http://www.youtube.com/watch?v=fwd6xBJWltk

لرد هاول  وزیر مسئول و نماینده دولت انگلستان در پاسخ مسایل مطرح شده ازجمله گفت: رفتار وحشتناک رژیم ایران با مردم خودش و حمایتش از تروریسم در خاورمیانه، ماهیت واقعی این  رژیم را نشان می دهد و ما هیچ شکی درباره آن نداریم و تمام اظهاراتی را که درمورد سایه شوم رژیم ایران برخاورمیانه به عمل آمد تایید می کنیم و برای محکومیت نقض حقوق بشر درایران و اعمال تحریم قاطع وشدید جهانی علیه برنامه اتمی این رژیم تمام تلاشها را صورت می دهیم.
لرد هاولز که دولت انگلستان را در مجلس اعیان نمایندگی می کرد، در بحث مربوط به اشرف ازجمله تاکید کرد : درباره کمپ اشرف که احساسات بسیار قوی درمجلس نسبت به آن وجود دارد، یکماه پیش، کاردار سفارتمان در بغداد مجددا به دیدن وزیر حقوق بشر عراق رفت و این  موضوع را با وی درمیان گذاشت و  مقامات سفارت ما مکررا این موضوع را با مشاور ویژه کمپ اشرف در یونامی در میان می گذارند . در 24 اکتبر مقامات انگلستان با مقامات آمریکا درباره آخرین تحولات در کمپ اشرف صحبت کردند. بعلاوه، چنانچه قبلا گفتم مقامات  ما در سال گذشته 4 بار از کمپ دیدن کرده اند. وضعیت کنونی رضایت بخش نیست و باید تغییر کند. درمورد فراهم کردن تسهیلات دیدار نمایندگان عالیرتبه مجلس اعیان و اعضای محترم مجلس عوام از اشرف نیز، تا آنجای که به ما مربوط می شود، مسلما سعی میکنیم که آن را انجام دهیم.
متن پیاده شده گفتگو ها به این شرح است
به گزارشی از بحث پارلمانی دراجلس رسمی مجلس اعیان انگلستان توجه فرمایید:

سخنرانی لرد کوربت:
کارنامهٴحقوق بشر رژیم ایران یکی از بدترین نمونه ها در جهان میباشد که 57بار توسط سازمان ملل محکوم شده است. کارنامهیی که بدترین بوده و بدتر هم میشود، چنانچه وزیر خارجه ویلیام هیگ در ماه ژوئن گذشته در سالروز انتخابات به سرقت رفتهٴ ریاست جمهوری در ایران گفت و من نیز به نقل از وی میگویم: ”دولت ایران آزادی بیان و همچنین گردهمایی را بیشتر و بیشتر محدود کرده است و تظاهرکنندگان، خبرنگاران، دانشجویان و فعالعان حقوق بشر نیز بطور مستمر مورد اذیت و آزار و تهدید قرار میگیرند. تظاهرکنندگان از حق دفاع قانونی و حقوقی خود در پروسه محاکماتشان محرومند.
رژیم ایران که حاکمانش پیام راستین اسلام برای دو میلیارد مسلمان را به انحراف کشانده اند، بیشتر از هر جای دیگری در دنیا مردان، زنان و کودکان را اعدام میکنند و به عبارتی در ابعادی نجومی اینکار را انجام میدهد. زنان سنگسار میشوند، اعضای بدن را بدون استفاده از داروی بیهوشی قطع میکنند، چشمان را از حدقه در میآورند. این است رژیمی که با شهروندان خودش هم در جنگ است.
در حالیکه اقتصاد کشور در رکود و کسادی به سر میبرد، میلیونها جوان تحصیلکرده ایرانی از اشتغال محرومند. رژیم ملایان از درآمد حاصل از فروش نفت بجای سرمایه گذاری برای آیندة شهروندان برای تهیه موشک، توسعه تسلیحات هسته یی، و حمایت از تروریسم در خارج از مرزها استفاده میکند.
دولت ما و همچنین سایر دولتها میدانند که رژیم ایران به ”طالبان” در افغانستان سلاح میدهد، از حماس و حزب الله حمایت مالی میکند، به داخل عراق بمبهای کنار جاده یی قاچاق کرده و به کسانی که اینکار را برایش انجام میدهد، پول میدهد. هفت نفر از هر ده سرباز انگلیسی، آمریکایی و یا نیروهای ائتلاف که کشته میشوند، توسط همین بمبها کشته میشوند. انبوهی پول و امکانات برای اعمال خبیثانه خودشان صورت میگیرد، اما دریغ از برآورده کردن نیازهای یکی از تحصیلکرده ترین ملتها در منطقه.
مردم ایران شایسته وضعیت بهتری از آنچه که هست، میباشند. حق اعتراض، بهره وری از حقوق انسانی، انتخابات آزاد به همین خاطر است که به رغم واکنش بیرحمانة  رژیم ایران، میلیونها ایرانی فریاد آزادی سر میدهند.
