پارلمان انگلستان- کنفرانس ضرورت پاسخگویی بین‌المللی برای توقف اعدامها در ایران - قسمت دوم

سخنرانیهای اعضای مجلس اعیان
لرد کریر، لرد استیو مک کیب، بارونس رد فرن، لرد کارلایل

اندی مک‌دونالد نماینده پارلمان انگلستان
عاملان اعدامها و شکنجه‌ها در ایران باید مورد حسابرسی قرار بگیرند
دادگاه کیفری بین‌المللی می‌تواند صلاحیت خود را
نسبت به افرادی که چنین جنایات وحشیانه‌ای مرتکب می‌شوند اعمال کند
من از شجاعت کسانی که زندانی‌اند
و حاضر نیستند در برابر ستمگران سر خم کنند شگفت‌زده‌ام
این شگفت‌انگیزترین جلوه انسانیت است
که افرادی حاضرند به پای چوبه دار بروند اما از باورهای خود دست نکشند

سپاسگزارم. بله، خوشحالم که دعوت شده‌ام. نمی‌خواهم زیاد صحبت کنم، اما اینجا هستم تا همبستگی خود را با موضعی که بیان شد اعلام کنم، و از ارائه قطعنامه بسیار سپاسگزارم.

این سند فوق‌العاده آگاهی‌بخش بود. فکر می‌کنم باب کاملاً درست گفت. آیا واقعاً درخواست برای لغو اعدامها خواسته زیادی است؟

منظورم این است که خواندن جزئیات این اعدام‌های وحشیانه، تنها به‌خاطر ابراز عقیده متفاوت، واقعاً نفرت‌انگیز است. بنابراین خودم را کاملاً هم‌نظر با باب می‌بینم.

فکر می‌کنم جایی که ما نیز دیدگاه مشترک داریم، این است که ما از جامعه‌یی مبتنی بر جدایی دین از دولت به جای وضعیت کنونی استقبال می‌کنیم. تصور می‌کنم باید در این کشور این واقعیت شناخته شود که این خواسته عمیق اکثریت مردم ایران است.

اما ما باید بکوشیم تا این وضعیت را تغییر دهیم.

پایبندی به حقوق‌بشر و درخواستی که همواره در این بحثها مطرح می‌شود، یعنی رعایت اصول ابتدایی حقوق‌بشر، قطعاً چیزی است که همه ما می‌توانیم کاملاً با آن موافق باشیم، اما هم‌چنین پایبندی به قانون بین‌الملل و حقوق بشردوستانه بین‌المللی نیز ضروری است.

عاملان اعدامها و شکنجه‌هایی از این دست، کاملاً موافقم، باید مورد حسابرسی قرار بگیرند، به نظر من، ما باید در این کشور گفتگویی داشته باشیم درباره این‌که چگونه دادگاه کیفری بین‌المللی می‌تواند صلاحیت خود را نسبت به افرادی که چنین جنایات وحشیانه‌ای مرتکب می‌شوند، اعمال کند.

می‌خواستم بیایم و همبستگی خود را اعلام کنم، و به این موضوع به‌عنوان مسأله‌ای درباره مردم ایران نگاه می‌کنم.

این حقی ذاتی و غیرقابل انکار است که مردم بتوانند در صلح زندگی کنند، بدون تهدید به بازداشت و شکنجه. من واقعاً از شجاعت کسانی که زندانی‌اند و حاضر نیستند در برابر ستمگران سر خم کنند، شگفت‌زده‌ام.

این شگفت‌انگیزترین جلوه انسانیت است که افرادی حاضرند به پای چوبه دار بروند، اما از باورهای خود دست نکشند.

من در برابر شجاعت آنها سر تعظیم فرود می‌آورم، و معتقدم مردمی در چنین شرایطی سزاوار حمایت جهانی هستند.

آنها در واقع خواستار تحقق حقوق جهانشمول بشر هستند، و دقیقاً همان چیزی را طلب می‌کنند که شایسته آن هستند.
سپاسگزارم، رئیس. بسیار ممنونم.

