بی‌عدالتی در وضعیت انسانی کمپ اشرف

برگردان از سایت لبنان اینفو
… در شرایطی که نظامهای سیاسی با قوانین بین‌المللی که موضوع پناهندگان را پیگیری می‌کنند به مخالفت برخاسته‌اند، و وجدان جهانی زیاد در این راستا تحرکی ندارد و این موضوعی اختیاری و گلچین شده است، اکثرپناهندگان در خاورمیانه نمی‌توانند از حق مخالفت فکری و سیاسی خود، همزمان با حقوق انسانی‌شان بهره‌مند گردند. و بعید نیست که بدرفتاری زیادی در کمپ اشرف در عراق بوقوع بپیوندد، چرا که بسیاری از کینه جویان بر علیه آنها در ایران و به نیابت از آن در عراق وجود دارد.

آمریکا به حفاظت اردوگاه ملتزم شده بود، و آنها از کنوانسیون چهارم ژنو که بر حفاظت شهروندان غیرنظامی در شرایط جنگی تاکید می‌کند بهره‌مند بودند، ولی متاسفانه آمریکا بعداً از آن تخطی کرده و آنها را دربرابر گروه مالکی و ایران برای شکنجه‌شان رها کرد تا بدترین شکنجه را  علیه آنها اعمال کنند.
پارلمان اروپا اخیراً اقدام به صدور بیانیه‌ای مکتوب نمود که در آن به آمریکا فراخوان داد که اسم مجاهدین خلق را از لیست سازمانهای تروریستی خارجی حذف کند، و این قطعنامه اگر بیش از نصف اعضا (736 عضو) آن را امضاء می‌کردند رسمیت پیدا می‌کرد درحالی‌که تقریباً به‌صورت اجماع از آن حمایت شد، قطعنامه از عراق خواسته است که محاصره کمپ اشرف را لغو کند و این حق طبیعی آنها می‌باشد که با کنوانسیون چهارم ژنو مطابقت دارد، یعنی عراق مسئولیت اخلاقی و انسانی دارد که شرایط زندگی آنها در کمپ را بهبود بخشد، و کاستن از حقوق پایه‌ای حیات و فشار آوردن بر ساکنان کمپ اشرف برای اهداف سیاسی، هیچ ربطی به اقدامات سیاسی حرفه‌ای با پناهندگان و شهروندان ستمدیده که از نظر عراق و ایران در رویکرد فکری و سیاسی خود با آن مخالفت میورزند، ندارد.
وضعیت انسانی در اردوگاه اشرف به حقوق‌بشر ربط دارد و ساکنان آن در معرض آزار و اذیت از طرف حتی عراق قرار می‌گیرند اما تا زمانیکه حکومت مالکی به ایران نزدیک است ناچارا نقش منفی در قبال آنها ایفا می‌کند، و در این مورد سپهبد اول ستاد بابکر زیباری رئیس ستاد ارتش عراق در گفتگو با سایت ”صدای آمریکا ”تأکید داشت که مطلقاً نیروهای مسلح عراق به اذیت کردن شهروندان و افراد خلع‌سلاح شده مجازنیستند، و اینها در هر شرایطی تا زمانیکه در اینجا حضور دارند پناهنده هستند و از حقوق پناهندگی برخوردار هستند، با آگاهی از این‌که در بعضی از اوقات قوانین حکومت عراق را نادیده انگاشته‌اند.
و این صحبت شامل تعدی به حقوق اعضای این سازمان است که آن را نفی نمی‌کند و اگر رئیس ستاد ارتش عراق از آن آگاهی نداشت این مشکلی خاصی است و تا آنجا که ما مطلع هستیم در عدم ثبات امنیتی در عراق، اقدامات بسیاری بدون اطلاع مقامات آنجا انجام می‌شود.
پروفسور ریچارد رابرتس برنده جایزه نوبل پزشکی در سال 1993 در یک نامه‌ خطاب به هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا و جیمز جفری سفیر ایالات متحد در بغداد پایمال کردن حقوق مجاهدین اشرف را محکوم کرده و گفته است: ”ایالات متحده آمریکا یکبار دیگر بایستی تأکید کند که ساکنان خلع‌سلاح شده کمپ اشرف، افراد بنا‌به کنوانسیون چهارم ژنو تحت حفاظت هستند و این حفاظت باید اساساً طبق این معاهده تضمین شود و تیم ناظر یونامی بر اشرف به کمپ برگردد که ایالات متحده آمریکا در سال 2003 برای حفاظت آنها طبق کنوانسیون مذکور متعهد شده بود و اما متاسفانه با انتقال این ماموریت به نیروهای عراقی تحت نفوذ رژیم تروریستی حاکم بر ایران، تعهد خود را زیر پا گذاشته است.
من به صفت این‌که به دریافت جایزه نوبل نائل گشته‌ام، تمایل دارم که به دوستان دیگرم در حمایت از حقوق انسانی ساکنان کمپ اشرف بپیوندم، تعداد آنها بیش از 3400تن می‌باشد و مقیم این اردوگاه هستند و رژیم ایران و مزدورانش در عراق آنها مورد تهدید قرار می‌دهند.
در کمپ اشرف 3400تن از شهروندان سازمان اپوزسیون مجاهدین خلق سکونت دارند که در طی دو سال گذشته تحت محاصره ضدانسانی از طرف نیروهای عراقی بوده‌اند که این نیروها تحت فرمان نوری مالکی نخست‌وزیر عراق قرار دارند، به همین خاطر این نیروها محدودیتهای سختی را بر علیه ساکنان ارودگاه اعمال می‌کنند که از جمله اشکال تراشی در کسب خدمات پزشکی و نیازهای فوری به‌دارو توسط آنها می‌باشد.
گفته می‌شود که این نیروها در 28 و 29ماه جولای 2009 به این اردوگاه حمله کرده و 11نفراز ساکنان را به قتل رساندند و 500تن دیگر را زخمی‌کردند، و یکی از مجروحین به‌دلیل نبود رسیدگیهای درمانی پزشکی درگذشت. در آنجا ده‌ها تن از بیماران مبتلا به امراض صعب‌العلاج وجود دارند که با شرایط سختی در اردوگاه اشرف مواجه هستند، به همین خاطر یک ضرورت انسانی واخلاقی وجود دارد که نیروهای آمریکایی پرونده امنیتی اردوگاه را مثل پروسه‌ای که از سال 2003 تا 2008 به عهده داشتند مجدداً به عهده بگیرند، چرا که یک التزام از طرف آمریکا در این رابطه وجود دارد، و اگر آمریکا بخواهد که دمکراسی را به عراق بیاورد و درس سیاسی در همزیستی مسالمت‌آمیز و اخلاق و انسانیت داده باشد این درس تمام نشده اگر که عقب‌نشینی به اتمام رسیده باشد.