کنفرانس در بارهٔ قتلعام زندانیان سیاسی و نسلکشی مجاهدین در ۱۹۸۸ در ایران
با حضور کارشناسان، گزارشگران و حقوقدانان برجستهٔ بینالمللی در پی انتشار گزارش تاریخی جاوید رحمان
مریم رجوی: فراخوان به کارزار جهانی «نه به اعدام» در ایران
شنبه ۲۴ اوت در یک کنفرانس بینالمللی در بارهٔ جنایات سبعانه علیه بشریت در قتلعام زندانیان سیاسی و نسلکشی مجاهدین در ۱۹۸۸ و اعدامهای ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲ در ایران، ضرورت حسابرسی و پایان دادن به مصونیت آمران و عاملان طبق قوانین و معاهدات بینالمللی، مورد بحث قرار گرفت. شخصیتهای برجسته زیر در شمار سخنرانان بودند:
پروفسور اسوجی قاضی و رئیس دادگاه بینالمللی جنایی (۲۰۱۸ – ۲۰۲۱)؛
پروفسور لیلا سادات مشاور ویژه دادستان دادگاه بینالمللی جنایی (۲۰۱۲ – ۲۰۲۳)؛
پروفسور ویلیام شیباس کارشناس جهانی نسلکشی، رئیس پیشین انجمن بینالمللی محققان نسلکشی و کمیسیون تحقیق ملل متحد برای غزه؛
پروفسور جاوید رحمان گزارشگر ویژه ملل متحد در مورد وضعیت حقوقبشر در ایران (۲۰۱۸ – ۲۰۲۴)؛
پروفسور هرتا دابلر-گملین (وزیر دادگستری آلمان ۱۹۹۸ -۲۰۰۲)؛
پروفسور ولفگانگ شومبورگ، قاضی دادگاه بینالمللی کیفری ملل متحد برای یوگسلاوی سابق و رواندا؛
دکتر مارک الیس، مدیر اجرایی انجمن بینالمللی وکلا؛
پروفسور کلودیو گروسمن، مشاور ویژه دادستان دادگاه بینالمللی جنایی و عضو کمیسیون حقوق بینالملل در سازمان ملل؛
پروفسور کلمان ووله، گزارشگر ویژه ملل متحد در مورد حق آزادی اجتماعات و گردهمایی (۲۰۱۸ -۲۰۲۴)؛
پروفسور جرمی سارکین، رئیس کارگروه ناپدیدشدگان قهری (۲۰۰۸ -۲۰۱۴)؛
پروفسور استیون اشنیبام، مدیر بخش قوانین بینالمللی در دانشکده مطالعات پیشرفته بینالمللی در دانشگاه جانزهاپکیز؛
طاهر بومدرا، رئیس کمیته عدالت برای قربانیان قتلعام ۱۹۸۸ و رئیس پیشین دفتر حقوقبشر ملل متحد در عراق؛
کنت لوییس، وکیل مجاهدین در دادگاه سوئد در محاکمه یک مأمور قتلعام (حمید نوری)؛
ژیل پاروئل، وکیل در دادگاه کیفری بینالمللی در مورد رواندا و رئیس پیشین کانون وکلای استان والدواز فرانسه؛
و آمباسادور لینکلن بلومفیلد، معاون پیشین وزارتخارجه آمریکا؛
سخنرانان در بیانات خود بر حقوق اساسی و جهانشمول آحاد مردم ایران و جنایتهایی که وجدان بشریت را شوکه کرده است، تأکید کردند.
پروفسور جاوید رحمان از جمله گفت: «اکثریت بزرگی از اعدامشدگان اعضا و هواداران سازمان مجاهدین بودهاند... استدلال نسلکشی علیه اعضای سازمان مجاهدین بر این مبناست که مرتکبان این جنایت، اعضای این گروه را منافق میپنداشتند. برای این مرتکبان، اعضای این گروه منحرف شده و از اسلام جدا شده بودند و علیه اسلام میجنگیدند. از نظر حکومت تئوکراسی ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران منحرف و مرتد تلقی میشد و این امر مجوز مذهبی برای اعدامهای جمعی، شکنجه و آسیب جسمی و روانی اعضای این گروه بود».
پروفسور اشنیبام با اشاره به دادگاه نمایشی برای ۱۰۴ تن از رهبران و اعضای مقاومت ایران که اکنون در تهران جریان دارد، گفت: «هر گونه اخطار قرمز که توسط (رژیم) ایران درخواست شود، باید در همان ابتدا توسط اینترپل رد شود و اگر صادر شد، باید توسط هر کشوری که به آن ارائه میشود، نادیده گرفته شود... این خیمهشببازی حقوقی مجعول برای پنهان کردن یک کارزار جدید تروریسم علیه مجاهدین خلق و دیگر مخالفان رژیم در خارج از کشور طراحی شده است».
آمباسادور بلومفیلد خاطرنشان کرد: «غرب بهطور قابل توجهی تصویرهای نادرست از ایران و مقاومت آن را برای حداقل یک نسل پذیرفته و تقویت کرده است». وی افزود: «اکنون، داستانهای دروغین در رسانهها درباره خارج کردن کودکان مجاهدین خلق از عراق در سال ۱۹۹۱ را میخوانیم، در حالی که این اقدام هیچ تفاوتی با خروج بسیاری از کودکان از اوکراین نداشته است. اگر گزارشهای آزاردهندهای از زندگی درون مقاومت بهنقل از اعضای سابق مجاهدین میخوانیم باید بدانیم که آنها تنها در خدمت وزارت اطلاعات ایران هستند، و میتوانیم ببینیم که در رسانههای غربی اینها کسانی هستند که در واقع بهعنوان عوامل تحت نفوذ رژیم تهران عمل میکنند».
خانم رجوی گزارش پروفسور رحمان را شایستهترین توصیف از جنایت سبعانه علیه بشریت و نسلکشی خواند و افزود: رو در روی رژیم اعدام و قتلعام مجدداً همه را به گسترش کارزار نه به اعدام فرا میخوانم. مقاومت ایران سالهاست پرچم لغو حکم اعدام را به اهتزاز درآورده است. ما برای یک ایران بدون شکنجه و سرکوب و عاری از ظلم و نابرابری بپا خاستهایم. برای یک جمهوری دموکراتیک بر اساس جدایی دین و دولت با یک نظام قضایی مستقل مبتنی بر اصل برائت، حق دفاع، حق برخورداری از محاکمه علنی و استقلال کامل قضات.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۴ شهریور۱۴۰۳ (۲۵ اوت ۲۰۲۴)