دخالتهای رژیم ایران در عراق به بالاترین حد خود رسیده است. بر روی دولت لرزان مالکی به طور مستمر فشار میآورد تا به محاصرهاش علیه 3400تن از مخالفان رژیم ایران در کمپ اشرف در 60مایلی شمال شرقی بغداد،  ادامه دهد. آنها  اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران هستند. آژانسهای امنیتی آمریکایی در سال 2004 با تکتک آنها مصاحبه کرده اند. آنها حمایت از تروریسم را محکوم و خشونت را رد کرده‌اند و رعایت قوانین عراق و معاهدات سازمان ملل را پذیرفتند. متقابلاً، به تک تک ساکنان، موقعیت دائمی ”افراد حفاظت شده”  (یکی از کارتهای هویت یکی از ساکنین را در اینجا به همراه دارم که آنرا پس از اتمام این بحثها، به وزیر میدهم)، براساس کنوانسیون چهارم ژنو از جانب نیروهای ائتلاف توسط سرلشگر جفری میلر معاون فرماندهی نیروها،ابلاغ شده است.
متخصصین قوانین بین المللی میگویند مادامی که که نیروهای ائتلاف در عراق حضور دارند، استاتوی مذکور به قوت خود باقیست.
وظیفه یی که دولت انگلستان به عنوان یکی از اعضای نیروهای ائتلاف مستمراً بر عهده دارد این است که مطمئن شود دولت عراق به تعهداتش براساس قوانین انساندونسانة بین المللی عمل میکند.
دولت آمریکا مسئولیت حفاظت و امنیت ساکنان اشرف را سال گذشته به عراق واگذار کرد. به دنبال تعهد مکتوب عراق که برای تداوم این مسئولیت داد، نهتنها چنین عمل نکرده است، بلکه مالکی کمیته ای را در دفتر خود به منظور سرکوب اشرف تشکیل داد تا به قولی که به رژیم ایران در مورد بستن اشرف  و جابجایی ساکنان داده بود، عمل کند.
در ژوئیه گذشته، نیروهای امنیتی عراق که با کمال تعجب بعضی از آنها به زبان فارسی هم تکلم میکردند، به ساکنان غیرمسلح یورش برده و 11تن را کشته و صدها تن دیگر را مجروح کردند.
فیلمهای ویدئویی نشان میدهد که نیروهای مذکور به هنگام تهاجم از زنجیر، تکه های چوبی که در انتهای آن میخ کوبیده شده بود و همچنین لوله های داربست استفاده میکردند. مضافاً اینکه با استفاده از خودروهای ”هاموی” ساکنان را زیر میگرفتند.
وزارت به اصطلاح ”حقوق بشر” عراق هنوز هم گزارشش در مورد این واقعه را به‌رغم درخواست انگلستان، منتشر نکرده است. امیدوارم در زمان پاسخگویی حول این موضوع، روشن شود که  موضع خانم مربوطه (وزیر حقوقبشر) در این رابطه چیست؟
از زمان به دست گرفتن مسئولیت حفاظت و امنیت ساکنان اشرف، (توسط دولت عراق) بیش از 70مورد از تطمیع و تهدید ساکنان توسط عراقیان ثبت شده که 29تن در اثر آن زخمی شده اند.
از ورود امکانات پزشکی و سایر موارد به اشرف، همچنان‌که از ورود خویشاوندان و وکلایی که میخواهند به اشرف بروند، ممانعت میشود.
اشرف تحت محاصرة خطرناکی قرار دارد که نه تنها برخلاف قوانین انساندوستانة بین المللی است بلکه نقض کنوانسیون چهارم ژنو هم میباشد. این همه ماجرا نیست. آخرین نمونه از فشارهای وارده، ممانعت از دسترسی ساکنان بیمار به مداوای پزشکی در بغداد و سایر محلها میباشد. من اسناد بیماری آنهایی را که از وخامت وضعیت جسمی شان رنج میبرند به همراه دارم. موارد دیگری هم هست که سندهای آنرا به وزیر و مقامات خواهم داد تا پس از پایان این جلسه، به مطالعه آن بپردازند. از مراجعه دهها بیمار که از بیماریهای صعب العلاج سرطان رنج میبرند، به پزشکان متخصص جلوگیری به عمل میآید.
اکنون بیش از 9 ماه است که بیش از 120 بلندگوی قوی در اطراف کمپ تعبیه شده است که در آن به شعارهایی همچون تهدید به کشتن ساکنان، و نابود کردن کمپ، سر میدهند. این یک شکنجه روانی است که نقض آشکار قوانین انساندوستانة بینالمللی میباشد.
در بیست و پنجم نوامبر، پارلمان اروپا یک قطعنامه رسمی تصویب کرد که کوتاهی عراق در تأمین حفاظت و امنیت ساکنان اشرف و همچنین محاصره کمپ را محکوم کرده و از سازمان ملل متحد خواست تا حفاظت فوری ساکنان اشرف را تأمین کند. در یک اقدام دیگر از ایالات متحده خواسته شده تا به پیروی از انگلستان و همچنین پارلمان اروپا، نام سازمان مجاهدین را از لیست سازمانهای تروریستی این کشور، خارج سازد.

http://www.youtube.com/watch?v=tkIGLXDyNBc

همچنانکه بخاطر دارید، ما این موضوع  را چند سال قبل در این کشور براساس حکم دادگاه انجام دادیم که اتحادیه اروپا نیز دقیقاً همین را انجام داد.