لرد کرایر – عضو مجلس اعیان انگلستان
سپاه پاسداران و حامیانش در انگلستان و در جهان فعالیت می‌کنند
و از نیروهای نیابتی شامل باندهای جنایتکار استفاده می‌کنند
وقت آن رسیده است که دولت انگلستان از خودش قاطعیت نشان بدهد
و سپاه پاسداران را در لیست تروریستی بگذارد

فقط یک دقیقه وقت می‌گیرم. سپاسگزارم. ممنونم که امشب مرا دعوت کردید. این نخستین جلسه‌یی از این دست است که در آن شرکت می‌کنم، اما من همیشه از شورای ملی مقاومت ایران و از مخالفان رژیم حاکم بر تهران حمایت کرده‌ام.

شاید گفتن این حرف برای شما تکراری باشد، اما باید صریح بگویم که رژیم حاکم بر تهران، آخوندهای فاشیست هستند.

و آن دسته از افرادی که در این کشور، چون تعداد اندکی هم هستند، از آن رژیم دفاع می‌کنند، در واقع مدافع فاشیسم‌اند. منظورم این است که این مانند دفاع از پیراهن‌سیاه‌ها و پیراهن‌قهوه‌ای‌ها در دهه ۱۹۳۰ است.

این‌ها افرادی هستند که، همان‌طور که شنیدیم، به‌طور منظم مخالفان را قتل‌عام می‌کنند. آنها از تروریسم به‌عنوان ابزار استفاده می‌کنند، به‌ویژه در سه سال گذشته، از زمان آغاز قیام ۱۴۰۱.

همان‌طور که خانم رجوی گفتند، آنها از تروریسم و اعدام به‌صورت بسیار نظام‌مندتر و سازمان‌یافته‌تر از هر زمانی از سال ۱۳۵۷ به بعد استفاده کرده‌اند.

به نظر من، دولت پشت دولت، چه محافظه‌کار و چه کارگر، همگی در مقابله با آخوندهای فاشیست حاکم بر ایران، کاملاً منفعل عمل کرده‌اند.

نمونه‌ای از این موضوع چنین است: همه شما با سپاه پاسداران آشنا هستید. حال، زمانی که ما در اپوزیسیون بودیم، پیش از آخرین انتخابات، بسیاری از ما موضوع قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی را مطرح می‌کردیم.

و بارها گفته‌ام، احتمالاً سه یا چهار بار از زمان ادای سوگندم به‌عنوان عضو مجلس اعیان، این سؤال را پرسیده‌ام: چه زمانی قرار است سپاه پاسداران را ممنوع کنیم؟ چه زمانی آن را در فهرست قرار می‌دهیم؟

و پاسخی که می‌گیرم دقیقاً همان پاسخی است که از دولت قبلی می‌گرفتم: «بسیار پیچیده است». این به من می‌گوید که در وزارت‌خارجه فرهنگی شکل گرفته که اساساً بر پایه «هیچ کاری نکن» بنا شده است.

آنها می‌گویند: «بگذارید ما که آدم‌های باهوشی هستیم و البته هیچ‌گاه در انتخابات شرکت نمی‌کنیم، کار را انجام دهیم». و به نظر می‌رسد آنها وزرا را، فارغ از حزب‌شان، تحت تأثیر قرار می‌دهند؛ و سپس همان خط را تکرار می‌کنند.

بهانه‌ای که شنیده‌ام این است: «اگر سپاه پاسداران را در لیست تروریستی قرار دهیم، دیگر نمی‌توانیم زندانیان خود را از ایران خارج کنیم». خوب، ما در این زمینه هم چندان موفق نبوده‌ایم، نه؟ در چند سال گذشته چند نفر را خارج کرده‌ایم؟

یک یا دو نفر، شاید همین حدود. این بهانه‌یی ضعیف است. اما مسأله، بیشتر، صدور یک پیام روشن است. و دلیل اهمیت این پیام آن است که سپاه پاسداران و حامیانش در خیابانهای انگلستان و در سراسر جهان فعالیت می‌کنند.

