هر سه تحصیلات متوسطه را به پایان رسانده، مینروا و ماریا برای ادامه تحصیلات وارد دانشگاه شدند. هر سه خواهر و همسرانشان درگیر مبارزه با رژیم "تراجیلو" بودند، و علیرغم پیگردها و زندانی شدنهای مکرر به شرکت در فعالیتهای سیاسی علیه خودکامگی های "تراجیلو" ادامه می دادند. در ژانویه 1960، پاتریا هدایت اجلاسی را به عهده داشت که عاقبت در ژوئیه همان سال "نهضت مقاومت سری" را بنیاد نهاد.ازآن پس خواهرها و سایر یارانشان در سراسر کشور بیش از پیش مورد فشار و و آزار رژیم مستبد " تراجیلو" قرار گرفتند.

اوایل نوامبر، "تراجیلو" اعلام کرد که دو مشکل اساسی او کلیسا و خواهران میرابال هستند. روز 25 نوامبر، هنگامی که خواهران میرابال در مسیر رفتن به ملاقات همسران زندانیشان بودند، در یک "حادثه رانندگی" کشته شدند. این حادثه خشم و اعتراض عمومی را برانگیخت. قتل فجیع خواهران میرابال در واقع رویدادی شد که به نهضت عمومی ضد تراجیلو کمک کرد، چنانکه پس از گذشت یک سال دیکتاتوری تراجیلو سرنگون شد. خواهران میرابال که به "پروانه های فراموش نشدنی" تشبیه شده بودند به سمبل مقاومت ملی و به ویژه زنان دومینیکن تبدیل شدند، آنچنان که در شعرها، آوازها و کتابها تقدیر و تحسین می شدند.

شرح زندگی و مبارزات آنها، الهام بخش رمانی به نام "در زمان پروانه ها"(In The Time of Butterflies)  توسط جولیا آموازر  (Julia Alvarez)  شد. رمان، توصیف رنجها و آلام آنان درآخرین روزهای دیکتاتوری "تراجیلو" است.
خاطره خواهران میرابال و تلاش و تقلای آنان برای احقاق آزادی وحقوق بشر آنان را به سمبل احترام و الهام در جهان بدل نمود. خواهران میرابال نمونه های بارز مقاومت در برابر تعصب و خودکامگی هستند. زندگی آنان نه فقط برای مردمان هم دوره شان بلکه پس از مرگشان و نه تنها در جمهوری دومینیکن که در همه کشورهای دنیا سرمشق و احترام انگیز است.
پس از آن ، مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ 17 دسامبر 1999 و در هشتاد و سومین جلسه عمومی دوره پنجاه و چهارم خود و بر اساس گزارش "کمیته سوم اجرائی" و با توافق نمایندگان 79 کشور عضو، قطعنامه تعیین روز 25 نوامبر به عنوان "روز جهانی حذف خشونت علیه زنان" را تصویب نمود.
این قطعنامه بنا بر پیشنویسی که دو ماه پیش از آن توسط نماینده دومینیکن از سوی نمایندگان 74 کشور به "کمیته سوم اجرائی" مجمع عمومی پیشنهاد شده بود، صادر شد. بر اساس مفاد پیشنویس مزبور که عنوان " روز جهانی حذف خشونت علیه زنان" را بر خود داشت، مجمع عمومی، تمامی سازمانها و نهادهای بین المللی ذیربط را به سازماندهی فعالیتهایی گسترده در طرح مسئله خشونت علیه زنان در آن روز دعوت می نماید.
پیشنویس خاطرنشان می کند که اعمال خشونتهای مزمن علیه زنان فرصتهایی را که آنان برای به دست آوردن برابریهای حقوقی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در جامعه دارند نابود میکند. این پیشنویس همچنین از مجمع می خواهد تا بر مفهوم عبارت "خشونت علیه زنان" به صورت زیر تاکید مجدد نماید:
خشونت علیه زنان به معنی قائل شدن هر گونه خشونت بر اساس جنسیت که نتیجه و یا پیامد احتمالی آن صدمه یا آزار فیزیکی، جنسی یا روانی زنان را در بر داشته باشد، صرفنظر از اینکه در محیط های عمومی و یا در زندگی خصوصی رخ دهد، اطلاق می شود.

آموزش به مثابه راهکاری برای حذف خشونت:
کمپین یک میلیون امضا در طول 4 سال فعالیت خود آموزش را یکی از راهکارهای جدی به منظور تغییر نگرش جامعه قلمداد کرده است و به همین منظور همواره اقدام به برگزاری دوره های آموزشی در زمینه های مختلف نموده است. یکی از محورهای آموزشی در کمپین یک میلیون امضا " حذف خشونت علیه زنان" است.
کارگاه های آموزشی که کمپین در این زمینه برگزار می نماید، شامل مباحثی نظیر آشنایی با خشونت علیه زنان، انواع آن، ریشه ها و پیامدهای خشونت، چرخه خشونت و نیز راهکارهایی برای مقابله با آن است.
همچنین کمپین در کنار این آموزش ها ، کارگاه هایی را در رابطه با نوشتن از تجربیات خشونت نیز برگزار نموده است که گاه برخی از روایت هایی که زنان از تجربیات خود در این کارگاه ها نگاشته اند در سایت کمپین یک میلیون امضا منتشر شده است.
در طول یک سال گذشته مجموعا ۲۰۹ نفر توسط کمپین یک میلیون امضا در زمینه آشنایی با خشونت علیه زنان آموزش دیده اند. این دوره های آموزشی در شهرهای مختلف نظیر تهران، زنجان، مشهد، رشت، ساری و اصفهان برگزار شده است.