در این فراخوان، آمده است: کمیته بین المللی در جستجوی عدالت در حالی که شکنجه روانی ساکنان اشرف با 180 بلندگو، از روز 8 فوریه(19بهمن) وارد دومین سال خود شده است، به پایداری ستایش برانگیز ساکنان اشرف درود میفرستد و از اتحادیه اروپا، دولت ایالات متحده و نیروهای آمریکایی مستقر در عراق و هم چنین از سازمان ملل متحد و یونامی میخواهد که اقدامات قاطع و فوری برای پایان دادن به این کارزار خبیثانه که در قرن حاضر سابقه ندارد، به عمل آورند.
آنچه این شکنجه روانی را ننگین تر و رذیلانه تر میکند، هتاکی عوامل اطلاعات رژیم ایران علیه زنان اشرف از طریق بلندگوها و یاوه گوییهایی است که بشریت معاصر از شنیدن آنها شرم دارد. رژیم آخوندی از زنان اشرف که پیشتاز قیام علیه ظلم و الگوی صلابت و مقاومت زن ایرانی هستند، به غایت خشم و نفرت دارد. این رژیم و عوامل عراقیش با نقض همه موازین اخلاقی و انسانی، با پخش نوارهای مستهجن و کلمات به غایت رکیک آنهم در ضلع جنوبی اشرف که به محل زندگی زنان مجاهد بسیار نزدیک است، سابقه بی نظیری در تاریخ شکنجه و سرکوب و خشونت جنسی به جای گذاشته اند.
کمیته بین المللی در جستجوی عدالت تاکید می کند، این هتاکیها، نقض آشکار کنوانسیونهای ژنو و منشور اجتماعی و سیاسی ملل متحد و بسیاری دیگر از کنوانسیونها و قوانین بین المللی است که هتک حرمت و شخصیت افراد حفاظت شده بویژه زنان را شدیدا منع کرده است و دولت عراق و نخست وزیر آن مسئول این قانون شکنی آشکار هستند و سکوت و بی عملی دولت و نیروهای آمریکایی نیز نقض تعهدات بین المللی آنها می باشد. طبق حکم دادگاه اسپانیا، نقض جدی کنوانسیون ژنو، از جمله لطمه جدی به حیثیت و شکنجه روانی افراد حفاظت شده در اشرف، جنایت جنگی، جنایت علیه جامعه بین المللی محسوب میشود و عاملان آن در محاکم بینالمللی قابل پیگیرد هستند.
دربارة دست یازیدن فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران به هتاکیهای رذیلانه به ویژه علیه زنان قهرمان مجاهد خلق دراشرف، توجه شمارا به قسمتی از متن سخنان رئیس جمهور برگزیده مقاومت در سوم آذرماه 1386، که همزمان با «روزجهانی امحای خشونت علیه زنان» ایراد شده است، جلب میکنیم:
هموطنان،
برادران و خواهران عزیزم،
فردا روز جهانی امحاء خشونت علیه زنان است. در واقع روز حرمت زنان است و همانطور که در اعلامیه ملل متحد در این باره به ثبت رسیده، علیه هرگونه خشونت در مفهوم وسیع آن است. علیه ضرب و جرح یدی و زبانی. علیه اهانت و افترا. افترا علیه زن پاکدامن در آئین اسلام، یکی از هفت گناه کبیره و نابخشودنی است.
اهانت و هتک حرمت مقدمه خشونت است....
مقدمهیی برای خشونت و شکنجه و محدودیتهای باز هم بیشتر علیه زنان ما در داخل ایران و در هر کجا. چرا که از نظر رژیم آخوندی زنانی که به مخالفت و مبارزه و مجاهدت با این رژیم روی میآورند، همگی بی اخلاق و بی عفتاند و بایستی تعزیر شوند. خشونت، هرنوع خشونت، در باره آنها رواست.....
کما این که در مورد مردان هم فهم و تصوری جز نرینه وحشی ندارد. و در نوشته پرننگ و عارش به مردان مجاهد هم توهین کرده است.....
پس راستی چرا زنان مجاهد، این چنین هدف کینهتوزی رژیم ....قرار گرفتهاند؟ جواب روشن است چون یک نبرد بیامان علیه فاشیسم مذهبی را رهبری میکنند که موضوع آن به زیر کشیدن نظام ولایت فقیه است.
