مجلس تحت امر خامنهای سرانجام پس از ماهها کشوقوس و در آستانه نوروز از طرح سرکوبگرانهای تحت عنوان «مجازات کشف حجاب» خبر داده است.
بهیقین این اقدام زنستیزانه ریشه در واقعیتی بنام مقاومت زنان میهنمان علیه حجاب اجباری و دیدگاههای سرکوبگرانه و تبعیضآمیز از سوی دیکتاتوری ولیفقیه را دارد.
رشد و گسترش مقاومت زنان میهنمان با شعار «چه باحجاب و، چه بیحجاب، پیش بهسوی انقلاب» که اکنون الگویی برای بسیاری از کشورهای همسایه و مسلمان قرارگرفته، بازتاب وجود واقعیتی بنام نفی حاکمیت زنستیز آخوندی و صیانت از حقوق شهروندی است.
یک رسانه حکومتی ضمن اعتراف به «دوفوریتی» بودن این طرح به نقل از رئیس کمیسیون فرهنگی در مجلس رژیم ازجمله نوشته است: «همه باید قانون حجاب و عفاف را مراعات کنند و قوه قضائیه هم لازم است به این موضوع ورود کند تا قوانین حجاب و عفاف اجرایی شود». (سایت حکومتی دنیای اقتصاد ۲۴ اسفند ۱۴۰۱)
ترجمان این جملات به معنای شلاق کش کردن زنان و بهویژه دختران جوان میباشد که اکنون به طرق و شیوههای گوناگون مخالفتهای خود را باحجاب اجباری ابراز میکنند. در این راستا صفحات و شبکههای مجازی اکنون مملو از عکس، فیلم و یا فریادهای اعتراضی از سوی زنان میهنمان میباشد که با اشعار و اعترضات خود، دیکتاتوری ولی فقیه را به چالش سرنگونی کشاندهاند.
این طرح سرکوبگرانه که در ۷ بند تنظیم گردیده، تاکید دارد: «بر اساس آن فراجا و ضابطین قضایی تحت نظارت دادستانیها از طریق دوربین و سایر ابزار فنی نسبت به جمعآوری ادله و شناسایی افرادی که در دستگاهها و ارگانهای موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده ۲۹ برنامه ششم توسعه از قبیل معابر، اماکن عمومی، وسایل نقلیه و فضای مجازی، کشف حجاب یا بدننمایی میکنند، حسب جداول اقدام به مجازات متخلفین میکنند».
بدینسان مشخص میشود که رژیم آخوندی یکبار دیگر با برداشتن این خیز، تلاش دارد تا نیمی از جامعه دردمند ایران را به محاق فروبرده و سایه شوم خشونت، سرکوب عریان، اسیدپاشی، استفاده از گازهای سمی و اعمال وقیحترین شیوهها علیه زنان میهنمان را ساری و جاری نماید.
وجود خیل عظیم گزمگان ولایت تحت عناوین «نهی از منکر» و یا ضابطین عفاف و حجاب اجباری، بسیج سرکوبگر، دوایر انتظامی و یا آخوندهای ریزودرشت در معابر و خیابانها که روزانه زنان ایران را مورد هتاکی و ضرب و شتم قرار میدهند، بهیقین ترجمان واقعی برای این طرح سرکوبگرانه میباشد.
همچنین برخلاف دادههای این طرح، باید به روند روبه رشد بازداشت، احضار زنان و فعالین مدنی، معترضین زن و یا سرکوب وحشیانه دختران و نوجوانان، اخراج از مراکز آموزشی، اعتراف گیری های اجباری، اخراج از محیطهای کاری و یا پلمپ مراکز شغلی، داروخانهها، اخراج از زنان از بیمارستانها و مراکز درمانی طی هفتهای اخیر اشاره نمود تا بدینسان به این حقیقت که موضوع برخوردهای فیزیکی از سوی ارگانهای سرکوبگر همچنان در دستور دیکتاتوری قرار دارد، روشن گردد.
برای نمونه در این طرح تأکید شده است: «افرادی که در وسایل نقلیه اعم از هوایی، زمینی، ریلی و دریایی، معابر و اماکن عمومی به کشف حجاب یا برهنگی اقدام کنند، مالکان، متصدیان یا مشتریان اماکن صنفی یا مراکز خرید و مالهای تجاری و افرادی که در معابر و اماکن عمومی اقدام به کشف حجاب یا برهنگی کنند، مجازات میشوند».
در رابطه با اهداف پلید آخوندی و بهویژه موضوع سرکوب زنان در ایران، خانم مریم رجوی در تازهترین سخنان خود به مناسبت روز جهانی زن تأکید کردهاند: «در این قیام زن ایرانی نهفقط به حجاب اجباری، بلکه به حکومت اجباری و دیکتاتوری هم، از هر نوع آنچه شاه و چه شیخ نه گفته است.
رضاشاه روسری را بهاجبار از سرزنان میکشید و خمینی روسری را بهاجبار بر سرزنان میکرد. پس اصل موضوع اجبار و دیکتاتوری است که در آن انتخاب آزادانه جایی ندارد.
ولی امروز در ایران یک انقلاب دموکراتیک جریان دارد. دختران شورشی از تهران تا زاهدان گفتند که چه باحجاب چه بیحجاب، پیش بهسوی انقلاب».
برای مطالعه سایر مطالب گزیده ها اینـجـا را کلیک کنید