نبود غذای مناسب, خرابی سرویسهای بهداشتی, فقدان گرمایش و نبود آب گرم و استحمام با آب سرد در سرمای زمستان, فقدان ابتدایی ترین الزامهای بهداشت عمومی و  بوی شدید فاضلاب در این بند، درد و رنج زندانیان این سیاهچال را افزایش داده و آن را به یک اردوگاه مرگ تدریجی تبدیل کرده است. زندانیان از هرگونه رسیدگی درمانی محرومند. این زندان حتی فاقد لامپ روشنایی است و زندانیان در طول شبانه روز در تاریکی به سر می برند. دژخیمان از روز انتقال زندانیان به بند4 ملاقاتهای خانواده ها را نیز قطع کرده اند
شکنجه گران سفاک, زندانی سیاسی محسن دکمه چی, از خانواده های مجاهدان اشرف, را که به تازگی یک عمل جراحی سخت را پشت سر گذاشته به این بند منتقل کرده اند. وی به رغم وخامت حالش از ابتدایی ترین امکانات صنفی و درمانی محروم است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
9بهمن 1389(29ژانویه 2011)