http://www.youtube.com/watch?v=JGqE9V1N-vI
سازمان جهانی علیه شکنجه
بنیاد فرانس لیبرته
جنبش علیه نژاد پرستی و برای دوستی خلقها(مراپ)، در بیانیه مشترکی اعلام کردند: از زمانیکه دولت ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که از اول ژانویه 2009 اختیارات کامل را به دولت عراق تحت ریاست المالکی می سپارد، سازمانهای ما نسبت به خطری که ساکنان کمپ اشرف را تهدید می کرد به جامعه بین المللی هشدار دادند.
گزارش دبیرکل ملل متحد در مورد عراق بتاریخ 26 نوامبر 2010 که به شورای امنیت ارائه شده مشخص می کند که « وضعیت در کمپ اشرف از 2 ژوئیه 2010 ببعد که نیروهای ایالات متحده آنجا را ترک کرده اند، نگران کننده است».
علیرغم اطمینان های داده شده توسط مقامات آمریکا، طی دو سال گذشته مقامات عراقی اقدامات سرکوبگرانه متعددی علیه کمپ اشرف انجام داده اند.
محاصره کمپ از دوسال پیش، و شکنجه روانی ساکنان (با همکاری عوامل سرویس های ایرانی) که از 11 ماه پیش، بوسیله 140 بلندگوی قوی، ادامه دارد، نمونه هایی از این اقدامات مخرب است.
با قرارگرفتن مجدد آقای نوری المالکی در پست نخست وزیر در دولت جدید عراق، ضرورت دارد که هشیاری نسبت به هر گونه نقض حقوق ساکنان کمپ اشرف تقویت شود و حفاظت آنها تضمین گردد.
بر اساس اسناد منتشرشده توسط ویکیلیکس، دولت ایالات متحده از جزئیات مداخله سیاسی، نظامی و تروریستی رژیم ایران درعراق مطلع بوده، ولی به اینکه دولت عراق اطمینان داده است با ساکنان کمپ اشرف مطابق با قواعد بشردوستانه و بین المللی رفتار میکند، اکتفا کرده است.
یکی از نتایج این سیاست، تصمیم واشنگتن مبنی بر سرباز زدن از تعهدات بین المللی خود نسبت به کمپ اشرف و نقض توافقنامه ای است که با هریک از ساکنان کمپ بامضاء رسانده بود.
بر اساس اسناد افشا شده، مسئولیت سنگینی متوجه دولت آمریکاست.
اولین حقیقتی که این اسناد آشکار می کنند اینست که نه تنها دولت عراق و نیروهایش صلاحیت و لیاقت لازم برای حفاظت از ساکنان اشرف را ندارند، بلکه می توانند بسرعت تبدیل به عوامل و مإمورینی از جانب رژیم ایران برای سرکوب اپوزیسیون گردند.
دیگر مطلقاً تردیدی برجای نمانده که انتقال حفاظت ساکنان اشرف به نیروهای عراقی یک نقض آشکار کنوانسیونهای بین المللی، بالاخص کنوانسیون چهارم ژنو است که ایالات متحده در رابطه با استاتوی ساکنان اشرف در سال 2004 بطور رسمی به آن تکیه کرده بود.
این استاتو و حقوق و حفاظت های ناشی از آن، بهیچوجه نمی توانند ملغی گردند.تا زمانیکه یک تصمیم نهایی در رابطه با سرنوشت ساکنان کمپ اشرف حاصل گردد.
در نتیجه، هرگونه قصدی برای شانه خالی کردن از مسئولیتهای مربوط به آن، در تضاد آشکار با قواعد قانون بشردوستانه بین المللی است.
ماده 45 کنوانسیون چهارم ژنو، بروشنی تصریح می کند :« قبل از سازمان دادن انتقال اشخاص حفاظت شده، قدرتی که مسئولیت آنها را بعهده دارد، موظف است اطمینان حاصل کند که قدرتی که حفاظت آنها را پذیرفته است، اراده و ظرفیت بکاربستن کنوانسیون را داراست».
نه تنها واشنگتن فراموش کرده است که این حق را تضمین نماید، بلکه بر اساس مدارکی که اخیراً منتشر شده، پیش از انتقال حفاظت اشرف به نیروهای عراقی، ایالات متحده باندازه کافی شواهد و اطلاعاتی در اختیار داشته است که بر اساس آن بتواند از پذیرفتن قول ها و اطمینان های دولت عراق، تا آنجا که به نیت و صلاحیتش برای انطباق با این قوانین بر می گردد، خود داری کند.چرا که آمریکا هم بُرد نفوذ و مداخلة رژیم ایران در عراق را بخوبی می شناسد و هم نسبت به خصلت سیستماتیک و خشن نقض حقوق بشر توسط دولت عراق، بخوبی آگاه است.
بوضوح، در شرایط کنونی، احترام به این ماده لازمه اش اینست که نیروهای آمریکایی بلادرنگ حفاظت ساکنان اشرف را بعهده بگیرند.
دولت جدید عراق همچنانکه سیستم قضایی آن، بایستی شرایط لازم برای برسمیت شناختن استاتو و حقوق ساکنان اشرف را در کادر حقوق بین الملل بشردوستانه فراهم آورند.
تا آن زمان، از دولت آمریکا موارد زیر را خواستاریم :
-تإکید بدون ابهام بر اینکه ساکنان اشرف کماکان « اشخاص حفاظت شده» بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو هستند و بایستی از حقوق اساسی و حفاظت های ناشی از آن برخوردار گردند؛
-بدست گرفتن بلادرنگ مسئولیت مستقیم حفاظت ساکنان کمپ اشرف و بکارگیری نیروهای نظامی متناسب تا یونامی یک اکیپ مراقب دائمی در اشرف مستقر کند،
-بکار بستن تدابیر مناسب برای برداشتن محاصره ضد انسانی اشرف که از دوسال پیش ادامه دارد؛ -خاتمه دادن به شکنجه روانی ساکنان که از 11 ماه پیش ادامه دارد و نیز اخراج عوامل وزارت اطلاعات رژیم ایران که بطور غیر قانونی درمقابل ورودی و ضلع جنوبی کمپ اشرف، صرفاً با کمک و پشتیبانی دولت و نیروهای عراقی، اطراق کرده اند.
سازمان جهانی علیه شکنجه -ژنو
بنیاد فرانس لیبرته (دانیل میتران)-پاریس
جنبش علیه نژاد پرستی و برای دوستی خلقها
