سایت تاونهال در مقاله‌یی به قلم بروس مک کولم، به تاریخ دوشنبه ۲۱خرداد، با بررسی سیاست‌های کشورهای اروپایی در قبال رژیم ایران و نمایش انتخابات از یک‌سو و گردهمایی مجاهدین خلق در برلین به‌عنوان بزرگترین اپوزیسیون سازمان‌یافته نوشت: «این مطلقاً یک انتخابات نیست و اگر تاریخ اخیر مبنای قضاوت باشد، اکثریت قاطع مردم ایران از آن دوری خواهند کرد. زمان توجه به پیام گردهمایی برلین است».
نویسنده مقاله با اشاره به مرگ رئیسی که به «جلاد تهران» مشهور است و نمایش انتخابات رژیم ادامه می‌دهد: «این انتخابات صرفاً نمایی دموکراتیک برای خواست خامنه‌ای فراهم می‌کند. این یک روند نمایشی است.
این انتخابات ویژه در بحبوحه تنشهای شدید بین مقامات رژیم و مردم ایران، بیش از یک سال و نیم پس از قیام گسترده سراسری برگزار می‌شود. قیام ۲۰۲۲ بزرگترین چالش را برای دیکتاتوری مذهبی از زمان استقرار آن در ۴۳سال پیش ایجاد کرد و رژیم را به آستانه سرنگونی رساند».
نویسنده در ادامه با اشاره به سرکوب خونین قیامها در ایران اضافه می‌کند: «قیام و سرکوب متعاقب آن، ظلم و ستم رژیم دین سالار ایران را برجسته کرد.
قبل از این‌که رئیسی به ریاست‌جمهوری برسد، فعالان اپوزیسیون هشدار دادند که انتخاب او بخشی از تحکیم قدرت برای یک جناح فوق تندرو است و زمینه را برای سرکوب فزاینده وحشیانه مخالفان فراهم می‌کند.
این هشدارها در سپتامبر ۲۰۲۲ با تیراندازیهای کور و بی‌رویه، دستگیریهای دسته‌جمعی و ضرب و شتم در ملأعام توسط سپاه پاسداران، محقق شد.
بر اساس اظهارات سازمان مجاهدین خلق ایران، اپوزیسیون اصلی، دست کم تعداد ۷۵۰معترض ظرف چند هفته پس از شروع قیام کشته شدند و بیش از ۳۰۰۰۰نفر دستگیر شدند.
این سرکوب هم‌چنین نرخ اعدام در کشور را شتاب بخشید، روندی که با رئیسی آغاز شد. فردی که به‌خاطر نقشش در قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ بدنام شد. قتل‌عامی که نزدیک به ۳۰۰۰۰عمدتاً از اعضای و حامیان مجاهدین خلق، قربانی گرفت».
کشورهای دموکراتیک باید ضرورت سرنگونی رژیم را به‌رسمیت بشناسند و تحریم انتخابات را نشانه‌ای از آمادگی مردم ایران برای از سرگیری این هدف بدانند.
درگیریهای مداوم بین مقامات رژیم و فعالان ایرانی، به رهبری کانون‌های شورشی مجاهدین خلق، نشان می‌دهد که فعالیت‌های ضد رژیم با وجود سرکوب‌های شدید تنها تشدید شده است.
قدرتهای غربی باید به انتخابات، تحریم و پیامدهای آن توجه کنند.
مهمتر از همه، آنها باید به توصیه‌های مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته گوش فرا دهند تا سیاست صحیح در قبال ایران را بهتر درک کنند.
این امر به‌ویژه آسان خواهد بود زیرا هزاران ایرانی از سراسر اروپا در برلین برای تظاهراتی که توسط شورای ملی مقاومت ایران، ائتلافی از گروه‌های اپوزیسیون طرفدار دموکراسی، از جمله مجاهدین خلق، سازماندهی شده است، گردهم می‌آیند.
رویدادهای مشابه در سال‌های گذشته تا ۱۰۰هزار شرکت‌کننده را جذب کرده است و امسال نیز نباید متفاوت باشد».
مقاله در انتها با اشاره به طرح ۱۰ماده‌ای خانم رجوی برای ایران فردا اضافه می‌کند: «گردهمایی برلین، طرح ده ماده‌ای نوشته شده توسط مریم رجوی را ترویج می‌کند که رئیس‌جمهور تعیین شده توسط شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال بعد از سرنگونی آخوندها می‌باشد.
این طرح ده ماده‌ای شامل انتخابات آزاد و منصفانه، جدایی دین از دولت، تضمین حقوق زنان و اقلیتها و تعهد به برچیدن برنامه تسلیحات هسته‌یی رژیم و در عین‌حال پیگیری روابط صلح‌آمیز با کشورهای همسایه است.
دولت‌های دموکراتیک موظفند از این طرح حمایت کنند و به مردم ایران کمک کنند تا خود را از ظلم و ستمی که چهار و نیم دهه است گریبان‌شان را گرفته رهایی بخشند.
این تنها راه برای از بین بردن فعالیت‌های شرورانه رژیم، از جمله تحریکات هسته‌یی و تهدیدات تروریستی است که به‌طور فزاینده‌یی به عمق خاک اروپا نفوذ کرده است.