اما در این کشور، از نیروهای نیابتی شامل باندهای جنایتکار استفاده می‌کنند. آنها به دشمنان رژیم ایران حمله می‌کنند. علیه کسانی که دشمنان رژیم ایران تلقی می‌شوند، لجن‌پراکنی می‌کنند

وقت آن رسیده است که دولت انگلستان بالاخره تصمیم بگیرد که از خودش قاطعیت نشان بدهد و در برابر رژیم ایران بایستد و سپاه پاسداران را در لیست تروریستی بگذارد

سپاسگزارم. بسیار ممنونم.

استیو مک کیب
افزایش اعدامها در ایران
با افزایش مقاومت در داخل ایران همزمان است
هر چه رفتار رژیم سخت‌تر باشد و اعدام‌های بیشتری انجام دهد
رشد و اعتلای مقاومت بیشتر و قوی‌تر می‌شود
این رژیم نه از طریق نیروهای خارجی
بلکه به خواست مردم ایران و کانون‌های شورشی آنها سقوط خواهد کرد
سپاه پاسداران را ممنوع کنید و این مقاومت را به‌رسمیت بشناسید

خانم رجوی، دوستان، چند روز پیش داشتم به علاقه‌ام به ایران فکر می‌کردم، علاقه‌یی که حدود سال ۱۹۸۱ با دستگیریهای گسترده‌ٔ کسانی که به سیستم قضایی اعتراض داشتند و در نهایت نام‌گذاری معترضان به‌عنوان دشمن خدا آغاز شد.

در آن زمان، شاید باورتان نشود، اما من صبح یکشنبه با گروهی از دانشجویان ایرانی در دانشگاه و لورهمپتون فوتبال بازی می‌کردم و یک روز صبح که به محل رسیدم، متوجه شدم که آنها ارتباط خود را با والدین و بستگانشان از دست داده‌اند.

بعضی‌ها گمان می‌کردند که در بازداشت خودسرانه هستند و بعضی دیگر به‌سادگی ناپدید شده بودند. بنابراین نقطه‌ٔ شروع من آرزوی کمک به چند پسر بود که دوران بسیار سختی را سپری می‌کردند.

و به طرز اجتناب‌ناپذیری، هر چه بیشتر توجه کردم، شروع به درک آنچه اتفاق می‌افتد کردم و علاقه و نگرانی نسبت به ایران در من ایجاد شد که تا به امروز ادامه دارد.

و من با نگرانی مشاهده کرده‌ام که چگونه رژیم مردم را وحشت‌زده کرده، جنگهای نیابتی را در منطقه تحمیل کرده و کشتارهای جمعی را در سراسر جهان تشویق کرده است.

همان‌طور که ما قبلاً از خانم رجوی شنیدیم، من فکر می‌کنم امسال تقریباً ۱۵۰۰نفر اعدام شده‌اند.

و نگرانی‌های واقعی وجود دارد که این رژیم در حال آماده شدن برای تکرار قتل‌عام سال ۱۹۸۸ است، زمانی که حدود ۳۰هزار زندانی سیاسی به دستور ولی‌فقیه به‌قتل رسیدند.

و همان‌طور که ما قبلاً شنیدیم، یکی از آخرین قربانیان، زهرا طبری است که در زندان لاکان نگهداری می‌شود و جرم او همکاری با سازمان مجاهدین خلق ایران بود.

ظاهراًمحاکمه او ده دقیقه طول کشید. این محاکمه به‌صورت ویدیویی صورت گرفت و به او اجازه دسترسی به وکیل داده نشد. خب، بفرمایید.

اما همان‌طور که شنیده‌ایم، این افزایش اعدامها در واقع با افزایش مقاومت در داخل ایران همزمان است و در واقع، هر چه رفتار رژیم سخت‌تر باشد و اعدام‌های بیشتری انجام دهد، رشد و اعتلای مقاومت بیشتر و قوی‌تر می‌شود.

مردم می‌دانند که در اطراف آنها اقتصاد، در حال فروپاشی است.

و در کنار این وحشیگری وحشتناک، آنها می‌توانند جنگ قدرت و رقابت برای کسب موقعیت را در اطراف یک پیرمرد ۸۶ ساله بیمار، خامنه‌ای، ببینند. آنها تمام شده‌اند.