چرا موضوع اشرف مهم است؟ مهم است چرا که ساکنانش سمبل امید و انگیزه برای میلیونها ایرانی در آنطرف مرز در سرزمینشان میباشند که فریاد آزادی سر میدهند و من معتقدم که باید این پیام و علامت را داد که ما با میلیونها ایرانی در مبارزهشان برای دستیابی به آزادی علیه رژیم ضددموکراتیک و بنیادگرای حاکم بر تهران، همراه و همگام هستیم.
اما بگذارید که بلافاصله به وضوح کامل آن هم بهدنبال افشاگریهای ”ویکیلیس” بگویم این به مفهوم یا به معنای یک مداخله نظامی نبوده و نیست. البته که چنین نیست.  این به مردم ایران مربوط است که راه خودشان را برای رسیدن به آزادی جستجو کنند. سازمان مجاهدین خلق ایران سازمانی است که خواهان برقراری یک حکومت جمهوری مبتنی بر جدایی دین از دولت است که به حقوقبشر و دموکراسی احترام بگذارد و برنامه اتمی این رژیم را خاتمه دهد. این چیزی است که آنها در یک انتخابات آزاد میخواهند ارائه کنند و قول دادهاند که نتیجه انتخابات هر چه باشد به آن پایبند خواهند بود، چه پیروز شوند، چه ببازند.
این نیاز عمیق وجود دارد که محاصره اشرف به پایان برسد. دیگر فقط حرف زدن کافی نیست. بهتجربه میدانیم که از زمان تحویل دادن مسئولیت حفاظت و امنیت کمپ اشرف، عراقیها نه تنها به تعهداتی که به آمریکاییها داده بودند بلکه به وظایفی که براساس قوانین بینالمللی برعهدهشان بود، عمل نکردند.
به هنگام پاسخ به سؤالات در این جلسه، تقاضا داشتم به این سه سؤال پاسخ داده شود: - آیا وزیر از کارمندان سفارت انگلستان در بغداد خواهد خواست تا از اشرف دیدار به عمل آورد و با بیماران صعبالعلاجی که از انجام مداوای پزشکی آنها ممانعت به عمل آمده بود، صحبت کنند و وضعیت آنها را بهطور حضوری مورد تدقیق قرار دهند؟ چرا که دولت عراق به وضوح نشان داده است نمیتوان به حرفهایش اعتماد کرد.
ثانیاً آیا انگلستان از سازمان ملل متحد درخواست خواهد کرد (شاید هم  با استفاده از نیروهای آمریکایی)  تا نیروهای یونامی حفاظت کامل و درستی را برای ساکنان اشرف  از طریق حضور دائمیشان تأمین کنند و محاصره اشرف و همچنین شکنجه روانییی که با بلندگوها برای ساکنان ایجاد شده و مداخله و ممانعت در وارد کردن امکانات را به پایان ببرند؟ 
ثالثاً آیا ایشان امکانات تردد توسط نمایندگان از مجلس اعیان و عوام برای دیدار از کمپ اشرف را فراهم خواهد ساخت؟ تا در آنجا با ساکنان (اشرف) صحبت کنند و باز از این طریق ارزیابی درستی از وضعیت آنجا به دست آید؟ تا وقتی برگشتند بتوانند گزارش آنرا ارائه دهند که وضعیت حاضر چگونه است؟
یک بار دیگر میگویم که وضعیت فعلی در اشرف میتواند به سمت یک فاجعة انسانی برود. ما نمیتوانیم و نباید منتظر این باشیم که چنین چیزی اتفاق بیافتد و بعد آنرا محکوم کنیم. واکنش در ژوییه گذشته به اندازه کافی کند  و بد بود و وزیر در آن زمان به اندازه کافی منصف بود که به این مسأله اذعان کند. ما نمی خواهیم آن واقعه مجدداً به وقوع بپیوندد. باید خیلی واضح و روشن به عراقیها حالی کنیم که جامعه بینالمللی هیچگاه نقض قوانین انساندوستانة بینالمللی  در کمپ اشرف را تحمل نکرده  و نمیکند. همین. 
و امیدوارم که دولت از این موضع حمایت کند.

http://www.youtube.com/watch?v=K609DL4Pkps

لرد وادینگتون:
 به دلیل محدودیت زمان من مستقیما به موضوع کمپ اشرف می پردازم.
دوست ارجمند
 در 25 اکتبر در پاسخ به سئوالی گفت که باید روی دولت عراق فشار آورده شود تا اینکه با ساکنان اشرف به شکل مناسبی رفتار کند و ما مطمئنا می توانیم از آن نتیجه گیری کنیم که دولت بریتانیا از وضعیت زیاد راضی نیست.
دوست ارجمند می گوید که مقامات سفارت بریتانیا از کمپ دیدن کرده اند. آیا می توانیم نتیجه بگیریم که آنها 120 بلندگوی بزرگ را در مقابل در ورودی کمپ دیدند؟ آیا صدای بلند آن بلندگوهای قوی که ساکنان اشرف را تهدید به قتل و کشتار می کردند را شنیدند؟ آیا می توانیم نتیجه بگیریم که سفارت ما با مقامات هیئت مساعدت سازمان ملل در عراق (یونامی) هنگامیکه هنوز در کمپ حضور داشت تماسهایی داشته است و از شکایات متعددی که به دلیل ممانعت از رفتن دهها بیمار بسیار وخیم  به بیمارستان بغداد به مقامات یونامی شده بود، مطلع است. برای من مشکل است که باور کنم که سفارت ما چشمانش را بر کارهایی که کمیته نخست وزیری برای سرکوب اشرف انجام می داد می بست .
