کهکشان مقاومت ایران ۱۴۰۲
کنفرانس دادخواهی
محاکمه سران رژیم آخوندی به‌خاطر جنایت علیه بشریت و نسل کشی
سخنرانیهای شخصیتهای سیاسی و حقوقی، قانونگذاران، وکلا
و کارشناسان ویژه ملل متحد از کشورهای مختلف جهان
سخنرانیهای
استانیسلاو پاولووشی وزیر دادگستری مولداوی (۲۰۱۹)
ژیلبر میتران رئیس فرانس‌لیبرته (بنیاد دانیل میتران)
استانیسلاو پاولووشی وزیر دادگستری مولداوی (۲۰۱۹):
قتل‌عام سال۱۳۶۷ که جان دهها هزار نفر را گرفت، حادثهٔ غم‌انگیزی بود که نه‌تنها جامعهٔ ایران بلکه کل جهان متمدن را به‌شدت متحیر کرد.
خانم رئیس‌جمهور گرامی، دوستان و همکاران عزیز. باعث افتخار من است که امروز اینجا همراه شما هستم. صادقانه بگویم، مایلم قدردانی عمیق خود را از برگزار کنندگان این جلسه ابراز کنم به‌خاطر این امکان کاملاً منحصر به‌فرد برای صحبت با چنین مخاطبان محترمی. وضعیت کنونی ایران را می‌توان از جنبه‌های مختلف مورد بحث قرار داد. جنبه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی. اما من یک وکیل با تجربهٔ بسیار طولانی، با بیش از ۴۰سال سابقه و قضاوت در دادگاه حقوق‌بشر اروپا هستم و لذا بحث در مورد مسائل حقوقی به‌تخصص من نزدیک‌تر است. قتل‌عام سال۱۳۶۷ که جان دهها هزار نفر را گرفت، حادثهٔ غم‌انگیزی بود که نه‌تنها جامعهٔ ایران، بلکه کل جهان متمدن را به‌شدت متحیر کرد. من به‌یاد قربانیان سر فرود می‌آورم و عمیق‌ترین تسلیتها و هم‌دردی خود را با عزیزان و بستگان آنها ابراز می‌کنم، به‌کسانی که دهها سال است به‌دنبال عدالت هستند. می‌دانیم که تأخیر در عدالت انکار عدالت است و زمان عدالت فرا رسیده است. چنین وقایع غم‌انگیزی نباید در جهانی که بر اساس اصول انسانیت بنا شده است جایی داشته باشد، جایی که جان و کرامت انسانی ارزش‌های مطلق است که از طریق همهٔ قوانین محافظت می‌شود و جهان باید تمام تلاش خود را بکند تا تضمین کند که دیگر هرگز تکرار نخواهد شد. مسألهٔ مصونیت کسانی که گفته می‌شود در قتل‌عام مردم دست داشته‌اند هم‌چنان بسیار جدی است. ضرورت آشکار تحقیقات بین‌المللی مستقل و مؤثر در مورد اعدام‌های فراقانونی وجود دارد. سازمان‌ملل در تلاش است گام‌هایی در این راستا بردارد. بدون چنین تحقیقاتی، اثبات حقیقت غیرممکن خواهد بود.
اما با این وجود، از خودم پرسیدم آیا این حوادث تلخ هرگز رخ می‌داد، اگر یک سیستم قضایی در ایران وجود داشت که بر اساس اصول دادرسی عادلانه عمل می‌کرد؟ قوه قضاییه‌یی که در آن قضات به‌واقع مستقل باشند و بی‌طرفانه عمل کنند؟ جایی که متهم و مدافع در استفاده از کمک حقوقی و انتخاب وکیل مورد نظر خود آزادند و جایی که وکلا و مدعیان عمومی از حقوق آیین‌نامه‌یی یکسان برخوردارند و دادخواهی در جدال طرفین دعوا انجام می‌گیرد و قضات فقط پس از بررسی دقیق تمام شواهد ارائه‌شده توسطدادستان و وکلای مدافع، تصمیمات خود را اتخاذ می‌کنند. البته چنین حوادث غم‌انگیزی هرگز اتفاق نمی‌افتاد.
