علیرضا گلی‌پور زندانی سیاسی هوادار مجاهدین متولد ۱۳۶۵ که پس از ۹سال زندان در سال ۱۴۰۰ به‌دلیل شدت بیماری و وخامت حالش آزاد شده و در بیرون از زندان تحت معالجه قرار داشت، روز شنبه ۱۷شهریور در تهران بر اثر بیماری قلبی درگذشت. او تا قبل از اولین دستگیری در سال۱۳۸۸ دانشجوی نخبه دورهٔ دکترا در رشتهٔ مهندسی برق در آلمان و از سوی وزارت ارتباطات و فناوری رژیم مأمور به خدمت بود.
علیرضا گلی‌پور پس از دومین دستگیری در سال۱۳۹۱ به اتهام عضویت در مجاهدین «سازمان برهم زننده امنیت»، مشارکت در افشای برنامه هسته‌یی رژیم، تشویش اذهان عمومی، تبلیغ علیه نظام و رهبری آن توسط قاضی دژخیم صلواتی به ۳۹سال و ۹ماه زندان محکوم شد. این حکم در دادگاههای بعدی با فعالیت وکلا به ۱۵سال زندان تقلیل یافت.
خانواده‌اش از وضعیت وی از زمان دستگیری در سال ۹۱ تا یک‌سال و نیم بعد مطلقاً بی‌خبر بودند و رژیم همسرش را با خبرسازیهای دروغین وادار به طلاق کرد. علاوه بر این علیرضا گلی‌پور تا سال ۱۳۹۴ ملاقات ممنوع بود.
علیرضا گلی‌پور علاوه بر دوران طولانی بازجویی و شکنجه در سلول‌های انفرادی، بر اثر همین شکنجه‌ها دچار چند بیماری و به‌طور خاص بیماریهای قلبی و خون‌ریزیهای مکرر و تومور در ناحیه سینه و سپس سرطان غدد لنفاوی گردید. رژیم برای اجتناب از این‌که علیرضا گلی‌پور را زیر شکنجه کشته و بازتابهای سیاسی و بین‌المللی آن، ناگزیر او تحت عنوان «آزادی مشروط» به مرخصی استعلاجی فرستاد. مجاهدین از این پیش‌تر سازمانهای بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر را در جریان وضعیت به‌غایت وخیم علیرضا گلی‌پور در اثر فشار و شکنجه قرار داده بودند.
خبرگزاری حکومتی رکنا در تاریخ ۵دی ۱۴۰۰ درباره او نوشت: گلی‌پور عضو بنیاد ملی نخبگان که در طول بیشتر از ۹ سال حبس خود بارها مورد عمل جراحی قرار گرفته است غیر از ابتلا به کنفرانس روده به صرع شدید هم مبتلا است و بارها دچار تشنج می‌شود. کمیسیون پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین مکررا مخاطرات جدی باقی ماندن او در زندان را به مقامات قضایی اعلام و جهت جلوگیری وخامت بیشتر حال این زندانی سیاسی_ امنیتی درخواست آزادی وی را از مقامات قضایی کرده‌اند».
او سرانجام در روز ۱۷ شهریورماه ۱۴۰۳، به‌علت بیماری قلبی درگذشت.
علیرضا گلی‌پور در سال ۱۳۹۵ طی پیامی از زندان به‌کهکشان مقاومت ایران خطاب به مجاهدین از جمله نوشته بود: «با دلی سرشار از دلتنگی برایتان و قلبی بشاش از همراهیتان و قامتی استوار به‌خاطر راهتان با صدایی بلند فریاد می‌زنم: به‌عنوان یک برادر کوچک تا پای جان بر سر مواضع خود ایستاده‌ام و به تفکر و ایدئولوژی خود می‌بالم. به امید ایرانی آزاد
اخبار سیمای آزادی-۲۳ تیر ۱۳۹۵
زندانی سیاسی علیرضا گلی‌پور طی پیامی به شرکت‌کنندگان در گردهمایی بزرگ مقاومت نوشت:
درود بیکران به خواهران و برادران مبارز و آزادیخواهم
چه دلنشین بود دیدن با هم بودنتان و یکدلی و یکرنگی شما
و چه غرورآور بود برای ما، ایستادگی سازمانی به این قدرت و نشاط؛ در زندانهای مزدوران این رژیم به عشق شما تا پای جان ایستاده‌ایم. سرمان بالا بود و با دیدن مراسم پرشکوهتان بالاتر شد.
با بودن همه اقشار معنای دموکراسی٫ آزادی اندیشه و بیان را ثابت کردید و جالب این‌که دیکتاتورهای ایران تنشان به لرزه درآمده بود و در برنامه‌های مختلف سعی در تخریب داشتند که هر چه کوشیدند نتوانستند و نمی‌شد این‌همه خلوص و زیبایی را زشت جلوه دهند، و باز برگه ننگ دیگری بر روی پرونده کثیفشان به یادگار ماند.
با دلی سرشار از دلتنگی برایتان و قلبی بشاش از همراهیتان و قامتی استوار به‌خاطر راهتان، با صدایی بلند فریاد می‌زنم:
به‌عنوان یک برادر کوچک تا پای جان بر سر مواضع خود ایستاده‌ام و به تفکر و ایدئولوژی خود می‌بالم.
به امید ایرانی آزاد، علیرضا گلی‌پور ۲۳ تیر ۹۵