 امیدوارم دوست ارجمند امروز به صراحت بگوید کارهایی که نیروهای عراقی در اشرف انجام می داده اند کاملا غیرقابل قبول است. البته نباید شک کرد که نیروهای عراقی به ساز ملاها می رقصند و البته بسیار حیرت آور می بود اگر که ملاها مصمم نبودند که اشرف و ساکنانش را از بین ببرند. درست به همان دلیلی که لرد کوربت بیان کرد زیرا اشرف چراغ امیدی برای مردم ایران است.
اما اجازه بدهید اکنون به موضوع اصلی بپردازیم. عراق یک کشور مستقل است ولی ما در این نقطه قرار داریم زیرا آمریکا و بریتانیا در 2003 به عراق حمله کردند و آن مطمئنا به این معنی است که اگر دولت عراق بدرستی رفتار نکند و قوانین بین المللی را نقض کند ما قطعا نمی توانیم همینطوری خود را از این موضوع کنار بکشیم و اکنون دولت عراق مسلما قوانین بین المللی را زیرپا می گذارد یا حداقل پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را که امضا کرده نقض می کند هنگامیکه مانع آزادی رفت و آمد ساکنان اشرف می شود. این حق ساکنان اشرف است که در برابر اذیت و آزار و حمله حفاظت شوند و من از دوست گرامی (نماینده دولت) می پرسم که چگونه می توان امنیت آنها را حفظ کرد مگر اینکه آمریکا مسئولیت حفاظت اشرف را مجددا بدست گیرد و سازمان ملل یک تیم مانیتور کنده دائمی در اشرف برقرار کند. مطمئنا این چیزیست که دولت اکنون باید مصرانه خواهانش شود.

لرد دالاکیا
ایران مدتهاست طی سالیان گذشته مستمر در صدر اخبار قرار داشته و بخاطر کارنامه بسیار مفتضح حقوق بشر و اینکه فعالانه بدنبال سلاح هسته ایست و وضعیت شکننده دمکراسی در این کشور باعث نگرانی های جدی جامعه بین المللی است.
دوست گرامی این بحث به ما این فرصت را میدهد که ما جویای مواضع دولت ائتلاف در مورد مسائلی که دوستان گرانقدرم مطرح کردند شویم.
ایشان در رابطه با برخی افشاگریهای ویکی لیکس اگر چه من با انتشار اطلاعات محرمانه موافق نیستم چرا که دولتها نمیتوانند به صورت مو‌ثر عمل کنند وقتی چنین اطلاعاتی رومیشود . اما در رابطه با رژیم ایران این مسئله فرق میکند و دیپلماتها در رابطه با رژیم ایران و چگونگی رد و بدل کردن اطلاعات باید بسیار مراقب باشند.
اجازه بدهید یک مثال در این زمینه بزنم.
در مورد کیسی که سالیان مورد مجادله حقوقی در این کشور و در اروپا بود، مربوط به وضعیت سازمان مجاهدین خلق ایران. برخی از این اطلاعات در آن زمانها توسط وزارت خارجه مورد استفاده قرار گرفت، اما بعدا در زیر ذره بین دوام نیاورد. در اینجاست که سیستم عادلانه قضایی ما بالاتر از همه چیز قرار میگیرد و سازمان مجاهدین خلق ایران در حال حاضر از لیست گروههای ممنوعه بیرون آمده است.
دوست ارجمند،
 چرا باید از سازمانی که برای دمکراسی و حکومت قانون متحداّ در ایران مبارزه میکند ترسید؟ قانون متمدن نمیتواند مجازات مرگ بیش از 135 نفر در ایران کسانی که به سن قانونی نرسیده اند را تحمل کند این قابل پذیرش نیست.
دوست ارجمند،
در بسیاری از موارد ، مخالفت علیه رژیم با اعدام های سیستماتیک در ملا‌ء عام پاسخ داده میشود. از زمان انقلاب اسلامی در سال 1979 در ایران تعداد 120000 نفر به دلایل سیاسی اعدام شده اند، همچنینین قطع عضو، شلاق و سنگسار بسادگی صورت میگیرد.
دوست ارجمند؛ 
ارتباطات بسیار منجمله تلفن موبایل این امکان را فراهم ساخت که جهان از بحران و سرکوب جاری و سرکوب دمکراسی شکننده در ایران و همچنین از بالا و پایین شدن ها بین سیاسیون و ملایان مطلع شود.
نگرانی های دولتهای عرب همسایه بسادگی  قابل درک است.
مذاکره و  دیپلماسی هیچ نتیجه مثبتی تا بحال ببار نیاورده و پروسه غنی سازی اورانیوم ادامه دارد.

دوست ارجمند،
ما نیازمند شناخت بیشتر نقشی که رژیم ایران در عراق، در افغانستان و در لبنان بازی میکند هستیم .
اما اولویت این دولت حفاظت از جان و آزادی  آنهایی است که در حال حاضر در کمپ اشرف هستند همانطور که در سخنان  صحیح  دوست ارجمندم مطرح شد.
جهان نمیتواند نسبت به آزار مستمر ساکنین اشرف بی تفاوت باشد و اجازه دهد این مسئله ادامه داشته باشد.
