مقدمه
حضور نسل جوان، از دختران و پسران، در آکسیونها، تظاهرات و گردهماییهای سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران، یکی از شاخصترین ویژگیهای تحولات سیاسی و اجتماعی سالهای اخیر است. این مشارکت نه تنها بازتاب رویکرد جامعه برای تغییر است، بلکه بیانگر نقش محوری جوانان در فرآیند مبارزه با دیکتاتوری مذهبی و ساختن آیندهای آزاد و دموکراتیک محسوب میشود. در این مقاله به ارزیابی این رویکرد از منظر اجتماعی، سیاسی و تشکیلاتی پرداخته میشود.
۱. اهمیت حضور جوانان
نسل جوان در داخل ایران در بستر بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی رژیم ملایان پرورش یافته و با تجربه مستقیم تبعیض، سرکوب و فساد مواجه بوده است. همچنین دختران و پسران ایرانی در خارج از ایران نیز علاوه براین وجوه مشترک در فضائی آزاد و البته با مقابله با بسیاری از جذابیت ها و فرصت ها، نسل خود در داخل ایران را نمایندگی میکنند و صدای آنهاهستند. این نسل جوان، چه در داخل و چه در خارج برخلاف گذشته، از ابزارهای نوین ارتباطی، شبکههای اجتماعی و تجربه جهانی برخوردار است و قادر است پیام مقاومت و آزادیخواهی را به سرعت منتقل نماید. بنابراین رویکرد گسترده آنان در رویاروئی با دستگاه امنیتی و سرکوب بویژه در داخل، نشانهای از پویایی جنبش و مشروعیت آن در سطح ملی و بینالمللی است.
۲. ویژگیهای مشارکت جوانان
الف) حضور برابر دختران و پسران: این امر در تضاد آشکار با نظام تبعیضمحور و زن ستیز ملایان است و خود یک پیام سیاسی قوی دارد.
ب) شجاعت و ریسک پذیری: حضور در فعالیتهای مقاومت، در داخل در صفوف کانون های شورشی و در خارج به شکلی دیگر و متفاوت نشاندهنده تعهد و آمادگی برای پرداخت هزینه است.
ج) بهرهگیری از فناوری: نسل جوان با استفاده از رسانههای اجتماعی، توانسته است دامنه اثرگذاری فعالیتهای مقاومت را چند برابر سازد.
د) پویایی و انرژی: حضور جوانان- دختران و پسران در فعالیت های کانون های شورشی و انجام عملیات اختناق شکن و در خارج حضور در کنفرانس ها و گردهماییها شور، هیجان و امید میبخشد.
۳. ارزیابی سیاسی و اجتماعی
حضور جوانان در فعالیتهای مقاومت چند پیام مهم دارد:
- اپوزیسیون، بعبارتی تنها آلترناتیو موفق به ایجاد پیوند نسلی و معرفی خود بهعنوان یک مقاومت معتبر شده است.
- جوانان با انرژی و خلاقیت خود، روند چرخش نسلی در سازماندهی را تسریع کردهاند.
- مشارکت جوانان نشانه افزایش مشروعیت و اعتماد عمومی به جنبش مقاومت در سطح ملی و بینالمللی میشود.
۴. راهکارها
برای تقویت و نهادینهسازی حضور جوانان میتوان راهکارهای زیر را مطرح کرد:
- گسترش آموزشهای سیاسی و سازمانی برای نسل جوان. که البته بصورت گسترده در جریان هست.
- سپردن مسئولیتهای واقعی در حوزههای رسانهای، دیپلماتیک و اجرایی.
- ایجاد پل میان تجربه نسل قدیم و نوآوری نسل جوان.
- حمایت ساختاری و تشکیلاتی از فعالیتهای خلاقانه و ابتکاری جوانان در داخل و خارج از ایران.
نتیجهگیری
حضور نسل جوان در آکسیونها و گردهماییهای شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق در خارج و فعالیت به شکل کانون های شورشی در داخل فرصتی تاریخی برای پویایی و تداوم جنبش آزادیخواهی مردم ایران است. این مشارکت اکنون به صورت ساختاری و تشکیلاتی نهادینه میشود و میتواند آینده جنبش را تضمین کرده و آن را بهسوی پیروزی و تحقق آرمانهای آزادی و دموکراسی رهنمون سازد. بنابراین، اعتماد به نسل جوان و سپردن نقشهای کلیدی به آنان، نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی استراتژیک است.