانات اپوزوسیون واقعی، به سربازان نردبان به دوش رضا پهلوی خواهان «رژیم چنج» تحت لوای حمایت قدرت‌های خارجی نشویم و در ایران آینده، به دشمنان انقلاب مردم ایران تبدیل نشویم. شک نکنید، هرگونه همراهی با اینان بستر تقویت هرچه بیشتر تمامیت خواهان پهلویستی خواهد بود، که در صورت سیادت رضا پهلوی نمایه تیره‌تری برای آینده ایران متصور است. اما آن دسته از جمهوری‌خواهانی و یا چپ که در خط دفاع تیم پهلوی بازی می‌کنند و درعین‌حال صحبت از نظام آینده توسط رضا پهلوی را خیانت قلمداد می‌کنند، نمی‌دانند که چرا هواداران و تیم رسانه‌ای رضا پهلوی را شاهزاده می‌نامند و این لقب نماد چیست؟ نماد جمهوری‌خواهی است یا اینکه نماد سلطنت است؟ هواداران سلطنت به صُور مشروطه‌خواه و فرشگرد، اگر هزار بار شعار جمهوری را سر دهند، شک نکنید، تلاش بر آن است تا شاهزاده بزک‌کرده را بر تخت سلطنت بنشانند. بخشی از اپوزوسیون چپ داخل و خارج کشور معتقدند، رضا پهلوی درحرکت پاندولی بین لیبرال دمکراسی و اقتدارگرائی سلطنتی و انحصارطلبانه، میل به بازگرداندن سلطنت را دارد.

حال این آرزو تا چه حد در داخل کشور با اقبال روبروست، در جای خود قابل بررسی است.

یکشنبه, فوریه 26, 2023