کنفرانس در فرمانداری شهر پسکارا در ایتالیا
حمایت از قیام مردم ایران برای آزادی و یک جمهوری دموکراتیک
و مبارزه زنان علیه رژیم زن‌ستیز آخوندی
به ابتکار انجمن زنان دموکراتیک ایرانی در ایتالیا و کمیسیونهای فرصتهای برابر در شهر پسکارا و استان آبروتزو جلسه‌ای در سالن فرمانداری شهر پسکارا برگزار شد.
در این جلسه شهردار پسکارا و شماری از مسئولان شهر پسکارا و استان آبروتزو شرکت و سخنرانی کردند و ضمن اعلام همبستگی با زنان ایران در مبارزه علیه رژیم زن‌ستیزآخوندی از برنامه ۱۰ماده‌یی خانم مریم رجوی برای ایران آینده حمایت کردند.
در این جلسه که مدیریت آنرا خانم شاهد شعله از مسئولان انجمن دموکراتیک زنان ایرانی در ایتالیا برگزار شد، آقای کارلو مشی شهردار پسکارا، طی سخنانی با مرور مبارزات مردم ایران علیه دیکتاتوری سلطنتی و چگونگی سرقت انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران توسط خمینی را تشریح کرد. وی با اشاره با مبارزه مردم ایران علیه دیکتاتوری آخوندی به‌ویژه نقش رهبری کننده زنان در قیام سراسری مردم ایران حمایت خود را از مقاومت مردم ایران برای آزادی اعلام کرد.
خانم مائوریتزیا شارّتا رئیس کمیسیونهای موقعیتهای برابر پسکارا به تشریح وضعیت ایران یک‌سال بعد از قیام سراسری مردم ایران پرداخت و طی آن مبارزه مردم ایران به‌ویژه زنان را ستود و همبستگی خود و حمایت خود از مبارزه مردم و زنان ایران اعلام کرد.
خانم شاهد شعله طی سخنانی گفت: یک سال از انفجار قیام ملی در ایران که با فقدان غم‌انگیز ژینا مهسا امینی آغاز شد می‌گذرد. این قیام سراپای رژیم را به لرزه درآورد. سالی که گذشت سالی پر از رشادت و فداکاری فرزندان مردم ایران در گوشه و کنار کشور بود. قیامی که هر چقدر هم برای سرکوبش تلاش کردند، از مسیر خود منحرف نشد و از عزم خود برای سرنگونی رژیم دست برنداشت.
خانم شاهد شعله در ادامه با اشاره به بحران کنونی در منطقه خاورمیانه به افشای جنگ‌افروزی رژیم در منطقه با سوء‌استفاده از موضوع فلسطین پرداخت و تأکید کرد رژیم آخوندی برای مقابله با قیام مردم ایران به جنگ‌افروزی در منطقه رو آورده تا با خطر سرنگونی در داخل ایران و به‌دست مردم ایران مقابله کند.
خانم ماریا لویجا مونتوپولینو رئیس کمیسیون فرصتهای برابر در شهرداری پسکارا نیز از دیگر سخنرانان این جلسه بود که در سخنان خود ضمن تمجید از حضور زنان در صحنه مبارزه رودررو با رژیم زن‌ستیزآخوندی حمایت شهرداری پسکارا از مبارزه زنان در ایران را ابراز کرد.
در ادامه این جلسه خانم ماریا فرانکا د اگوستینو رئیس کمیسیون فرصتهای برابر در استان آبروتزو از تجربیات خود در دیدار با رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در جریان سفر به ایتالیا و شرکت در کنفرانس در پارلمان ایتالیا را بازگو کرد. وی ضمن تشریح بخشهایی از صحبت‌های خانم رجوی در مورد مبارزه زنان ایران برای رهایی برخی واکنش‌های هیستریک رژیم در هنگام حضور خانم رجوی در ایتالیا را برشمرد.
خانم گابریلا لیبراتوره تاریخ شناس ایتالیایی سخنران پایانی این جلسه بود.
وی ضمن مرور کوتاهی بر تاریخ معاصر ایران و مبارزات مردم ایران برای کسب آزادی و تشریح تاثیرات روی کار آمدن رژیم آخوندی به‌ویژه در منطقه گفت:اکنون در خاورمیانه چه می‌گذرد. کیست که از دخالت رژیم ایران در عراق و سوریه و لبنان و یمن خبر نداشته باشد. رژیم آخوندی برای بقای خود بحران ایجاد می‌کند، از بدو تأسیس تاکنون چنین کرده است و باز هم خواهد کرد.
اگر ما غربی‌ها نقشی در روی کار آوردن خمینی و خمینی‌چی‌ها در رأس انقلاب دموکراتیک ۵۷ داشتیم، این اشتباه را هم داشتیم که در رقص مشمئز کنندهٔ اصلاح‌طلبان در مقابل تندروها که توسط خود رژیم اختراع شده بود هم شرکت کردیم. در حالی‌که واقعیت این است این یک رژیم تمامیت‌خواه غیرقابل اصلاح است. انقلاب ایران به رهبری زنان تصادفی نیست، چرا که مقاومت سازمان‌یافته، با گروه اصلی آن مجاهدین خلق، از اواسط دهه ۸۰میلادی بر زنان تمرکز کرده و رهبری مبارزات خود را به زنان سپرد. اما من می‌خواهم یک چیز را تأکید کنم، این انقلاب، برای آزادی است، آزادی همه، اصلاً علیه مردان نیست. به صفوف مقاومت ایران نگاه کنید که در آن دهه‌ها زنان و مردان دوش به دوش با هم می‌جنگند و به خیابانهای ایران نگاه کنید، جایی که دختران بسیار شجاع مردان وحشی رژیم را به چالش می‌کشند و پسران در کنارشان هستند.
در داخل کشور هزاران کانون شورشی وابسته به مجاهدین خلق فعال بوده و شعله شورش را زنده نگه می‌دارند. . ، . اینجا انقلاب در حال بالا رفتن از کوه پر از فداکاریهای انسانی است. ما ایتالیاییها باید به‌خوبی به‌خاطر داشته باشیم که چگونه فاشیسم در ایتالیا با هزینه‌های انسانی گزاف شکست خورد. بدیهی است، اما می‌خواهم یادآوری کنم که انقلاب ایران به حجاب خلاصه نمی‌شود: برای حق زندگی و رفاه، برای برابری جنسیتی و برای توسعه و پیشرفت، برای آزادیهای فردی و اجتماعی است. در طول سالی که از قیام شهریور ۱۴۰۱ می‌گذرد، خیلی چیزها در ایران و به‌ویژه خارج از مرزهای کشور روشن شده است. نیروها و شخصیت‌های متنوعی که در مخالفت با رژیم آخوندی، با یک پا در رژیم و یک چشم به دولتهای غربی، ظاهر شده بودند، ناپدید شده‌اند. از ایران و از خیابانهای ایران به شکلی صریح خواستهٔ طرد دیکتاتوری با شعار نه به دیکتاتوریها، اعم از سلطنتی و مذهبی، بیرون آمد.
صفحه تاریخ در ایران در حال ورق خوردن است. در ایران یک آلترناتیو دموکراتیک وجود دارد، شورای ملی مقاومت ایران، که در سال ۱۹۸۱ تأسیس شد و توسط یک زن به نام مریم رجوی رهبری می‌شود، دولتهای غربی باید شورای ملی مقاومت ایران را به‌رسمیت بشناسند چرا که بیش از چهل سال است که برای دموکراسی می‌جنگد.