انتقال قدرت بین سنی ها و شیعیان بعد از جنگ عراق جبهه ای جدید برای رژیم ایران باز کرد تا نفوذ شدید خود را در این قسمت از منطقه اعمال کند.
هیچ شبهه ای در اینکه خشونت علیه ساکنین اشرف  در نتیجه نفوذ مستقیم رژیم ایران صورت میگیرد،  وجود ندارد.
دوست ارجمند،
من سوالات بسیاری دارم  ....
آیا وزیر حاضر است امکانات سفر یک هیات پارلمانی از تمامی احزاب به کمپ اشرف را فراهم میکند؟

لرد مگنیس
دوستان عالیقدر – لرد کوربت بخاطر بحث امروز بسیار سپاسگزارم . این بحث زمانی صورت میگیرد که مردم ایران در شرایط بسیار خطرناک و ناگواری بسر میبرند.
طی 18ماه گذشته شعله های اعتراضات مردم ایران برای آزادی و دمکراسی علیه رژیم ملاها ادامه داشته است. پاسخ رژیم ایران به این اعتراضات دستگیری ، شکنجه و اعدام بوده است، به طور خاص آنهایی راهدف قرار میدهند که به بزرگترین جنبش اپوزیسیون ایران،  مجاهدین خلق وصل هستند.
بسیار روشن است که  نفوذ مخرب ملاها پشت تعقیب و محاصره 3400 نفر اعضای  سازمان مجاهدین در کمپ اشرف در عراق است، رژیم ایران از نخست وزیر عراق نوری المالکی درخواست از بین بردن این کمپ و متفرق کردن ساکنین اشرف را کرده تا بدین وسیله نابود کردن آنها راحتتر شود .
پارلمان اروپا اخیرا بیانیه ای صادر کرد که طی آن از بارونس اشتون مسئول امور خارجه اتحادیه اروپا میخواهد که از سازمان ملل در خواست عاجل برای حفاظت فوری ساکنین اشرف کند. در این بیانیه گفته شده که اقوام ساکنین اشرف بخاطر دیدار از فرزندانشان در کمپ اشرف پس از بازگشت در حین ورود، دستگیر و به مرگ محکوم شده اند.
آیا وزیر ارجمند این مجازات های مرگ را با شدیدترین لحن ممکن محکوم میکند؟
در واقع وزیر ارجمند باید بیشتر از این ها انجام دهد و دولت باید بدنبال فرستادن هیاتی از این پارلمان به کمپ اشرف باشد.
میتوانید در همین لحظه مرا ثبت نام کنید به عنوان اولین نفر .
(سایز جلیقه ضد گلوله من را یادداشت کنید که 54 است)
تابستان گذشته نیروهای امنیتی عراق 11 نفر از ساکنین اشرف را کشتند ، طی ماههای اخیر تاکتیک جدید این نیروها به درخواست رژیم ایران ، ایجاد شرایط غیر قابل تحمل، همانطور که اینجا توضیح داده شد، برای ساکنین اشرف است.
یک نمونه بیشرمانه و غیر انسانی این موارد در 10 نوامبر بود وقتی عراق مانع سفر خانم الهام فردیپور 44 ساله به بیمارستان بغداد برای معالجه سرطان تیروئیدش شد.
چگونه ما میتوانیم از خود گذشتگی و رنچ پسران و دختران ملتمان را که برای ایجاد آزادی در عراق تحمل کردند را توجیه کنیم وقتی میبینیم که نتیجه آن، سرکار آمدن نوری مالکی بوده که حالا به درخواست رژیم دیکتاتوری ایران مانع حقوق پناهندگان و ممانعت از معالجه مریضان سرطانی آنهاست
آیا ما میپنداشتیم که اوضاع به اینجا برسد.
من سخنانم را با این نکته خاتمه میدهم که ما باید به همراه متحدانمان این رژیم را با تحریم های همه جانبه علیه ایجاد سلاح  هسته ای غیر قانونی و هم چنین علیه وضعیت اسفبار حقوق بشر در این کشور ایزوله کنیم
ما نباید رژیمی را قبول کنیم که میلیونها ایرانی ، اکثریت مردم ایران بر اساس حق دمکراتیک خود، خواستار سرنگونی آن هستند.
در آنروز که این رژیم سرنگون شود از احمدی نژاد و ما بقی سران این رژیم هیچ چیز جز لکه سیاهی در تاریخ ایران باقی نخواهد ماند.  

لرد میچل
من از لرد کوربت بخاطر این بحث متشکرم.
من مثل بسیاری از دوستان ارجمند از آنچه دیپلماتهای عرب در خفا و پشت درهای بسته در رابطه با رژیمایران میگویند و آنچه در ظاهر بیان میکنند متحیرم.
آنها وقتی راجع به تهدیدات خطرناک در رابطه با کشورهای خودشان صحبت میکنند نگاهشان را به سمت شرق یعنی به ایران میگردانند تا به سمت غرب یعنی اسرائیل!
آنها یک زبان عامیانه و زبان دیگری برای دیپلوماسی دارند. بر طبق (افشاگریهای) ویکی لیکس شاه عربستان سعودی میگوید سر مار را باید از بدنش جدا کرد. شاه بحرین میگوید خطر اینکه به رژیم ایران اجازه پیشروی داده شود بیشتر از خطر ایستادگی در مقابل آنست. و احمدی نژاد بی تعادل و حتی دیوانه است.
