حکایت این روزهای شهر و کشور ما پر شده از اتفاقاتی که یک سوی آن به سوء مدیریت و بی تدبیری مدیران و مسئولین ختم می شود که اینبار آنقدر عرصه را بر زندگی مردم تنگ کرده است که روند عادی امور را به تهدید جدی روبر ساخته است .

در طول این سالها به جای آنکه مشکل بودجه مترو را حل کنند گفتند قانون را قبول نداریم و مدیریت مترو را می گیریم و چنان و چنان، و رفتند پی آرزوی قدیمی؛ احداث منوریل آن هم در قم! و شهر تهران علیرغم پیشی گرفتن از سایر شهرهای کشور مورد توجه و محبت دولت در احداث مترو، هنوز تنها مقداری بیش از 100 کیلومتر خط مترو دارد و 4 میلیون خودرو!

در این روزها و ماه ها و سالها، همه چیز عادی است، غرق شدن شهر در سیاهی آلودگی، مرگ تدریجی مردم، سوختن جنگل ها، از بین رفتن تالابها و دریاچه ها و خلاصه نابودی سرمایه های اصلی این کشور یعنی محیط زیست، آنچه مهم است اینکه دولتمردان برای هر بحرانی چاره دارند ، از دستگاه های تهویه ، قاطرهای آتش نشان ، تعطیلی پی درپی روزها ، هواپیمای آبپاش گرفته تا در خواست دعا از مردم !

هوای تهران آنقدر از آلودگی خودروها پر شد که تنها راه چاره تعطیلی پایتخت ماند و بس ! تعطیلی اما چاره کار نبود و اینبار ابر و باد و باران هم به کمک نیامدند و در نهایت بازهم مسئولین دولتی را واداشت تا طرحی نو در اندازند .

استاندار تهران به عنوان متولی اصلی مدیریت بحران آلودگی هوای شهر تهران از پرواز هواپیماهای آب پاش برفراز پایتخت و طراحی و ساخت «دستگاه‌های تهویه هوا» برای 100 نقطه شهر تهران خبر داد و ابراز امیدواری کرد تا هوای آلوده هرچه زودتر تهران را ترک کند !

وحید نوروزی، نماینده شهرداری تهران در کارگروه کاهش آلودگی هوا هم با ابراز تعجب می گوید : هنوز نمی‌دانیم که این دستگاه‌های تهویه هوا جایی ساخته شده‌اند و یا از طریق طرح جامعی قرار است ساخته شود؛ از سوی دیگر میزان قدرتی که این دستگاه‌ها دارند که می‌تواند با ایجاد باد میلیون‌ها تن آلودگی هوا را در 25 روز پایداری جوی تهران جابجا کند، چه میزان است؟

دکتر یوسف رشیدی، مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نیزبا اشاره به مصوبات اعلامی برای کاهش آلودگی هوای تهران گفت: به نظر می‌رسد آقایان مقیاس خانه را با مقیاس اتمسفر اشتباه گرفته‌اند!

وی با اشاره به اینکه در بحث هواشناسی نمی‌توان مقیاس اتمسفر را با مقیاس خانه مقایسه کرد، گفت: شاید بتوان در یک اتاق بسته هوا را از سمتی به سمت دیگر جابجا کرد. اما با توجه به اینکه اتمسفر باز است نمی‌شود فشار را در یک طرف خاص هدایت کرد و عملا توزیع فشار و سرعت اتفاق می‌افتد.

مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به اینکه هواپیماهای سم‌پاش در سطح چند ده متری زمین پرواز کرده و اقدام به سم‌پاشی می‌کنند گفت: دلیل اصلی این امر این است که آب پیش از رسیدن به زمین تبخیر می‌شود لذا اگر قرار باشد هواپیماهای سم پاش در ارتفاع بالا اقدام به ریزش آب کنند پیش از آنکه آب به سطح زمین برسد کلا تبخیر می‌شود، لذا نه تنها تاثیری در کاهش میزان آلاینده‌ها ندارد بلکه در تغییر اینورژن نیز موثر نیست.

باورش سخت است ولی واقعیت دارد! اظهارات تمدن، استاندار تهران که از راهکارهای کاهش آلودگی هوای تهران آن هم برای اولین بار در جهان پرده برداشته ادامه همان رویکردی است که معتقد است منوریل از مترو با صرفه تر است و قطارهای شهری باید به روی هوا بروند نه زیر زمین! این دولتمردان عزمی جزم دارند و اراده ای راسخ و از این رو طرح می دهند، لایحه می دهند و اگر سنگ هم ببارد آنها را اجرا می کنند، منوریل را به قم می برند و حتی اگر همه کارشناسان بگویند تخیلی و طنز است باز هم هواپیماهای یک موتوره کشاورزی را برای شستن آلودگی هوا به پرواز در می آورند.

ماجرا به اینجا ختم نمی شود، در کنار بحران آلودگی هوای شهر تهران که حالا اراک و قزوین و اصفهان و ... را هم فراگرفته جنگلها هم در آتش می سوزند، جنگلهای زاگرس، کردستان و حالا هم جنگل ابر ولی از هواپیمای آب پاش خبری نیست، این بار قاطر و اسب و گالن های پلاستیکی قرار است هکتارها جنگل در آتش گفتار را نجات بدهند.

مدیر کل محیط زیست استان سمنان با بیان این که باد اجازه مهار آتش سوزی در جنگل ابر را نمی دهد، گفت: به دلیل صعب العبور بودن از بیل و قاطر برای خاموش کردن آتش استفاده می کنیم. متأسفانه شب گذشته گزارش شد که بخش هایی از جنگل ابر دچار آتش سوزی شده است .

در این بین سرنوشت بی نظیرترین جنگل خاورمیانه آنقدرها هم مهم به نظر نمی رسد، چنانچه آگر مهم بود لودرها و بولدوزر ها به پشتوانه مصوبه سفر استانی رئیس جمهور به جان آن نمی افتادند ‍، جنگل ابر یکی از شاهکارهای طبیعی جهان و یکی از دست نخورده ترین جنگل های ایران به شمار می آید. بسیاری از کارشناسان و دوستداران محیط زیست احداث جاده علی آباد به شاهرود از داخل جنگل ابر را موجب نابودی این اکوسیستم منحصر به فرد می دانند.

به نظر می رسد محیط زیست موضوعی حاشیه ای و البته کم اهمیت برای دولت و حتی مسئولین سازمانی با همین نام است که اگر نبود امروز سازمان حفاظت از محیط زیست تنها در نقش تسهیل کننده امور عمل نمی کرد و تولید خودروهای غیر استاندارد ، از بین رفتن جنگلها ، دریاچه ها و تالابها ، پارکهای ملی و ... را به بهانه توسعه کشور و باپشتوانه مصوبه های دولت تماشا نمی کرد.

با این همه، همگان، ناباورانه پرواز هواپیماهای آب پاش بر فراز شهر تهران و حرکت قاطرهای آتش نشان را در دل جنگل ابر نظاره می کنند و با لبخندی تلخ بر وارونگی حکایت این روزها در فکر فرو می روند که اگر در روزهای آینده از باران و استجابت دعا خبری نشود چه بر سر مردم خواهد آمد؟