گریه در گریه گشت دیده ی عشق
«برای مریم اکبری منفرد،
نماد مظلومیت زندانیان سیاسی و از دلیر ترین ایشان
برای مریم اکبری منفرد که صمیمانه عاشقش هستم!»
از سلامی به تو دلم خوش بود
در گلویت سکوت لانه گرفت
تیز چنگالِ جنگلِ چشمت
دلِ من را چرا نشانه گرفت
ای رمیده ز من به دشتِ غزل
شورِ شعرم تو را بهانه گرفت
آتشی گُر گرفته در شقایق‌ها
داغش از دَردِ ما زبانه گرفت
گریه در گریه گشت دیده ی عشق
بغض من جانِ جاودانه گرفت
هق هق کهنه‌ی خزانیِ من
در گلوی بهار خانه گرفت
هرکجا پَرکشید آوازی
تلخیِ شَروهِ‌یِ شبانه گرفت
خُفت مهتاب وُ خسته شد خورشید
ظلمتی بی‌کران، زمانه گرفت
بی‌شماران صلیب در این شهر
مریم عاشق شد وُ به شانه گرفت!
جمشید پیمان ۲۶/۴/۲۰۲۵
