ثانیا: جوانان عراق خواستار آسفالت خیابانها و تعمیر یک ژنواتور برق و یامحاسبه از یک کارمند دون پایه نیستند بلکه خواسته روشن آنها تشکیل دولتی جدید خالی از قاتلان و دزدان با هر منصب و با هر اسمی هستندکه از جمله آنها کسانی می‌باشند که در تظاهرات روز جمعه در تمام شهرها به سمت تظاهر‌کنندگان شلیک نمودند و یا آنها را مجروح ساختند و یا آنها را به شیوه معمر القذافی دستگیر نمودند. ما هم‌چنین خواستار احاله کمال الساعدی و فرمانده عملیات رصافه و مرتکبین جنایت علیه خبرنگاران و تظاهر‌کنندگان به دادگاه هستیم و خواهان سلب شخصیت حقوقی آنان در اسرع وقت هستیم.
ثالثا: جوانان عراق به سرنگونی دولت اکتفاء نمی‌کنند بلکه خواستار تدوین مجدد قانون اساسی و تشکیل دولت تکنوکرات که در آن رهبران مجتمع مدنی و شخصیتهای برجسته عضویت داشته باشند و این‌که تدوین مجدد قانون اساسی توسط کمیته ای صورت گیرد که نصف اعضای آن جوانان عراق متخصص در زمینه قوانین و یا این‌که کسانی که آنها را نمایندگی می‌کنند، باشند.
رابعا: امروز خواسته اصلاح نظام، یک خواسته جدی و واقعی است ولی اگر دولت به نادیده گرفتن خواسته‌های مردم و متهم کردن آنها ادامه دهد خواسته‌ها بزرگتر خواهد بود و هر چه دولت و دست‌اندرکاران این دولت در برآورده کردن خواسته‌ها تأخیر کنند، سقف خواسته‌ها بالاتر خواهد رفت و تا حد عصیان مدنی برای تغییر همه‌جانبه ارتقاء پیدا خواهد نمود».