البته رژیم ایران این موضوع را که بدنبال توانمندی هسته ای هست، نفی میکند. آنها میگویند میخواهند تأسیسات نیرویی هسته ای ایجاد کنند و ایران یک کشور فقیر است.
آیا کسی میتواند به من توضیح دهد چرا کشوری که دارای ذخایر فنی گاز و نفت است نیاز به ایجاد ژنراتور های هسته‌یی دارد؟ این خنده دار است.
دوستان ارجمند، من وضعیت رژیم ایران را مثل ماشینی می‌بینم که هرلحظه تصادف خواهد کرد و البته در وضعیت آزار دهنده ای آهسته به جلو حرکت میکند.
برای سالیان ما میدانستیم که رژیم ایران در تمامیت آن بد و خراب است . از زمان انقلاب، یک نیروی شیطانی اسیرکننده در جهان به وجود آمده است، آنها عراق و افغانستان را بی ثبات کردند و سربازان ما بهای آنرا میپردازند . آنها در جنوب لبنان دولت در دولت تشکیل داده اند. آنها سازمانهایی را که ما آنها را تروریست میدانیم و علیه امنیت ما هستند مسلح و حمایت مالی میکنند.
همین الان شریک کره شمالی هستند که به نظر میرسد به آنها موشکهای میان برد میدهد و میتواند غرب اروپا را مورد هدف قرار بدهد. این پیوندی است که در جهنم ایجاد شده است.
دوستان ارجمند هیچ چیزی جلوی رژیم ایران را از دستیابی به سلاح هسته ای نمیگیرد جز اینکه ما تحریمهای فلج کننده جدی علیه آنها اعمال کنیم.

http://www.youtube.com/watch?v=ig8SANbS4_c

بارونس سیمون
دوست ارجمند
من از لرد کوربت به خاطر ابتکار عملش در ارائه بحث امروز تشکر میکنم و مثل بقیه دوستان ارجمند میخواهم ابتدا از وضعیت حقوق بشر شروع کنم .
مجازات زندانیان سیاسی و آنهایی که به خاطر جرایم جنایی دستگیر شده‌اند به واقع وحشت آور است. از 74 ضربه شلاقی که دو هفته قبل یک زندانی سیاسی دریافت کرد گرفته تا قطع عضو (قطع دست) یک مرد 32 ساله جلوی چشمان سایر زندانیان در ماه گذشته در شهر مرکزی یزد. اما فکر میکنم آنچه بیش از همه این جنایات باعث خشم افکار عمومی شده برخورد رژیم با مجرمین زیر سن قانونی و زنان است . بر اساس گزارش عفو بین الملل در اوت امسال 135 نوجوان در حال حاضر منتظر مجازات مرگ هستند.
ایران معاهده مربوط به حقوق کودکان را امضا کرده است که در آن به صورت واضحی اعدام نوجوانان زیر 18 سال ممنوع اعلام شده است. من شک ندارم  که بسیاری از ما از موارد تکاندهنده اعدام دختران زیر 18 سال را بخاطر جرایم اخلاقی مطلعیم، همینطور از تلاشهای رژیم برای اعدام پسران زیر 18 سال در ملاء عام با خبریم.
فریادهای 99 ضربه شلاق همراه با حکم سنگسار یک زن در همه نقاط جهان خشم مردم را برانگیخت ، اما رژیم ایران  با بی اعتنایی به مخالفت جهانی دادگاه عالی رژیم ایران حکم دو سنگسار دیگر را در مورد دو زن صادر کرد.
مجازات به این شکل مطلقا قابل قبول نیست، در هیچ کشوری ، در هیچ زمانی و برای هیچ جرمی تشکر میکنم اگر دولت ما پاسخ دهد در رابطه با 135 خردسالی که در حال حاضر زیر اعدام هستند و در برخورد با رژیم ایران در مورد اجرای احکام حلق آویز و سنگسار علیه زنان با جرایم اخلاقی چه اقدام عملی خواهد کرد.
دوستان ارجمند در مورد بلند پروازیهای هسته‌یی رژیم ایران و امکان دسترسی این رژیم به سلاح هسته‌یی  از طریق غنیسازی اورانیوم و کلاهک هسته‌یی که میدانیم در حال ساختن آنها هستند.
دوستان عزیز،  طی 10 تا 12 سال گذشته من به خاطر مقاصد مختلف و بحثهای بسیار محرمانه به خاورمیانه سفرهای متعدد داشتم. در مورد افشاگریهای ویکی لیکس باید بگویم اگر چه زبان بکار رفته در برخی از مدارکی که طی دو روز گذشته آنها را مطالعه کردیم غیر دیپلوماتیک و جنجالیست ، ولی محتوی این مدارک و تبادلات برای ما چیز جدیدی نبوده.
همچنین معتقدم محتوای اینها برای کسانی که با مسائل منطقه آشنایی دارند تعجب آور نبوده . کشورهای خلیح فارس و کشورهای دورتر خاورمیانه به واقع نگران از بلندپروازیهای هسته‌یی رژیم ایران هستند، حتی باید بگویم بیشتر از نگرانی صرف این کشورها، ما باید به نتیجه استفاده از این سلاحها در منطقه بیاندیشیم و به ضایعات عظیم ناشی از این کار توجه کنیم.
