تازه ترین سخنان خامنه‌ای در جمع نمایندگان دست نشانده حکومت و بکارگیری ده ها باره ترجیح بند« مجلس و دولت »، به یقین ترجمان نوک کوه یخی بنام شکاف و جنگ و جدال میان این دو نهاد در رژیم آخوندی می‌باشد.

سخن از ترک برداشتن در راس حکومتی یکدست می باشد که به زعم تیم پاسدار قالیباف و نمایندگان حکومتی، ریشه آن در بی بضاعتی و ناتوانی و شکست های دولت آخوند رئیسی نهفته است.

شکست سیاست های اقتصادی، سقوط ارزش پول ملی، کسری شدید بودجه، رشد ونمو استقراض و بدهی های سنگین به بانک‌ها، فساد و فربه بودن دولت نحس سیزدهم، حجم سنگین نقدینگی و یا رشد ونمو سیاه چاله ای بنام تورم و به تبع آن گرانی سرسام آور، تماما در چارچوب واقعیت فوق قرار دارند. 

ولی فقیه درمانده در این سخنان تلاش نمود تا با سیاست « چماق و حلوا»، بر رشد و نمو بحران و جدال  میان دو قوه مجریه و مقننه  ترمز بزند.
 وی نخست با یکدست از دست پروردگان دزد و فاسد خود با الفاظی مانند « انقلابی» نام برده و می گوید: « از اول تشکیل مجلس بنا بر اطلاع اعتقاد داشتم که این مجلس انقلابی است الآن هم بعد از سه سال همین را تکرار می‌کنم این مجلس را باسواد، جوان و پرتحرک می‌دانم »، اما در چند جمله بعد ناچارا از وجود شکاف میان دو قوه مقننه و مجریه اینگونه پرده بر می دارد: « در نگاه تخریبی، طرفین به چشم رقیب و با هدف به خاک مالیدن شانه یکدیگر به هم نگاه می‌کنند که این نگاه چه از طرف دولت و چه از طرف مجلس، خطرناک و مشکل‌ساز است».

خامنه ای همچنین  به مجموعه  بحران های موجود میان پاسدار قالیباف و آخوند رئیسی و نیز به  استیضاح وزرا و یا عدم رای مثبت به کاندیداهای پیشنهادی از سوی دولت سیزدهم  برای چندین وزارتخانه اعتراف نموده و سپس می افزاید: « ملاحظات جناحی و دسته‌بندی‌ها نیز مطلقاً نباید در بررسی و تصویب قوانین نقش داشته باشد. باید مراعات دولت را کرد در قبال وزیران معرفی شده به مجلس سخت‌گیری نشود». ( سایت نور نیوز ۳ خرداد ۱۴۰۲)

به یقین بیان چنین جملاتی نخست بدان معنا است شکاف عمیقی میان قوای حکومتی برسر تصمیم‌گیری ها و سیاست های اقتصادی و سیاسی پدیدار گردیده است. 
براین اساس خامنه ای که بخوبی از اوضاع درب و داغان حاکمیت مطلع می‌باشد ، تلاش دارد تا با « لطایف الحیل» طرفین دعوا را به آرامش و « برادری» دعوت نماید و بدین سان از بیرون زدن بحران میان قوای حکومتی ممانعت بعمل آورد. 

همچنین خامنه ای عامدانه به ابعاد فساد و دزدی در درون این نهاد حکومتی چشم پوشی می کند و با این جملات که « ویژگی بسیاری از نمایندگان این مجلس ساده‌زیستی و پرهیز از رفتار اشرافی‌مآبانه و نگاه بالا به مردم است» ، بر عمق تنفر اجتماعی از مجلس و نمایندگان دست نشانده خود خاک می پاشد.

در یک جمع بندی اجمالی باید تاکید نمود، ولی فقیه بخوبی می داند که شکست آخوند رئیسی به معنای شکست استراتژی وی برای یکدست نمودن حاکمیت می باشد. 

نزدیک بودن دو انتخابات در دیکتاتوری وی  و مجموعه فشارها از سوی باند های توسری خورده که  اکنون علیه « عمود خیمه نظام » شاخ شده تا جائیکه وی از مواضع آنان  با عناوینی مانند « متلک»  و یا « حاشیه سازی » نام می برد، اکنون عرق سرد بر پیشانی این حاکم خون ریز و کودک کش نشانده است.
به موازات این وضعیت لرزان نیز باید به عنصر مهم و تائین کننده بیرونی، یعنی رشد و نمو جنبش انقلابی در داخل کشور با حضور مقاومت سراسری و سازمان یافته مجاهدین و کانون های شورشی اشاره نمود تا بدین سان به نبود هرگونه میدان مانور برای ولی فقیه درمانده رسید.

برای مطالعه سایر مطالب گزیده ها اینـجـا را کلیک کنید