این رژیم نه از طریق نیروهای خارجی، بلکه به خواست مردم ایران و کانون‌های شورشی آنها سقوط خواهد کرد.

این رژیم به دشمنان نیاز دارد. استدلال پیچیده آن باعث جنگ و کشتار در سراسر منطقه شده است. این یک دکترین نفرت است که برای به حداکثر رساندن سرکوب و حمایت از جنایات تروریستی در سراسر جهان طراحی شده است.

به همین دلیل است که برای دولتهای غربی بی‌معنی است که در مورد ظرفیت این رژیم برای گذار به نوعی دولت میانه‌رو خیال‌پردازی کنند. وقت آن فرا رسیده است که غرب بی‌فایده بودن تلاش برای مذاکره با آنها را تشخیص دهد.

از ما خواسته نمی‌شود که سلاح تهیه کنیم یا گروه‌های مقاومت را تأمین مالی کنیم. از ما خواسته می‌شود که مشروعیت مقاومت را به‌رسمیت بشناسیم و به سیاست مماشات پایان دهیم.

بیایید نگاهی به مزایای طرح ۱۰ماده‌ای خانم رجوی بیاندازیم.

آنچه او ارائه می‌دهد را با سال‌ها خیانت و فریب ناشی از گفتگوهای بی‌پایان با ملاها مقایسه کنید. و یک گام دیگر، همان‌طور که بسیاری دیگر اشاره کرده‌اند، این است که بریتانیا باید سپاه پاسداران را ممنوع و نام‌گذاری کند.

بله. این یک حکومت دینی زشت، وحشیانه و استبدادی است که هیچ‌گونه احترامی به حقوق‌بشر و هیچ‌گونه احترامی به این کشور ندارد.

بنابراین زمان اقدام فرا رسیده است.

سپاه پاسداران را ممنوع کنید و این مقاومت را به‌رسمیت بشناسید، [پرونده این] رژیم را به شورای امنیت ارجاع دهید و خواستار تحریم‌های جامع به‌دلیل سابقه کاملاً غیرقابل تحمل آن در زمینه حقوق‌بشر شوید. متشکرم

بارونس ردفرن-عضو مجلس اعیان انگلستان

من شاهد شجاعت این جنبش سازمان‌یافته بوده‌ام

تعهد آنان به حقوق‌بشر و برابری، به‌ویژه نقش رهبری زنان

منبع بزرگی از امید نه تنها برای ایرانیان

بلکه برای همه کسانی که به آزادی و کرامت انسانی باور دارند بوده است

حمایت از این جنبش نه تنها یک وظیفه اخلاقی است

بلکه ضرورتی راهبردی برای صلح جهانی و امنیت اروپا به‌شمار می‌آید

می‌خواهم بگویم که بسیار خرسندم که بار دیگر در اینجا حضور دارم و در کنار مردم ایران و مقاومت آنها به رهبری خانم مریم رجوی در مبارزه‌شان برای آزادی، عدالت و یک جمهوری دموکراتیک ایستاده‌ام.

من شاهد شجاعت این جنبش بوده‌ام — شورای ملی مقاومت ایران و اکثریت مردم و سازمان‌یافتگی ملت ایران.

تعهد آنان به حقوق‌بشر و برابری، به‌ویژه نقش رهبری زنان، منبع بزرگی از امید بوده است — نه تنها برای ایرانیان، بلکه برای همه کسانی که به آزادی و کرامت انسانی باور دارند.

امروز ایران با دو واقعیت تعیین‌کننده روبه‌رو است: رکوردشکنی در شمار اعدامها و خیزش گسترده مخالفان.

پاسخ رژیم به هر مطالبه عدالت، طناب دار است. آنها از مجازات اعدام نه به‌عنوان قانون، بلکه به‌عنوان سلاحی برای درهم شکستن مقاومت و خاموش کردن فریاد تغییر استفاده می‌کنند.