من البته انتظار ندارم که وزیر به صورت ریز مسائل را  اینجا باز کنند . به اضافه نمیخواهم ایشان چنین کنند، اما مایلم دولت به ما اطمینان بدهد که متحدین ما در اروپا و در ناتو  و خاورمیانه و حتی متحدین ما در استرالیا و زلاند نو در مورد این مسأله فکر کرده اند و در حال طراحی و برنامه ریزی در رابطه با این مشکل باشند و به ما اطمینان بدهند که ما و دوستانمان و متحدینمان یک استراتژی مشخص و قابل درکی در صورت بروز چنین فاجعه غیر قابل تصوری در منطقه در دست داریم.

لرد هاول (نماینده دولت):
در زمان کوتاهی که باقیمانده و بعد از سلسله اظهارات و سخنرانیهای کوتاه درباره وضعیت در ایران که بنظرم بسیار برجسته بودند، فکر نمی کنم بتوانم حق تمام سؤالات را ادا کنم و به تمام سؤالات پاسخ دهم ولی قطعاً سعی می کنم به سؤالات لردهای ارجمند پاسخ کافی بدهم. فکر می کنم بهتر است از آخر شروع کنم زیرا بارونس ارجمند، اظهارات محکمی درباره موضوعاتی که همه ما با ایشان هم‌نظر هستیم، داشتند، یعنی در مورد نقض شدید حقوق بشر در ایران، اعمال وحشتناکی که انجام میشود. او بخصوص به اعدام مجرمان نوجوان اشاره کرد که مورد انزجار کل جهان قرار می گیرد. و خوشحالم که می شنوم اتحادیه اروپا موضوع حکم اعدام را همچنان پی در پی مطرح می کند و همکار گرامی آلیستر برت و وزیر خارجه در ملاقات چند هفته پیش با سفیر رژیم ایران این موضوع را با وی درمیان گذاشتند.
ولی البته اینها حرف هستند. چیزی که ما درباره اش بحث و گفتگو می کنیم باید بسیار قویتر از آن مطرح شود و ما آنرا ادامه می دهیم. منظورم اینست که رفتار رژیم ایران جامعه جهانی را در تمامی موارد به چالش می کشد و بخصوص لرد کوربت در ابتدای اظهاراتش به آن اشاره کرد که درباره اش نه تنها احساس قویی دارد بلکه این احساسات را درباره رفتار این رژیم سیاه (پلید) به خوبی ابراز می کند. این چالشها زیاد هستند. هیچ شکی نداریم که مسلح شدن رژیم ایران به بمب اتم فاجعه‌یی برای منطقه خاورمیانه است و به سیستم بین المللی برای ممانعت از گسترش اتمی عمیقاً صدمه می زند. چندین تن از شما لردهای محترم  به آن اشاره کردید. و قطعا نکته ای که لرد میچل مطرح کرد درباره خطرات گسترده این امر که برای موجودیت کشورهای دیگر دارد و هرج و مرجی که ایجاد می کند تنها موجب تقویت این فضا میشود که خطر را هرچه بیشتر افزایش می دهد. در رابطه با رفتاری که رژیم ایران با مردم خود می کند و رکورد وحشتناکی که به آن اشاره کردم و حمایتش از گروههای تروریستی در خاورمیانه تماما ماهیت واقعی رژیم ایران را نشان می دهد و ما هیچ شکی درباره آن نداریم. تمام اظهاراتی که شده همین را تأیید می کند. و در واقع سایه شوم رژیم ایران بر خاورمیانه و بر چشم انداز صلح قرار دارد. چشم اندازی که آشکارا بهتر می شود اگر رژیم ایران دیگر نتواند از مثلا بحث و دعوا برسر فلسطین و اختلافات و جنگ و نزاع برسر این موضوع استفاده کند و به نوعی هر موضوع مخاصمه و هر مشکلی را در این منطقه تحت تآثیر خودش قرار دهد. جامعه بین المللی اتحاد و عزم خود را نشان داده است. ما یک برخورد دو جانبه را، چنانچه لرد ارجمند به آن اشاره کرد، نسبت به رژیم ایران اتخاذ کرده ایم. این برخورد دوجانبه فشار و مراوده است. هدف آن فشار صلح آمیز از طریق اعمال تحریمهاست که رژیم ایران را وادار کند به پای میز مذاکره آید. و ما در شش ماه گذشته اعمال تحریمهای جدید شدید را در سازمان ملل و اتحادیه اروپا تثبیت کرده ایم. اینکه بارونس می گفت که متحدین به اتفاق این کار را می کنند کاملا درست می گفت. تحریمها باید فراگیر باشند. اگر این تحریمات از طریق شکاف های متعدد تحلیل روند یا تضعیف شوند آنوقت انجام کل پروسه مشکل تر می شود.
من به لرد ارجمند لرد مگینس اطمینان می دهم که این تحریمها شدید هستند و خواهند بود.
