کهکشان مقاومت ایران ۱۴۰۲

کنفرانس دادخواهی

محاکمه سران رژیم آخوندی به‌خاطر جنایت علیه بشریت و نسل کشی

سخنرانیهای شخصیتهای سیاسی و حقوقی، قانونگذاران، وکلا

و کارشناسان ویژه ملل متحد از کشورهای مختلف جهان

سخنرانیهای

اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا

شهردار ژان فرانسوا لوگاره رئیس کمیتهٔ حفظ میراث پاریس

اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا

۳۵سال پیش سی‌هزار نفر قتل‌عام شدند، ولی من می‌گویم

فقط مربوط به ۳۵سال پیش نیست ۴۴سال کشتار و نقض حقوق‌بشر است

رئیسی اکنون به‌مسند ریاست‌جمهوری رژیم ایران تکیه زده

و این نشان می‌دهد که ما با همان افراد سر و کار داریم

اکنون مردم شروع به‌درک این واقعیت می‌کنند که یک گزینه

یک گزینهٔ سیاسی در برابر جنون آخوندها وجود دارد

و در این اجلاس صداهای فوق‌العادهٔ بسیاری را در همراهی با خودمان شنیده‌ایم

چون ما سر خم نمی‌کنیم و زانو نمی‌زنیم

بلکه همه با هم ایستاده‌ایم

و ما ایستاده‌ایم چون در ایران، دختران، زنان، مردان جوان ایستاده‌اند

و وقتی می‌ایستند گلوله‌های واقعی به‌سمت آنها شلیک می‌شود

ما در کنار آنها ایستاده‌ایم ما در کنار مریم ایستاده‌ایم

اینگرید بتانکور - کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا

سلام دوستان عزیزم، اشرفیان عزیزم و همهٔ این مهمانان ارجمند در این اجلاس شگفت‌انگیز؛ چهار روز است که افراد فوق‌العاده‌یی را دیدیم که باید بگویم هرگز ندیده بودم. این بسیار دلگرم‌کننده است که می‌بینیم در حالی‌که تلاش‌های بسیاری در تاریکی صورت گرفته تا مانع از آمدن ما به‌اینجا و ملاقات و گفتگو و دفاع از آرمان ایران آزاد بشوند، این تعداد بالا از افراد در جهان به‌اینجا آمده‌اند، آن‌هم از قاره‌های سراسر جهان. بسیار خوشحالم که هموطنان آمریکای جنوبی را می‌بینم، بسیار خوشحالم که شاهد سخنرانی آرژانتینی‌ها هستم که با صدای بلند از آنچه این قاره تحمل کرده صحبت می‌کنند. اما از همه‌جا، از آفریقا، از آسیا، از اروپا. روز شنبه ما یک گروه شگفت‌انگیز از نمایندگان پارلمان از سراسر اروپا را داشتیم، ایتالیایی‌ها که صدها نفر بودند و البته، شما در رسانه‌ها دیدید، مایک پنس اینجا بود، جان بولتون اینجا بود و من این‌را می‌گویم زیرا فکر می‌کنم برای ما بسیار مهم است که به‌معنای این موضوع فکر کنیم. این مربوط به‌ایدئولوژی نیست. این مربوط به‌راست یا چپ نیست؛ و برای ما که این هدف را چند سالی است دنبال کرده‌ایم، چیزی وجود دارد که عمیقاً در ضمیرمان فرو می‌رود؛ این‌که وقتی به‌اینجا می‌آییم، با افرادی دیدار می‌کنیم که انسانهای خوبی هستند. چون وقتی وارد سیاست می‌شوید، گاهی مجبور می‌شوید نزدیک افرادی بنشینید که نمی‌خواهید با آنها بنشینید، زیرا می‌دانید آنها چه چیزی را نمایندگی می‌کنند. وقتی به‌اینجا می‌آیید، گویی از یک آرامش‌خاطر برخوردار می‌شوید. آرامش‌خاطر به‌این دلیل که افرادی که برای حمایت از مقاومت ایران می‌آیند، کسانی هستند که اینجا هستند چون به‌آنچه می‌گویند ایمان دارند و آنچه را که باور دارند می‌گویند و همان کاری را انجام می‌دهند که به‌آن اعتقاد دارند و این‌یک تفاوت بزرگ در این جهان است.

