بند ۳۵۰ زندان اوین هر روز بیش از روز قبل به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات شباهت پیدا می کند و حتی برخی از زندانیان و خانواده هایشان وضعیت آن را بسیار بدتر از بند ۲۰۹ ارزیابی می کنند.

زندانیان بند ۳۵۰ حتی بر خلاف زندانیان بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات حق تماس تلفنی هفتگی را نیز با خانواده های خود ندارند. زندانیان سیاسی ۲۰۹ پس از تمام شدن مراحل بازجویی شان هفته ای یک بار می توانند تلفنی با خانواده های خود تماس داشته باشند همچنین در سراسر محوطه بند ۳۵۰ دوربین های مدار بسته نصب شده است و در سراسر روز حرکات و رفتار زندانیان توسط زندان بانها مورد بررسی قرار می گیرد. در حالی که در سایر بندهای عمومی زندان اوین زندانیان آزادانه رفت و آمد کرده و با یکدیگر صحبت می کنند.

در مرداد ماه سال جاری تلفن های این بند قطع و تاکنون وصل نشده است. پیش از این تاریخ هر زندانی می توانست دو یا سه دقیقه در روز با خانواده خود صحبت کند و از این طریق جویای احوال شان شود. اما پس از قطع تماسهای تلفنی که مسوولان زندان دلیل آن را “محدود کردن ارتباط زندانیان با خانواده “ها و “جلوگیری از خروج اخبار زندانیان سیاسی “اعلام کرده اند، خانواده ها تنها هفته ای یک بار به صورت کابینی یعنی از پشت شیشه هایی قطور و مات و با گوشی تلفن قادرند زندانی خود را ملاقات کنند.

محرومیت از ملاقات حضوری یکی دیگر از محدودیتهایی است که برای این زندانیان اعمال شده است. زندانیان عادی بدون کوچکترین دشواری می توانند خانواده هایشان را ملاقات می کنند .