در مورد حقوق بشر در ایران که بسیاری از شما لردهای محترم به آن اشاره کردید، این آشکارا یک چالش مستقیم در برابر جامعه بین المللی است. سال گذشته جهان از طریق تلویزیون و یوتیوب شاهد بیرحمانه ترین سرکوب اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری در ژوئن 2009 توسط رژیم بود و آن بدرستی خشم و اعتراض جهانی را برانگیخت و ما کاملاً در آن مشترک هستیم. ما فعالانه رژیم ایران را گفته ایم وضعیت حقوق بشر را بهبود دهد و این کار را همچنان ادامه می دهیم. در این رابطه از من سئوال شده است. و همکارانم و تیم وزرایمان در بخشهای دیگر به طور مکرر این موضوع و موارد مورد نگرانی را مستقیماً با مقامات ایرانی در میان گذاشته اند. ما تمام مدت کار می کنیم تا محکومیت قاطع و شدیدتر جهانی را علیه وضعیت بسیار بدحقوق بشر در ایران را به دست آوریم. 80 کشور از تمام قاره ها به نفع قطعنامه سازمان ملل در محکومیت رژیم ایران رأی دادند، فکر می کنم یکی از لردهای محترم به آن اشاره کرد، و در آن نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کردند و از تمام دولتها  خواهان اقدام فوری شدند. این قطعنامه با بیشترین رأی مثبت در هشت سال گذشته تصویب شد و این نشاندهنده عمق نگرانی بین المللی است. ما همچنان بر اعمال قطعنامه های سازمان ملل در فراخوان به خلع سلاح تمام گروههای مورد حمایت رژیم ایران ادامه خواهیم داد و از اقدامات کمیته های تحریم سازمان ملل در ترغیب تحریمها کاملا حمایت می کنیم. نمی خواهم هیچ شکی در اینرابطه باقی بماند
اکنون اجازه بدهید به این سؤال اساسی بپردازم که از سوی لرد کوربت با چنان ایمان و اعتقاد آشکاری مطرح شد و دوستم گرامیم لرد وادینگتون، و در واقع دیگران، نیز آنرا مطرح کردند. مطمئن نیستم چیزهای که باید بگویم در واقع نگرانیها را در این رابطه بطور کامل برطرف کند. و این نگرانیهای لردهای ارجمند که آنرا مطرح کردند بسیار قابل فهم است. زیرا می توانم احساسات آنها را درک کنم ولی باید به آنها بگویم که اگرچه ما باید با هر قدرتی که در اختیار داریم عمل کنیم  ولی آشکارا در کارهایی که می توانیم انجام دهیم محدودیتهایی وجود خواهد داشت. مقامات در سال گذشته 4 بار به کمپ اشرف رفته اند که آخرین آنها در اوت بود. آنها می دانند و بدیهی است که من به آنها بگویم که کمپ اشرف در یک کشور مستقل و دمکراتیک عراق قرار دارد. ما به مقامات عراقی بر این نکته تأکید می کنیم که باید با ساکنان اشرف برطبق استاندارهای بین المللی رفتار کنند. و این کار را مکررا انجام خواهیم داد.
چندین تن از لردهای ارجمند درباره اتخاذ اقداماتی برای فراهم کردن تسهیلات دیدار لردهای ارجمند و اعضای محترم مجلس عوام از کمپ اشرف صحبت کرده اند. تا آنجاییکه به ما مربوط می شود این چیزیست که ما مسلما سعی می کنیم انجام دهیم. اینکه آیا ما بتوانیم تضمین کنیم که مقامات عراقی تسهیلات لازم را فراهم کنند موضوع دیگریست. ولی من اکنون در اینجا کاملا خوشحالم که بگویم ما آن امکان را در نظر خواهیم گرفت و بررسی می کنیم که ببینیم آیا چنین سفری کمک مثبتی به وضعیت خواهد کرد.
من می خواهم یکی دو چیز دیگر را درباره کمپ اشرف بگویم زیرا می دانم احساسات در این رابطه بسیار قوی است و باید در این دو دقیقه ای که فرصت دارم بطور کامل به آن پاسخ بدهم. در 25 اکتبر، یکماه پیش، کاردار سفارتمان در بغداد یکبار دیگر به دیدن وزیر حقوق بشر عراق رفت و این  موضوع را با وی درمیان گذاشت. مقامات سفارت ما مکررا این موضوع را با مشاور ویژه کمپ اشرف در یونامی در میان می گذارند که جدیدترین آن 21 اکتبر بود. و آنرا هم‌چنین با همکارانمان در اتحادیه اروپا و مقامات کمیته اشرف در دولت عراق درمیان گذاشتند. در 24 اکتبر مقامات همچنین با مقامات آمریکا درباره آخرین تحولات در کمپ اشرف صحبت کردند. بعلاوه چنانچه قبلا گفتم مقامات در سال گذشته 4 بار از کمپ دیدن کرده اند. بنابراین این وضعیت کنونی است. این رضایت بخش نیست. هم مغز و هم قلبمان می گوید که احتمال دارد این وضعیت نامناسب ادامه یابد که باید بطریقی برآن غلبه شود و تغییر کند.
باید نتیجه گیری کنم که سیاست و رفتار رژیم ایران نسبت به جامعه بین المللی و نسبت به همسایه هایش و ... نگرانیهای اساسی هستند. و ما فشار را روی دولت ایران ادامه می دهیم تا با مردم خودش با احترام و وقار و برطبق تعهدات انسانی بین المللی رفتار کند. چیزهای بسیار بیشتری برای گفتن داریم ولی فرصت گفتن آنها نیست. و من یکبار دیگر از لرد کوربت بخاطر درخواست برای این مناظره بسیار مهم ولی کوتاه تشکر می کنم.