ما به‌اتفاقی فکر می‌کنیم که ۳۵سال پیش رخ داد. ۳۰۰۰۰نفر قتل‌عام شدند؛ ولی من می‌گویم، آنچه امروز به‌یاد می‌آوریم، کشتار مداوم مردم ایران است؛ فقط مربوط به ۳۵سال پیش نیست، ۴۴سال کشتار و نقض حقوق‌بشر است؛ و تصادفی نیست که وقتی شهادت مجید صاحب‌جمع را می‌شنویم که راهروی مرگ را به‌ما نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که رئیسی کجا نشسته بود، همان رئیسی که اکنون به‌مسند ریاست‌جمهوری (رژیم) ایران تکیه زده، این نشان می‌دهد که ما با همان افراد سر و کار داریم، هدف همان است و دقیقاً با همان افراد و همان مشکلات و همان جنایات روبه‌رو خواهیم شد، اگر که متفاوت عمل نکنیم. من این‌را می‌گویم زیرا در مورد آنچه دنیا انجام می‌دهد سرد و گرم شده‌ام. اما در قلبم یک انقلابی هستم به‌این معنا که آنچه را که می‌بینم نمی‌پسندم و دوست ندارم و نمی‌فهمم چه‌طور رهبران کشورهای ما، با این‌که به‌همان چیزی که ما می‌دانیم اشراف دارند، این کارها را انجام می‌دهند. ما می‌دانیم، می‌دانیم که (رژیم) ایران در مسیر دستیابی به‌یک بمب اتمی قرار دارد. ما این‌را می‌دانیم. می‌دانیم که آنها اورانیوم را با غلظت ۸۴درصد غنی کرده‌اند. می‌دانیم که اورانیوم کافی انباشته کرده‌اند تا کشورهای ما، آزادی ما و دموکراسی ما را نابود کنند و با این‌حال می‌خواهیم با (رژیم) ایران یک توافق اتمی امضا کنیم.

ما می‌دانیم که آنها افرادی مانند من و شما را ربوده‌اند؛ جوانان، گردشگران، از اروپا، از ایالات‌متحده، از کشورهای آزاد؛ و آنها را به‌جاسوسی متهم کرده‌اند که البته آسان است، زیرا اگر شما یک جاسوس باشید، لازم نیست چیزی را نشان بدهید، چون مخفی است؛ بنابراین این جوانان، زن و مرد، گردشگران، مانند فرزندان، خواهران و برادران شما، در زندانهای (رژیم) ایران زندانی هستند، ولی با این‌حال ما اینجا در اروپا از زندانهایمان همان افراد، جنایتکاران و تروریستهایی را که برای باج‌گیری از ما استفاده می‌کنند آزاد می‌کنیم.

در سال۲۰۱۸، افرادی که در یک اجلاس مشابه این جلسه بودند، می‌توانستند کشته شوند، زیرا یک دیپلمات، یک دیپلمات (رژیم) ایران، مأموریت داشت تا بمبی را به‌همین گردهمایی بیاورد و همهٔ ما را بکشد؛ و با این‌حال، ما معاهداتی را امضا کردیم تا زندانیان را مبادله کنیم و آن جنایتکاران را به‌ازای افراد بی‌گناه (به‌ایران) بفرستیم که البته آنها باید برگردند، مردم بی‌گناه ما و شهروندانمان؛ ولی ما چه می‌کنیم؟ گاهی فکر می‌کنم درست است که ما این دیوانگی را داریم که به‌دشمنانمان طناب بدهیم تا دموکراسی‌هایمان را حلق‌آویز کنند و این کاری است که با رژیم ایران می‌کنیم. عواقب این سیاست چیست؟ برخی از ما در مورد مماشات صحبت کرده‌ایم و گفته‌ایم که این یک سیاست مماشات است و البته تاریخ هم به‌ما می‌گوید با مماشات چه اتفاقی می‌افتد؛ ولی من ترجیح می‌دهم بگویم که این یک سیاست مماشات نیست. این یک سیاست تسلیم و زانو زدن است. در زبان فرانسوی می‌گوییم: «به‌زانو درآمدن». ما در مقابل جرم به‌زانو افتاده‌ایم.

و من فکر می‌کنم این چیزی است که بابت آن ما بهای گزافی را خواهیم پرداخت؛ و ما داریم آن‌را می‌پردازیم و پیشاپیش شروع به‌پرداخت آن کرده‌ایم. اکنون مردم شروع به‌درک این واقعیت می‌کنند که یک گزینه، یک گزینهٔ سیاسی در برابر جنون آخوندها وجود دارد.

و همان‌طور که در آغاز گفتم، در این اجلاس صداهای فوق‌العادهٔ بسیاری را در همراهی با خودمان شنیده‌ایم که نشان می‌دهد ما قوی هستیم، نیروی حرکت داریم؛ مردم در جهان، مردم عادی، خوش‌قلب هستند. آنها می‌خواهند ما برای نیکی در جهان بجنگیم.

از این‌رو بسیار خوشحالم که امروز اینجا با هم هستیم، چون ما سر خم نمی‌کنیم و زانو نمی‌زنیم، بلکه همه با هم ایستاده‌ایم.

و ما ایستاده‌ایم چون در ایران، دختران، زنان، مردان جوان و حتی افراد مسن‌تر ایستاده‌اند و وقتی می‌ایستند، گلوله‌های واقعی به‌سمت آنها شلیک می‌شود. ما در کنار آنها ایستاده‌ایم. ما در کنار مریم ایستاده‌ایم.

و ما در کنار برادران و خواهران خود ایستاده‌ایم، با این واژه می‌گویم که در کنار «برادران و خواهرانمان» در اشرف ایستاده‌ایم؛ با تشکر. با تشکر از شجاعت و حضور شما.

