تازه ترین داده ها از سوی هیات حقیقتیاب ملل متحد در رابطه با ابعاد سرکوب خونین و توطئههای زنجیرهای از سوی دیکتاتوری ولی فقیه علیه قیام آفرینان و بویژه نقش بلامنازع زنان و دختران میهنمان، مهر تائیدی براطلاعات منتشره از سوی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق میباشند.
دریک نمونه رئیس هیات حقیقتیاب سازمان ملل بهصراحت تاکید کرده است: « مسمومیت مدارس دخترانه در ایران برای جلوگیری از مشارکت آنها در تظاهرات بوده است». ( کانال تلگرامی مجاهدین پلاس ۱۵ تیر ۱۴۰۲)
دراین راستا خاطرمان هست که مدارس دخترانه در بسیاری از شهرهای کشور طی قریب هفت ماه دستخوش حملات ناجوانمردانه از سوی عوامل و باند های مافیایی وابسته به بیت خامنهای قرار گرفتند.
آغاز این بحران انسانی برای نخستین بار در هنرستان دخترانه نور، در شهر قم گزارش گردید که به مسمومیت « ۱۸ دختر دانش آموز» انجامید.
سپس شهرهای کشور یکی پس از دیگری دستخوش وحشیگری های گزمگان حکومتی قرار گرفته تا جائیکه بنا برداده های رژیم آخوندی تا تاریخ ۱۵اسفند سال گذشته « بیش از پنج هزار دانشآموز در ۲۵ استان و حدود ۲۳۰ مدرسه » هدف حملات شیمیایی قرار گرفتهاند.
گرچه خامنه ای کودک کش تلاش نمود تا با « موش مرده بازی»، از خود سلب مسئولیت نماید، اما برای توده های بجان آمده هیچ شک و شبه های باقی نمانده است که شخص وی و اتاق های فکر ولایت در پشت این اعمال جنایتکارانه قرار دارند.
مهمل بافی های خامنهای دخترکش در حالی صورت گرفت که بنابرداده های حکومتی، رسانههای رژیم از دادن هرگونه اطلاع رسانی و شفافیت سازی برای این حجم از حملات بیولوژیک ممنوع گردیدند.
.
سخن از طرح و برنامهای سازمان داده شده در درون حاکمیت میباشد که یک سرآن بیت خامنهای و بویژه شخص رهبر نظام با فرمان « آتش به اختیار» قرارداشته و در راس دیگر ارگان ها و باندهای مافیایی مانند بسیج، انصار، شبکه های گسترده لباس شخصی ها و یا طلاب وابسته به حکومت.
همچنین استفاده از مواد شیمیایی که تنها در اختیار دولت ها قرار دارند، سناریو سازیهای ساختگی، سازمان یافتگی و گستردگی حملات شیمیایی، تماما مهر تائیدی براین واقعیت است که هیچ تشکل « خودسر» در درون حاکمیت به تنهایی قادر به انجام آنها نبوده است.
دراین راستا نیز نه تنها متولیان، بلکه رسانه های حکومتی در یک کر هماهنگ تلاش نمودند تا ضمن بازی با کلمات بر وجود واقعیتی بنام « حملات شیمیایی » خاک بپاشند. بکار گیری واژههایی گمراه کننده مانند « مسمویت »، « خودزنی از سوی دانش آموزان »، « توطئه دشمنان خارجی »، « تلاش برای به تعطیل کشاندن مدارس»، « نقش آفرینی دانش آموزان » تماما در پازل سیاست های حکومت قرار دارند.
برای نمونه حمید کاظمی رئیس کارگروه حقیقت یاب مسمومیت دانش آموزان در مجلس با وقاحت گفت: «برخی دانش آموزان از روی شیطنت شاید چنین کارهایی میکنند و لازم است برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی در مدارس پدافند غیرعامل تشکیل شود.» (سایت حکومتی اعتماد آنلاین – ۱۸ فروردین ۱۴۰۲)
همچنین باید به پنهانکاری، سکوت، دادن اطلاعات و آمار غلط، عدم دستگیری هیچ فرد و یا مقصر قلمداد نمودن هیچ نهاد طی این مدت زمانی، تهدید علیه خانوادههای داغدار بدلیل افشاگری و تجمعات اعتراضی، تهدید دانش آموزان بدلیل مصاحبه، اشاره نمود که تماما در راستای این واقعیت بوده که سرنخ اصلی برای حملات بیولوژیک در دست رژیم آخوندی نهفته است.
ابعاد این وضعیت ضد انسانی که به یقین با هدف ایجاد ترس و فضای رعب و حشت در جامعه طراحی گردیده، بحدی بود که نه تنها مقاومت ایران، بلکه بسیاری از سازمان های مدافع حقوق بشر و یا دولت نیز دست به اعتراض زده و خواستار رسیدگی جامعه بین الملل به جرائم سازمان یافته حکومتی گردیده بودند.
برای مطالعه سایر مطالب گزیده ها اینـجـا را کلیک کنید