از سال گذشته تاکنون، بیش از دو هزار نفر اعدام شده‌اند. در میان آنان، دست‌کم ۶۰زن، جوان و زندانی سیاسی دیده می‌شوند.

تنها در ماه سپتامبر، ۲۰۰ اعدام صورت گرفته است — بالاترین رقم در نزدیک به چهار دهه گذشته. پشت هر عدد، یک انسان، خانواده‌ای داغدار و ملتی خونین در آرزوی آزادی نهفته است.

چند هفته پیش نیز، هفت زندانی سیاسی، از جمله شش نفر از اقلیت عرب ایران و یک زندانی کرد، پس از سال‌ها شکنجه و حبس انفرادی اعدام شدند.

تنها «جرم» آنها این بود که خواهان آزادی و کرامت بودند. و اکنون، ۱۷زندانی سیاسی دیگر شاعر، ورزشکار، دانشجو و فعال دیرینه — نیز تنها به‌دلیل حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران، با خطر اعدام قریب‌الوقوع روبه‌رو هستند.

در میان آن‌ها، محمد جواد وفایی ثانی، قهرمان جوان بوکس است که پنج سال را زیر شکنجه گذرانده است. دیوان عالی کشور به‌تازگی حکم اعدام او را تأیید کرده است.

باید به یاد داشته باشیم که در پس این همه وحشیگری، چیزی جز ترس پنهان نیست — ترس رژیم از مردم

زیرا با وجود هر اعدام، با وجود زندان و شکنجه، مردم ایران هم‌چنان مقاومت می‌کنند.

در داخل کشور، کانون‌های شورشی مرتبط با شورای ملی مقاومت در هر استان فعال‌اند. آنها تظاهرات، اعتصاب و کارزارهایی مانند «نه به اعدام» را سازمان‌دهی می‌کنند — کارزاری که اکنون در هفته هشتاد و هشتم خود است.

خانم مریم رجوی گفته‌اند: «رژیم با شدت دادن به سرکوب می‌کوشد از خیزش جلوگیری کند، اما عزم جوانان و مردم ایران برای تغییر رژیم با هر اعدام تنها راسخ‌تر می‌شود».

می‌خواهم بگویم کاملاً با ایشان موافقم و شجاعتشان را تحسین می‌کنم.

دوستان، حمایت از این جنبش نه تنها یک وظیفه اخلاقی است، بلکه ضرورتی راهبردی برای صلح جهانی و امنیت اروپا نیز به‌شمار می‌آید.

زیرا همان حاکمانی که جوانان ایرانی را در خیابان‌ها به دار می‌کشند، موشک می‌سازند، تروریسم را تأمین مالی می‌کنند و ثبات خاورمیانه را بر هم می‌زنند.

و در پایان، باید بگویم: از دولت خود و همه کشورهای دموکراتیک می‌خواهم که سیاستی قاطع و مبتنی بر اصول در قبال ایران اتخاذ کنند، حق مردم ایران برای مقاومت در برابر استبداد و برپایی یک جمهوری دموکراتیک را به‌رسمیت بشناسند، و مهم‌تر از آن، شورای ملی مقاومت ایران را به‌عنوان آلترناتیو دموکراتیک این رژیم و برنامه ده‌ماده‌ای خانم رجوی را مورد حمایت قرار دهند.

روزی خواهد رسید که ایران آزاد شود — و آن روز، هر روز نزدیک‌تر می‌شود.

سپاسگزارم. بسیار ممنونم.

لرد کارلایل – عضو مجلس اعیان انگلستان

اگر چیزی بوی پوسیدگی می‌دهد و مردم را می‌کشد فاسد است

و این دقیقاً همان چیزی است که در ایران رخ می‌دهد

نه به این دلیل که در ایران مجرمان بسیاری وجود دارند

بلکه به این دلیل که خود حکومت متشکل از مجرمان است

می‌خواهم ابتدا مستقیماً خطاب به شما، خانم رجوی، سخنی بگویم.

