به گزارش «خبر آنلاین» نتایج اعلام شده «غیرمنتظره و بهت انگیز بود». سخنگوی شورای نگهبان تاکید کرد: مفاد نامه کارگروه به رهبری صرفا پیشنهاد و منوط به نظر مقام رهبری و شکل گیری در پروسه قانونگذاری است که آن موقع میتواند قطعی باشد.
تشکیل کارگروه حل اختلافات
ماجرای تشکیل کارگروه مشترک شورای نگهبان، مجلس و دولت به چندین ماه پیش و به نامه محمود احمدی نژاد به مقام معظم باز می گردد. نامه ای که اعتراض دولت به مجلس در خصوص محدود کردن اختیارات رییس جمهور را در پی داشت و خواهان بررسی ابهامات در خصوص حدود و مرزهای تقنین و اجرا شد. البته نامه احمدی نژاد، نامه مجلس را نیز به دنبال داشت. چرا که مجلس نیز طی نامهای گزارشی را اعلام و مطرح کرد که طبق قانون و اختیاراتی که قانون اساسی به آنها داده است انجام وظیفه میکند و ابهامی وجود نداشته است.
در واکنش به این نامه نگاری ها ولی فقیه نظام این موضوع را به شورای نگهبان ارجاع داد تا با تشکیل کارگروه مشترکی از دولت، مجلس و صاحب نظران، راهکاری قاطع و ماندگار ارائه شود. سخنگوی شورای نگهبان عدم اختیار مجلس شورای اسلامی در امر قانونگذاری در مواردی که تخصصا از صلاحیت این نهاد خارج است مانند اصول ۱۰٨ و ۱۱۲ و عدم امکان ارجاع این گونه مصوبات احتمالی پس از ایراد شورای نگهبان به مجمع تشخیص مصلحت نظام و عدم صلاحیت مجمع تشخیص مصلحت نظام در رسیدگی به این گونه مصوبات مانند نظارت استصوابی شورای نگهبان، شمول اختیارات مقام رهبری، اختیارات مجلس خبرگان، وظایف و اختیارات مجمع تشخیص مصلحت نظام، مواردی که محل بار مالی آن تعیین نشده را از دیگر پیشنهادهای این کمیته برشمرد و اعلام کرد: در این گونه موارد مجلس حق ورود ندارد و در صورت ورود و رد شورای نگهبان حق ارجاع به مجمع تشخیص مصلحت نظام ندارد و در صورت ارجاع، مجمع حق بررسی و اظهار نظر ندارد.
روز
در حالی که گفتوگوها و جنجالها پیرامون روابط دولت و مجلس همچنان ادامه دارد، بعضی اخبار حاکی از آن است که حدود 40 تن از نمایندگان مجلس طرح سئوال از محمود احمدینژاد را امضا کردهاند و در پی آن هستند تا وی را به مجلس بکشانند. "اظهارات احمدینژاد در خصوص جایگاه مجلس و اینکه مجلس در راس امور نیست"، "عدم توجه به مسایل فرهنگی جامعه"، "اظهارات اسفندیار رحیم مشایی در خصوص مکتب ایرانی به جای مکتب اسلامی" و "سیاست های لیبرال فرهنگی" محورسئوال نمایندگان است. برخی رسانههای اصولگرای منتقد دولت اعلام کردهاند که این طرح تاکنون توسط 40 نفر امضا شده اما رسانههای حامی دولت این مساله را تکذیب کردهاند.
گفته میشود در طرح سئوال از احمدینژاد برخی نمایندگان اصولگرای منتقد همچون علی مطهری، علیرضا زاکانی، احمد توکلی و الیاس نادران نقش اصلی را دارند.
یک وبلاگ
میخ های آخر به تابوت پارلمان
اعضای مجلس شواری اسلامی نامه ای از سیاه تخلفات احمدی نژاد نوشتند. شاید این کار در نوع خود بعد از این همه تحقیر مجلس گامی محکم باشد. اما بیاید یک مقدار بیشتر تامل کنیم. مجلس قوانینی را تصویب می کند و رییس دولت از اجرای آن سر می زند. ظاهرا مجلس هم آنچنان توانی ندارد که پشتوانه قانونی باشد که تصویب کرده است. بعد از افزایش شکاف احمدی نژاد و آیت الله خامنه ای اختلاف اهمیت پیدا می کند. کارگروهی تشکیل می شود برای حل اختلاف.
از این مساله به راحتی نگذرید. موضوع اختلاف در این است که احمدی نژاد به هر دلیلی بعضی از قوانین را درست نمی داند. کارگروه می خواهد چه کار کند؟ مثلا بگوید در کدام یک از موارد احمدی نژاد حق داشته است قانون مصوب مجلس را اجرا نکند؟ عمق فاجمعه به نظرم مشخص است. فاجعه بزرگ تر اینکه بدون اینکه قانون اساسی یا آیین نامه مجلس شورای اسلامی اصلاح شود کمیته ای که برای رفع اختلاف تشکیل شده است پیشنهادهایی را به مقام رهبری می دهد. در این سطح تخریب نهاد پارلمان اهمیت محتوای پیشنهاد ها در درجه چندم اهمیت است.
اما فاجعه آمیز تر کجاست؟ اعضای مجلس وقتی می خواهد به این موضوع اعتراض کنند به آقای جنتی دبیر شورای نگهبان نامه می نویسند و سیاه تخلفات از قانون اساسی احمدی نژاد را می شمرند؟ مکانیزم نظارت مجلس از رییس دولت چیست؟ طرح سوال یا استیضاح؟ نمی دانم چطور بگویم وقتی اعضای پارلمان برای اعتراض به تخلفات رییس دولت بجای تذکر طرح سوال یا استیضاح به دبیر شورای نگهبان نامه می نویسند میخ های آخر را به تابوت نهاد پارلمان در کشور می کوبند!