روشن است این وضعیت برای یک زن بیمار، آن هم در شرایط شیمیتراپی، با همه عوارض آن، مطلقاً غیرقابل قبول است و در نتیجه و به ناچار خانم الهام فردیپور مجبور شد قرار بیمارستان را لغو کند.
عمر خالد که مدتهاست در مراجعه بیماران به بیمارستان و دسترسی آنان به خدمات پزشکی کارشکنی میکند، در لباس پزشکی مقاصد شوم و سرکوبگرانه مالکی و کمیته سرکوب اشرف در خدمت به فاشیسم دینی حاکم بر ایران را پیش میبرد.
خانم فردیپور در روز ۱۱مرداد ۸۹ در نامهیی به آقای اد ملکرت، نماینده ویژه دبیرکل در عراق، ضمن تشریح ممانعت از معالجاتش نوشت: «وقتی اعتراض کردم، عمرخالد برای تهدید و ساکت کردن من با رئیس پلیس تماس گرفت و یک گروه ۱۲نفره مسلح وارد بیمارستان شدند، بهطوریکه من مجبور شدم از رفتن به بیمارستان صرفنظر کنم… در کجا سربازان با سلاح وارد بیمارستان میشوند و بیماران را تهدید میکنند. بیماران در بیمارستان اشرف امنیت ندارند و هیچکس هم پاسخگو نیست».
نیروهای عراقی تحت امر مالکی و عمر تمیمی در موارد متعدد از دسترسی بیماران صعبالعلاج به امکانات پزشکی جلوگیری کردهاند. این اقدامها باعث وخیم و غیرقابل علاج شدن بیماری آنان شدهاند.
اینها یک طرح برنامهریزی شده برای شکنجه و کشتار ساکنان است و در عداد جنایت علیه بشریت محسوب میشود و قابل تعقیب در محاکم بینالمللی است. مقاومت ایران، دبیرکل شورای امنیت و نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد و یونامی و همچنین دولت و نیروهای آمریکایی را به اقدام فوری برای لغو محاصره ضدانسانی اشرف که قریب به 2سال است ادامه دارد، بهویژه تأمین آزادی کامل و بدون قیدوشرط ساکنان به خدمات پزشکی فرا میخواند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۹آبان ۱۳۸۹ (۱۰نوامبر ۲۰۱۰)