بله هیچ سیستم حقوقی، کاملاً از خطا مصون نیست. اما خطر محکومیت افراد بی‌گناه در یک محاکمهٔ عادلانه بسیار کمتر از نظام حقوقی است که با اصول پایه‌یی عدالت مدرن مخالف است، به‌ویژه در مورد مجازات اعدام. وقتی مثلاً شخصی به‌حبس محکوم می‌شود، می‌توان خطاهای قضایی را ترمیم کرد. اما چگونه می‌توانیم اشتباهاتی را ترمیم کرد که در رابطه با فردی که اعدام شده است صورت گرفته؟ و این یکی از دلایلی است که کنوانسیون اروپایی حقوق‌بشر، به‌طور مطلق، این‌گونه مجازاتها را ممنوع می‌کند و آنها را غیرانسانی محسوب می‌کند.
من به‌سهم خودم اضافه می‌کنم که زندگی را خدا به‌انسان اعطا کرده و فقط خدا می‌تواند آن‌را بگیرد. بسیاری دیگر از انواع مجازات که به‌طور گسترده در ایران اعمال می‌شود نیز نگران‌کننده است. در اینجا اشارهٔ من به‌اشکال مختلف تنبیه بدنی بی‌رحمانه است که باعث رنج و عذاب وحشتناک مردم و منجر به‌قطع عضو می‌شود. هم‌چنین اطلاعات موثق بسیاری در مورد استفاده از شکنجه توسط نیروهای انتظامی برای گرفتن اعترافات غیرقانونی از متهم وجود دارد. البته این‌گونه بازجویی‌ها با حقوق اساسی متهم از جمله حق سکوت آنها ناسازگار است. کنوانسیون اروپایی حقوق‌بشر هر نوعمجازات و رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. وضعیت از این هم حادتر می‌شود وقتی که صحبت از جوانانی می‌شود که در معرض این‌گونه مجازاتها و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار می‌گیرند. آینده متعلق به‌جوانان است و کشتن جوانان به‌معنای کشتن آینده است. ایرانیان اگر نگوییم کهن‌سال‌ترین ملت جهان هستند، یکی از کهن‌سال‌ترین‌ها هستند. تاریخ آنها بیش از ۵۰۰۰سال قدمت دارد. آنها فرهنگ بسیار غنی و سنت‌های ملی بسیار غنی دارند. اما سؤال اینجاست که آیا در شرایط زندگی مدرن، ادامهٔ اعمال مجازات و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز که صدها و هزاران سال پیش اعمال می‌شد، به‌نفع مردم است؟ پاسخ من قطعاً منفی است. آیا مردم ایران شایستهٔ بهره‌مندی از مزایای اصول و نظامهای حقوقی مدرن هستند؟ آیا تغییراتی با ماهیت ساختاری، مانع از تکرار حوادث غم‌انگیزی مانند قتل‌عام۱۳۶۷ در آینده خواهد شد؟ پاسخ من قطعاً مثبت است.
پس دوستان عزیز شما مشکلات زیادی پیش‌رو دارید که باید حل شوند. برای شما آرزوی موفقیت بسیار در تلاش‌هایتان دارم و امیدوارم خداوند شما را یاری کند. متشکرم.
