http://www.youtube.com/watch?v=EDRtXAQoaxc

در طول یک سال و نیم گذشته مشخص شد دولت عراق نمی تواند این کار را بکند و نخواهد کرد. با حمایت رژیم تهران، آنها زندگی را برای ساکنان اشرف دشوار و دشوار تر کرده اند. ما این موضوع را در پارلمان کانادا درباره مشکلات احتمالی آینده و نقض حقوق ساکنان مطرح کرده ایم. دولت آمریکا تعهد داد طبق کنوانسیون چهارم ژنو بند 45 از آنها حفاظت کند. آنها تضمین کردند که بیش از 3400 تن در اشرف در امنیت خواهند بود. واقعیت این است که اگر آنها زمانی امنیت داشتند حالا دیگر امن نیستند. رژیم ایران و مقامات عراقی توطئه کرده اند تا زندگی بر آنها سخت و سخت تر شود. اقلام پزشکی به راحتی وارد نمی شوند، اشرف تحت محاصره است، واقعیت این است که سیاستمداران، شخصیتهای خارجی، روزنامه نگاران نمی توانند آزادانه به ساکنان اشرف دسترسی داشته باشند و وقایع را از آنها بشنوند. البته این در شرایطی است که مبارزه برای دموکراسی و آزادی در ایران در جریان است. این دو موضوع باهم در ارتباط هستند.
ما در پارلمان کانادا باید از دولتمان بخواهیم که با قدرت در سازمان ملل متحد صحبت کند و برای تامین امنیت و حفاظت ساکنان اشرف راه‌حلی پیدا کنند. ما همچنین باید از حفاظت و امنیت خانواده آنها، دوستانشان و مردم ایران که برای ایجاد یک دولت دموکراتیک (تلاش میکنند)، اطمینان یابیم. نقش دولت آمریکا ویژه است، با توجه به سوابق رابطه آنها با اشرف باید یک بار دیگر اطمینان حاصل کنند که ساکنان اشرف در امنیت هستند. همراه با هم، ما و جهان غرب باید راههایی برای کمک به جنبش دمکراتیک مردم ایران و گسترش آن بیابیم تا همه ایرانیان صرفنظر از دیدگاه مذهبی یا قومی، آزادی و امنیت داشته باشند.
بعنوان یک نماینده پارلمان فکر می کنم ما باید اهمیت این موضوعات را برای همکارانمان، مقامات و مردم در سراسر جهان مطرح کنیم و بگوییم ما در کشورهای دموکراتیک از جانب آنهایی که نمی توانند صحبت کنند، حرف می زنیم.
امروز من از آمریکاییها، از کاناداییها و از جامعه جهانی درخواست می کنم همراه با ساکنان اشرف، همراه با مردم ایران بایستند تا یک کشور آزاد، دمکراتیک و (متعهد) به حقوق بشر بسازند.