مریم رجوی: تغییر رژیم در ایران تنها سیاست درست در سطح بین‌المللی و لازمه صلح و آرامش در منطقه و جهان است.
اعضای سنای ایالات متحده، شخصیت‌های محترم، به شما درود می‌فرستم.
گردهم‌آیی شما درباره مسأله ایران پیام مهمی دارد که جهان بیش از همیشه به آن نیازمند است. این پیام، متمرکز شدن بر ریشه جنگ و بحران در خاورمیانه، یعنی رژیم ایران است. پیام این است: بر ریشه جنگ‌افروزی در منطقه چشم نبندید!
سال گذشته در همین روزها قیام بزرگی در ایران جاری بود که در آن، مردم ایران با شعار نه شاه نه شیخ، مخالفت خود را با هر نوع دیکتاتوری نشان دادند. در آن قیام آخوندها ۷۵۰جوان را کشتند. ۳۰هزار نفر را دستگیر و شکنجه کردند. در قیام سال ۹۸ نیز، آنها ۱۵۰۰نفر را به‌قتل رساندند.
لطفاً به این عدد‌ها فکر کنید. چیزی که در ایران در جریان است، یک جنگ بزرگ میان مردم ایران و رژیم حاکم است که امتداد آن جنگ را در خاورمیانه می‌بینید.
نیاز رژیم برای جنگ‌افروزی در منطقه
آخوندها برای جلوگیری از سرنگونی‌شان به جنگ‌افروزی در منطقه نیاز دارند. خامنه‌ای بارها گفته است که اگر در عراق و سوریه و لبنان و غزه نجنگیم باید در شهرهای ایران بجنگیم.
تصور کنیم که این استبداد دینی وحشی بر ایران حاکم نبود، در این صورت وضعیت در عراق می‌توانست متفاوت باشد، سوریه و یمن غرق در جنگ نبودند، لبنان گرفتار محنت طولانی نبود و این همه مانع در مقابل صلح در منطقه وجود نمی‌داشت.
حال برخی حملات تروریستی این رژیم در خارج از ایران را مرور کنیم: انفجار مقر تفنگداران آمریکا در بیروت، انفجار برج خوبر در عربستان و کشتار حداقل ۶۰۰سرباز آمریکا در عراق و …
اما امروز آخوندها کاری کردند که خاورمیانه غرق آتش و خون شود و خامنه‌ای گفت که به آن افتخار می‌کند. وزیر اطلاعاتش نیز گفت: این فتح‌الفتوح است.
مهمترین نتایج این تجربه‌ها این است که: مماشات با رژیم آخوندی فاجعه‌آفرین است. سال‌هاست که جهان پی برده که این رژیم نه رفرم‌پذیر است نه تغییر رفتار می‌دهد. حالا جهان باید اذعان کند که رژیم ایران مماشات‌پذیر هم نیست. هر امتیازی که به این رژیم بدهید، آن را سوخت جنگ بیشتر می‌کند.
نتیجه دیگر: هیچ راه‌حلی در خاورمیانه به موفقیت نمی‌رسد مگر این‌که سر مار در تهران هدف قرار گیرد. این تنها، با ایستادن در کنار مبارزه مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته‌اش برای سرنگونی رژیم میسر است.
باید از اشتباهات گذشته درس گرفت
تغییر رژیم در ایران تنها سیاست درست در سطح بین‌المللی است. سیاستی که لازمه صلح و آرامش در منطقه و جهان است. تغییر رژیم در ایران یک سیاست عملی است که مردم و مقاومت ایران آن را محقق می‌کنند.
باید از اشتباهات گذشته درس گرفت. من در آذرماه سال ۱۳۸۲ گفتم خطر نفوذ رژیم در عراق صدبار از خطر اتمی بیشتر است و بارها اعلام کردیم که به رژیم ایران نباید اجازه داد که از عراق برای گسترش نفوذ خود در منطقه استفاده کند. اما متأسفانه به‌جای سدبستن در برابر رژیم در عراق، دروازه‌ها را به رویش باز گذاشتند. بدون نفوذ در عراق، رژیم هرگز برای صدور جنگ و کشتار به سراسر منطقه و به دریای مدیترانه و دریای سرخ دست باز پیدا نمی‌کرد.
این اشتباهات فاجعه‌یی آفرید که هم‌چنان ادامه دارد. اجابت درخواست‌های رژیم برای لیست‌گذاری مجاهدین و شورای ملی مقاومت و تحت فشار قرار دادن آنها در کشورهای مختلف از جمله در آلبانی ادامه همان اشتباهات فاجعه‌بار است. اعمال محدودیت‌های مختلف علیه مجاهدین در اشرف۳ در آلبانی باید پایان یابد و حقوق مجاهدین هم‌چنان که در قطعنامه ۶۲۷مجلس نمایندگان آمریکا تأکید شده، در چارچوب کنوانسیون ژنو، کنوانسیون اروپایی حقوق‌بشر و قانون بین‌المللی باید به‌رسمیت شناخته شود.
سه گام ضروری برای مقابله با رژیم
اکنون برداشتن سه گام در مقابله با این رژیم ضروری است:
اولاً: سیاست شل‌کردن تحریم‌های رژیم باید متوقف شود. این سیاست در سه سال گذشته حدود ۱۰۰میلیارد دلار نصیب رژیم کرده است. به جای آن مکانیزم ماشه باید فعال شود و ۶قطعنامه شورای امنیت علیه پروژه‌های اتمی رژیم باید مجدداً برقرار شود. مخالفت دو حزبی کنگره و سنا علیه داشتن امکان دسترسی رژیم به ۶میلیارد دلار، قدمی در مسیر درست است، چرا که هر نوع تسهیلات و پول برای رژیم در خدمت تروریسم در خارج و سرکوب در داخل ایران است. هم‌چنین رژیم به‌عنوان تهدید مبرم صلح و امنیت جهان باید ذیل فصل هفت منشور ملل متحد قرار گیرد.
ثانیاً: آمریکا و اتحادیه اروپا باید مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم را به‌رسمیت بشناسند و مجلس نمایندگان و سنا می‌توانند با تصویب قوانین، این را به سیاست رسمی ایالات متحده تبدیل کنند.
ثالثاً: مجلس نمایندگان و سنای آمریکا باید مشروعیت نبرد جوانان ایران با سپاه پاسداران تروریست را مورد حمایت قرار دهند.
من شک ندارم که قاطعیت شما علیه این رژیم خبیث، پیامی قوی به تهران می‌فرستد. مردم ایران و رزمندگان آزادی آنها هرگز کسانی را که در روزهای سخت در کنارشان بودند فراموش نمی‌کنند.
