این روزنامه در ستون امروز حوادث خود خبر داد، این ظاهر ماجرا بوده است، چرا که این همنوع سانحهدیده در حقیقت دیگر قصد انجام عمل جراحی ندارد، بلکه هدفش از رسانهای کردن نیازش، جلب حمایت امثال ما بود برای اجاره یک سقف محقر تا پدر و مادرش و به قول خودش، عزیزترین کسانش- را در این سن و سال از تحمل رنج پارکخوابی نجات دهد.
اما چندی پیش، اقدس رضوانیالوار (همنوع آسیبدیده) در تماس با این روزنامه در نهایت استیصال و درماندگی اظهار کرد، دیگر به هیچوجه قصد عمل جراحی ندارد و تنها به دنبال اجاره سقفی محقر برای پدر و مادر و 2 خواهرش است.
او گفته از کسی توقع حمایت ندارد و تصمیمش را برای فروش «قرنیه چشم» و یکی از «کلیه»هایش گرفته است تا از این طریق بتواند خانوادهاش را از فروپاشی نجات دهد.