در این نامه با اشاره به یورش وحشیانه روز 17دی مزدوران اجیر شده سفارت رژیم به اشرف آمده است: نیروهای عراقی نه تنها تعرضاتی که یک گروه از جیره‌خواران سفارت ایران انجام می‌دادند را پشتیبانی کردند بلکه خود نیز مستقیم در این عمل جنایتکارانه شرکت کردند. ما این اقدامات را محکوم می‌کنیم. به‌عنوان یک طرف عراقی از جنایتهای ضدانسانی که در مورد اشرف دیده و می‌بینیم، تکان خوردیم و دیدن سکوت بین‌المللی ما را دردمند کرده است، به همین خاطر جناب دبیرکل فقط یک چیز می‌ماند که به جنابعالی بگوییم: ”اگر تمایلی به نجات جان ساکنان اشرف ندارید، حداقل علیه آن‌چه که قطعنامه‌ها و کنوانسیونهای حقوق‌بشر و وجهه سازمانهای بین‌المللی‌تان را تحقیر می‌کند برشورید“. به‌عنوان عراقیان آزاده به جنابعالی تأکید می‌کنیم که بیش از ۴۰هزار عراقی پشتیبانی کننده ساکنان قبل از سال ۲۰۰۹ به اشرف می‌آمدند و اگر کوچکترین زاویه‌ای با ساکنان اشرف داشتند لابد که کارهای همین اشرار را انجام می‌دادند... دست پیدا کردن به پشتیبانی و حمایت ۴۰هزار عراقی فقط در یکی از کنفرانس‌هایشان چیزی است که رهبر فعلی عراق در هیچ‌کدام از کنفرانسهایش به آن دست نیافته است... هم‌چنین ساکنان اشرف به پشتیبانی 5میلیون و 200هزار عراقی دست یافتند، این پشتیبانی و حمایت از آنها و محکومیت ایران طی یک بیانیه بود، هم‌چنان‌که به پشتیبانی 3میلیون شیعه از اهالی استانهای میانه، جنوب و بغداد دست یافتند، شیعیان عراق در این بیانیه رژیم تهران و دخالتهای جنایتکارانه آشکارش در عراق را محکوم کرده بودند.
جبهه ملی عراق خطاب به بان کی‌مون افزود: ضمن تأکید به جنابعالی یادآور می‌شویم که یکی از مسئولیتهای ملل‌متحد حفاظت از قطعنامه‌ها و پایه‌ها و اصولش می‌باشد و این موضوع سازمان ملل را به محکوم کردن تمامی آن‌چه که در سرزمین عراق اتفاق افتاده و می‌افتد، ملتزم می‌کند، به‌خصوص اتفاقات اشرف چون آنها افراد حفاظت‌شده بر اساس قانون بین‌المللی هستند و اگر سازمان ملل جنایات ضدانسانی مثل این را محکوم نمی‌کند پس چه چیزی را محکوم می‌کند؟