زنان اشرف، پاسخ تاریخی، آرمانی و سیاسی به نظام ولایت فقیهاند. نظامی که بر نابرابری و توحش و پلیدی و تجاوز بنا شده است.
بنظر میرسد بمباران فیزیکی مجاهدین دردی از رژیم آخوندی دوا نکرده و حالا میخواهد شانس فرومردة خود را در بمباران اخلاقی آنها دوباره آزمایش کند! غافل از اینکه خمینی از روز اول، از روزی که نخستین دفتر مجاهدین را در شهر قم در محل پارک و خانه جوانان در این شهر مورد تهاجم پاسداران قرار داد، حرفش همین بود که در دفاتر و ستادهای اینها وسایل فساد یافتهایم.
خوشبختانه تابستان امسال هم یک هیات ملل متحد 4 روز در اشرف بسر برد و با هر کس که میخواست صحبت کرد....
پس چه باک که چکیده و شاه بیت مرام نرینه سالار، از روز اول حاکمیت خمینی در برابر زن مقاوم و به ویژه زن مسلمان مجاهد، همان باشدکه این زن خبرنگار برای خوشامد آخوندها نوشته است.
مقتول هزاربارة شما
در میدان هزار دشنه و ساطور
برتختهای تعزیر،
در لابهلای روزنامههای دروغ و روزینامههای تهمت
به تاریخ سرکوب و شکنجه در ایران علیه زنان، در سه دهة گذشته، نگاه کنید . بر سرلوحة شکنجهگاهها و دوایر سرکوبگر آخوندی در باره زنان چه نوشته شده است؟ راستی آخرین حربه چیست؟ وقتی همه شکنجه ها و حتی اعدام و قتل عام، زنان را از میدان خارج نمی کند، وقتی در مقابل مقاومت پرشکوه زنان مجاهد به زانو در میآیند،آنوقت آخرین سلاح نرینة وحشی، یعنی حربه جنسیت، و افترا و تهمت و هتک حرمت، از سوی آخوندها و پاسداران بکار می افتد.
در دهه 60 حرفهای لاجوردی دژخیم و حاج داوود رحمانی و موسوی تبریزی را به یاد بیاورید که چه زبان آلودهیی را به کار میگرفتند و در شکنجهگاهها به چه اقداماتی متوسل میشدند.....
مگر این همه تهمت که عوامل رژیم به زنان و دختران ما در خیابانها و در محل کار و در همه جا میزنند چیست؟ تماماً برای سرکوب زنان و مهار خواستهها و اعتراضهای آن است.
فلسفة دایره و ستاد منکرات در رژیم آخوندی و پروندة قطور درندهخوییهایی که در این دوایر منکرات از روز اول تا به امروز در مورد زنان و دختران بیدفاع انجام شده، مگر چیست؟
زهرا کاظمی را کشتند و حالا هم یک دختر 27 ساله، یک پزشک جوان، دکتر زهرا بنی یعقوب در ستاد امر به معروف و نهی از منکر بسیج سپاه پاسداران در همدان ....... این یکی از هزاران و هزاران جنایتی است که در این مراکز بیداد و ستم نسبت به زنان و دختران ایران انجام شده و تا روز سرنگونی این رژیم ادامه دارد. برای همین است که میگوییم جنگ این رژیم با مردم ایران و جنگ مردم ایران برای آزادی در برابر این رژیم منحصر به غنی سازی اورانیوم یا دست برداشتن از اسلحه اتمی و حتی عراق نیست. جنگ بر سر تمامیت فاشیسم مذهبی است که فرهنگ و تاریخ آن، در یک کلمه، تجاوز و تعدی است. تجاوز و تعدی به حیثیت و حرمت و حقوق زن و مرد ایرانی و به همه ایرانیان. راه حل سوم، تغییر تمامیت رژیم ولایت فقیه بدست مردم و مقاومت ایران است.
زنان مجاهد شهر اشرف ، عهد کردهاند که این نظام ضدانسانی را از صفحه روزگار محو کنند.و چنین خواهد شد.
ما رژیم ولایت فقیه را به زیر میکشیم.
ما آزادی را برقرار میکنیم
ما جهان را از شر فاشیسم مذهبی خلاص میکنیم.