ژیلبر میتران رئیس فرانس‌لیبرته (بنیاد دانیل میتران)
قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷ آشکارا یک جنایت علیه بشریت است. در ۴دههٔ گذشته مقامات رژیم ایران مرتکب جنایت علیه بشریت و حتی جنایاتی شده‌اند که بار نسل‌کشی دارند از جمله مقامات ارشد کنونی رژیم ایران هم‌چون ابراهیم رئیسی که شخصاً در هیأت مرگ در تهران در سال۶۷ حضور داشت
بنیاد فرانس‌لیبرته در کنار مردم ایران می‌ایستد تا آنها بتوانند سرنوشت خود را برای ایرانی آزاد و دموکراتیک انتخاب کنند. این بنیاد توجه خاصی به‌قیام ایران برای یک جمهوری دموکراتیک و هم‌چنین به‌برنامهٔ ۱۰ماده‌یی مریم رجوی دارد تا مبانی آینده پایه‌ریزی شوند و رفتارهای همهٔ دیکتاتوریها- اعم از سلطنتی و مذهبی - به‌فراموشی سپرده نشوند.
مریم رجوی گرامی، رئیس‌جمهور محترم و دوستان عزیز، همهٔ شما. ابتدا می‌خواهم به‌شورای ملی مقاومت ایران تبریک بگویم به‌خاطر سازمان‌دهی این دوره از گردهمایی اجلاس جهانی برای ایران آزاد در سال۲۰۲۳ در شرایط خیلی خاصی که می‌دانیم. باید بگویم هیچ‌چیز نمی‌تواند مانع شما بشود. برگزاری این جلسه در چنین شرایطی در اینجا نشان می‌دهد که چگونه ارادهٔ انسان بر ظلمات غلبه می‌کند.
هم‌چنین برگزاری تظاهرات میدان ووبان را در حمایت از قیام در ایران برای یک جمهوری دموکراتیک به‌شما تبریک می‌گویم، در شرایطی باز هم خاص‌تر و با پیچ‌وخم‌های عجیب و قریب و قابل‌اعتراض.
هم‌چنین برای ما جای خوشنودی دارد که به‌رغم اقدامات مقامات اداری، قضاییهٔ فرانسه به‌یمن ژان‌فرانسوا لوگاره رسماً تضمین کرد که آزادی بیان و حق گردهمایی مطابق اصول حقوق‌بشر و کنوانسیونهای بین‌المللی به‌مورد اجرا گذاشته شوند. حقوق‌بشر و کنوانسیونهای بین‌المللی برای عدالت‌خواهی است، برای مطالبهٔ حقیقت و حساب‌کشیدن از مقامات (رژیم) ایران که مجرمند و مرتکب اقدامات خودسرانه، جنایت و جنایت علیه بشریت علیه مردم ایران شده‌اند.
مریم گرامی، به‌نام همین حقوق‌بشر و کنوانسیونهای بین‌المللی است که بنیاد فرانس‌لیبرته متعلق به‌دانیل میتران مسیر طولانی مبارزه و حمایت از مردم ایران و دوستی در کنار شما را پیمود.
اشاره می‌کنم به‌پناهندگان در تبعید در کمپ اشرف۱ در عراق که به‌رغم این‌که تحت حفاظت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بودند، به‌طور سیستماتیک قربانی حملات زمینی و موشکی (رژیم) ایران، جابه‌جایی اجباری به‌لیبرتی، باز هم در عراق و هم‌چنان قربانی اقدامات خودسرانه جوخه‌های آخوندها بودند که باعث افزایش تعداد کشته‌ها و مجروحان می‌شد.
باز هم به‌نام حقوق‌بشر و کنوانسیونهای بین‌المللی بود که بنیاد فرانس‌لیبرته در کنار شما قرار گرفت، زمانی که در همین‌جا، در اورسور اواز، حق پناهندگی که در سال۱۹۸۱ توسط فرانسه به‌شما اعطا شده بود، به‌اصرار مقامات (رژیم) ایران تهدید شد. توجیه آن روز باج‌خواهی در منافع تجاری بود، در حالی‌که توجیه امروز باج‌گیری در گروگان‌گیری است که (رژیم) ایران به‌طور منظم و روالی انجام می‌دهد.