دیدن شما در این اتاق واقعاً مایه خوشحالی است،

و من کاملاً به روشن‌بینی و خرد شما ایمان دارم و مطمئنم که نه‌تنها در قالب تصویر از راه دور، بلکه به‌ویژه در دیدار حضوری، این روشن‌بینی و خرد به موجی از حمایت از شورای ملی مقاومت ایران و به‌طور کلی‌تر، برای آزادی مردم ایران تبدیل خواهد شد.

از زمانی که دیگر ناظر مستقل قوانین ضدتروریسم نبوده‌ام، بیکار ننشسته‌ام، و بخش زیادی از زندگی حرفه‌یی خود را خارج از این ساختمان صرف مسائل ژئوپولیتیکی کرده‌ام، به‌ویژه در ارتباط با منطقه خلیج‌فارس و خاورمیانه، و در نتیجه، درکی روشن از اوضاع دارم.

وقتی کشوری بیش از مجموع تمام کشورهای دیگر جهان، مردم را اعدام می‌کند، فکر نمی‌کنم نیاز باشد مشاور عالی حقوقی باشی تا بفهمی که چیزی به‌شدت اشتباه است.

اگر چیزی ظاهر پوسیده‌ای دارد، بوی پوسیدگی می‌دهد و مردم را می‌کشد، یعنی فاسد است.

و این دقیقاً همان چیزی است که در ایران رخ می‌دهد؛ نه به این دلیل که در ایران مجرمان بسیاری وجود دارند، بلکه به این دلیل که خود حکومت متشکل از مجرمان است.

و من فکر می‌کنم همه یا تقریباً همه کسانی که خارج از ایران هستند این را درک کرده‌اند. در واقع، به باور من، جوّ منطقه تغییر کرده است. از آنچه در خلیج‌فارس مشاهده می‌کنم، اکنون همه — نه فقط اسراییلی‌ها، نه فقط آمریکایی‌ها — بلکه همه در منطقه از دست آخوندهایی که بر حکومت مسلط‌اند، به ستوه آمده‌اند.

این نظام، نظامی بسیار بدساخت و ناکارآمد است، زیرا بسیاری از مقاماتی که از ایران می‌آیند، هنگامی که در گفتگوهای خصوصی با آنان صحبت می‌کنی، کاملاً این حس را منتقل می‌کنند که با آنچه در ملأعام می‌گویند، مخالفت دارند.

آنها نمی‌خواهند در موقعیتی قرار بگیرند که پس از پایان کار این رژیم، معادل جنایتکاران جنگی نازی به‌شمار آیند.

قول می‌دهم که چنین خواهد شد. این افراد دیر یا زود خود را در برابر جامعه بین‌المللی خواهند یافت — یا اعدام خواهند شد یا برای دهه‌ها به زندان خواهند افتاد — به‌خاطر کارهایی که دهها سال انجام داده‌اند.

من از ایران نشانه‌هایی دریافت می‌کنم که مردم عادی شجاعت فزاینده‌یی از خود نشان می‌دهند.

من به‌طور کامل زنان ایران را می‌ستایم و تحسین می‌کنم — باید بگویم شما را می‌ستایم — که ستون فقرات جامعه‌تان بوده‌اید، از طریق اعتراضاتی که زمینه‌ساز جنبش‌های عمومی و شجاعانه شده است. زیرا اگر در خیابانهای شهری در ایران دست به اعتراض بزنید، احتمال آن زیاد است که تا غروب روز بعد جان خود را از دست بدهید. و این، زندگی خانوادگی و حیات اجتماعی را به‌شدت مختل می‌کند و پیامدهای وحشتناکی دارد.

هم‌چنین می‌دانم که دولت ایران، هر روز و هر ساعت، به‌عنوان یک بازیگر دولتی فعال، امنیت ملی بریتانیا را تضعیف می‌کند، با قصد و آگاهی کامل.

بله، آنها به حرف‌های ما در اینجا گوش می‌دهند. البته که گوش می‌دهند. آنها هر کلمه‌ای را که در اینجا گفته می‌شود می‌شنوند و از آن به‌طرزی بی‌رحمانه و نفرت‌انگیز استفاده می‌کنند.

برای شما آرزوی موفقیت دارم. در دیدار بعدی دوباره با شما خواهم بود.