شهردار ژان فرانسوا لوگاره رئیس کمیتهٔ حفظ میراث پاریس

من انقلابی را می‌بینیم که به‌یک قیام عمومی در سراسر ایران تبدیل شده است

رژیم دیگر نمی‌تواند فشار این قیام را مهار کند

و خانم رئیس‌جمهور شما با برنامهٔ ۱۰ماده‌یی‌تان

آزادی‌های کاملاً بنیادین را متبلور می‌کنید

بیش از اکثریت مطلق نمایندگان مجلس فرانسه

و بیش از ۸۰ سناتور فرانسه فراخوان ما را امضا کردند

آنها از ارزش‌ها، اصول، مبانی دموکراسی و جمهوری حمایت کردند

به‌همین دلیل است که ما تکرار می‌کنیم «نه شاه، نه شیخ»

چون ایرانی‌ها دیگر هیچ نوعی از دیکتاتوری را نمی‌خواهند

شهردار ژان فرانسوا لوگاره - رئیس کمیتهٔ حفظ میراث پاریس:

با تشکر فراوان خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز مقاومت ایران. من به‌واقع تحت‌تأثیر کیفیت و کثرت افرادی قرار گرفتم که روز شنبهٔ گذشته از اقصی نقاط جهان در اینجا و در پاریس گردهم آمدند. قطعاً ما فراز و نشیب‌های بسیاری برای برگزاری این تظاهرات داشتیم، اما آنچه مهم است نتیجهٔ کار است. این تظاهرات بسیار تأثیرگذار، باوقار، آرام و برادرانه بود؛ و من فکر می‌کنم که این شاید قوی‌ترین پیامی باشد که می‌توانیم به‌رژیم آخوندها بفرستیم، رژیمی که اذیت و آزار، تبعیض، تهدید و وحشت‌انگیزی را ادامه می‌دهد، چون زبانی جز این‌را بلد نیست.

هر سال ما با احساس خاصی به‌این تاریخ نزدیک می‌شویم که مصادف است با آخرین روزهای ماه اوت و سالگرد کشتارهای سال۱۳۶۷.۳۵سال گذشت ولی خاطرات آن محو نشده. احساساتمان حول آن کم‌رنگ نشده. وقتی دوباره این چهره‌ها را می‌نگریم که گویی از تاریکی بیرون می‌آیند، حس شنیدن صدایشان، فریادشان را داریم. سرنوشت فردی هر یک از آنها بی‌بدیل است و به‌همین دلیل است که یک نسل‌کشی بوده. به‌همین دلیل است که این جنایت کاملاً غیرقابل‌توصیف است؛ و به‌همین دلیل است که باید همواره آن‌را یادآور شد؛ و باید باز هم از مراجع بین‌المللی خواست که (رژیم) ایران را به‌خاطر این جنایت علیه بشریت محاکمه کنند.

ولتر می‌گفت: «هر چیزی که می‌بینم بذر یک انقلاب را می‌کارد». ما می‌بینیم که همهٔ این عناصر در کنار هم قرار می‌گیرند. انقلابی را می‌بینیم که تبدیل به‌یک قیام عمومی در ایران، در همهٔ استانها، در همهٔ شهرهای بزرگ شده است. رژیم دیگر نمی‌تواند مقابله کند، دیگر نمی‌تواند فشار این قیام را مهار کند. انقلاب زنان را می‌بینیم که چگونه ابراز وجود می‌کنند و برای آزادی خود می‌جنگند؛ و خانم رئیس‌جمهور، شما با برنامهٔ ۱۰ماده‌یی‌تان آزادی‌های کاملاً بنیادین را تبلور می‌دهید. انقلاب برای اعتلای اصول جمهوری است و این اصلاً تصادفی نیست.

۲۹۳نمایندهٔ مجلس فرانسه، بیش از اکثریت مطلق نمایندگان مجلس فرانسه، فراخوان ما را امضا کردند. بیش از ۸۰سناتور فرانسه و نزدیک به ۳۰۰۰نمایندهٔ پارلمان در سراسر جهان از آن حمایت کردند. حمایت از چه چیزی؟ از ارزش‌ها، اصول، مبانی دموکراسی و جمهوری. به‌همین دلیل است که ما تکرار می‌کنیم «نه شاه، نه شیخ»، چون ایرانی‌ها دیگر دیکتاتوری نمی‌خواهند، هر نوع دیکتاتوری که باشد، آنها دموکراسی می‌خواهند، انتخابات آزاد می‌خواهند، برابری، آزادی، برادری می‌خواهند.

خانم رئیس‌جمهور، در شروع اجلاس امروز بعدازظهر، شما گفتید روز موعود فرا خواهد رسید. من در این اعتقاد شریکم، همهٔ ما در آن شریک هستیم. درست است که خیلی بی‌صبر هستیم، اما بیشتر از بی‌صبری، امید داریم. روز موعود فرا خواهد رسید، روز آزادی در راه است. برای استقبال از آن در ایران آماده باشیم.

ادامه دارد