به‌نام حقوق‌بشر است که این مبارزه طولانی برای عدالت و حقیقت در برابر مجامع بین‌المللی در ارتباط با قتل‌عام ۳۰۰۰۰زندانی سیاسی در سال۱۳۶۷، صورت می‌پذیرد. این آشکارا یک جنایت علیه بشریت است، ولی به‌رسمیت شناخته‌شدن آن هنوز باقی مانده. به‌این دلیل است که بنیاد فرانس‌لیبرته که دارای جایگاه مشورتی در سازمان ملل است، مفتخر است که زمان سخنرانی، زمان کوتاه سخنرانی خود را در اجلاس‌های فرعی شورای حقوق‌بشر در ژنو با شما به‌اشتراک می‌گذارد.
در طول این ۴دههٔ گذشته، ۴۰سال مدت‌زمان زیادی است، مقامات (رژیم) ایران مرتکب جنایات علیه بشریت و حتی جنایاتی شده‌اند که بار نسل‌کشی دارند. مقامات ارشد کنونی در قدرت در ایران مستقیماً در این جنایات، در جنایات علیه بشریت دست داشتند. همه می‌دانید که ابراهیم رئیسی شخصاً در هیأت‌مرگ تهران در سال۱۳۶۷ حضور داشت.
به‌رغم همهٔ اینها، باز هم گزارشگر ویژهٔ ملل متحد در مورد وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی
جاوید رحمان، به‌تازگی در نوامبر۲۰۲۲ در جلسهٔ ویژهٔ شورای حقوق‌بشر گفت: مصونیت نهادینه شده در جمهوری اسلامی حاکم است و به‌شکل گسترده‌یی به‌اعدام‌های غیرقانونی، ناپدیدسازیهای اجباری، شکنجه و سایر موارد نقض جدی حقوق‌بشر دامن می‌زند. این موارد شایان واکنش شدید جامعهٔ بین‌المللی است. ما اینجا هستیم و می‌خواهیم رویه‌هایی را که در سازمان‌ملل شروع شده به‌نتیجه برسند، در مورد قتل‌عام‌های۱۳۶۷ و سایر جنایاتی که مقامات (رژیم) ایران مرتکب شده‌اند، در سال۲۰۰۹، در سال۲۰۱۷، در سال۲۰۲۰، در سال۲۰۲۲، در سال۲۰۲۳ تا امروز و هر روز دیگر. حسابرسی نباید فقط در مورد سال۱۳۶۷ باشد، ولی می‌توان از همین شروع کرد. این هم یک اقدام عدالت‌خواهانه خواهد بود، هم به‌خصوص یک نمایش قاطعیت بسیار به‌جا از سوی کشورهای دموکراتیک و سازمان‌ملل.
به‌نام حقوق‌بشر است که بنیاد فرانس‌لیبرته در کنار مردم ایران می‌ایستد تا آنها بتوانند سرنوشت خود را برای ایرانی آزاد و دموکراتیک انتخاب کنند؛ و به‌همین دلیل است که این بنیاد توجه خاصی دارد به‌قیام ایران برای یک جمهوری دموکراتیک و هم‌چنین به‌برنامهٔ ۱۰ماده‌یی مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت برای دورهٔ گذار تا مبانی آینده پایه‌ریزی شوند و رفتارهای همهٔ دیکتاتوریها، اعم از سلطنتی و مذهبی به‌فراموشی سپرده نشوند. این کار ایرانی‌هاست. اما برای حمایت از آنها در مبارزةشان، جامعهٔ مدنی بین‌المللی و سازمانهای غیردولتی از دولتها و از اروپا می‌خواهند که بدون ترسیدن از دیکتاتوریها، مسئولیت‌های خود را برعهده بگیرند.
خلق ایران بسیار مصمم است. از خودش حفاظت می‌کند، فداکاری می‌کند، اما نمی‌ترسد و پیروز خواهد شد؛ و چون خلق ایران پیروز خواهد شد، ما پیروز خواهیم شد، ما، دموکراسی‌های دنیایی که نمی‌تواند جایی برای دیکتاتوریهای از هر نوع قائل باشد. از همهٔ شمامتشکرم و آفرین به‌شما.
