گاردین افزود : دولت عراق، مانند تمام رژیمهایی که توسط قیامهای مردمی تهدید شده‌اند، یک حکومت پلیسی است که به‌محض به چالش کشیده شدن توسط مردم چهره واقعی خود را نشان می‌دهد و هر چه این چالشها رادیکالتر باشند، واکنش نسبت به آن نیز خشونتبارتر است… در عراق، اکثر اعتراض کنندگان روز جمعه گذشته خواهان ”اصلاحات“ رژیمی بودند که آن را «فاسد »توصیف می کردند. ولی به نظر می‌رسد درسی که رژیم عراق از قیامهای بزرگ در سراسر منطقه گرفته، اقدام برای جلوگیری از تجمع مردم در ابعاد کلان، خصوصاً در بغداد است…
گاردین در ادامه نوشت : نخست وزیر نوری مالکی، در اظهاراتی که به وضوح ناشی از ترس وی از این تجمعات بود، اعلام کرد که اگرچه او طرفدار حفاظت از حق اعتراض می‌باشد، ولی به عقیده وی بهتر است مردم در آینده تنها در استادیوم فوتبال بغداد یا «پارک الزورا» جمع بشوند، به جای این‌که در میدان تحریر دست به تظاهرات بزنند. احتمالاً او از این تصور وحشت زده است که درمیدان تحریر بغداد نیز، بنر بزرگی، مانند بنری که زینت بخش میدان تحریر قاهره گردید، بالا برود و اعلام کند: ”مردم خواهان سرنگونی این رژیم هستند. “ …
گاردین افزود : مالکی تا کنون 4 بار در تلویزیون دولتی حاضر شده است. او در 2 ظهور اول خود از مردم خواست در خانه باقی بمانند، زیرا ”بعثیها و تروریستهای القاعده“ در معترضین نفوذ کرده‌اند و قصد دارند آنها را بکشند. او در سومین ظهور خود، به‌وضوح شوکه شده بود، از معترضین قدردانی کرد و وعده اصلاحات ”ظرف صد روز“ را داد. آخرین بار هم، او اعلام کرد که اگر آنها بخواهند او و رژیمش را ”سرنگون“ کنند، دولت واکنش خشونت‌آمیز خواهد داشت و حتی خبرنگاران را شکنجه خواهد کرد، زیرا او ”به شیوه دموکراتیک انتخاب شده است. “ … ولی عراقیان، الهام گرفته از قیامها در تونس، مصر، لیبی، یمن و بحرین، وارد فاز جدیدی در مبارزه خود شده‌اند.
