نوری مالکی حتی تا پایان سال جاری هم دوام نمی آورد

هزاران نفر در میدان تحریر بغداد علیه دولت دست به تظاهرات زدند. پلیس ضدشورش مانع حرکت آنها شده است.
به گزارش تلویزیون الجزیره  بخش انگلیسی 13 اسفند تظاهرات هر لحظه گسترده تر میشود. چندین هزار نفر در میدان تحریر تجمع کرده اند. از این زاویه نمیشود همه را دید، آنها اطراف میدان را گرفته اند. پشت سر من یک رویارویی در گرفته است. دولت عراق چند دقیقه پیش اعلام کرد که مردم 15 دقیقه فرصت دارند تا میدان را ترک کنند، ولی پیداست مردم اینجا به هیچوجه تصمیم ترک میدان را ندارند.

دولت عراق می خواهد تظاهرات خاتمه پیدا کند، زیرا مردم به ورودی پل رسیده اند، این پل (پل جمهوری) به منطقه سبز منتهی میشود. صحنه خارق العاده یی است. پلیس ضدشورش پشت سر من قرار دارد. با دیوارهای بتونی، بطور مادی و فیزیکی همه پلهای بغداد را مسدود کرده اند. تمامی منطقه سبز که دولت در آن قرار دارد، مسدود شده است. در حقیقت این یک آزمایش است که وقتی تظاهرکنندگان بخواهند خواسته هایشان شنیده شود، دولت چکار خواهد کرد.
مجری الجزیره انگلیسی گفت، میدانیم که بسیاری از عراقیها خواستار اصلاحات هستند، ولی انگیزه تظاهرات امروز چیست؟
گزارشگر الجزیره از بغداد گفت: به نظر میرسد که تظاهرات رو به گسترش است. مردم عراق به کشورهای اطراف نگاه میکنند و تظاهرات در مصر و تونس را میبینند. آنها به لیبی نگاه میکنند و نمی خواهند همان خشونتهایی که در لیبی اتفاق افتاده اینجا هم اتفاق بیفتد. جوانان عراقی فکر میکنند اگر بیرون بیایند و خواسته هایشان را بگویند و تظاهرات کنند، شاید اتفاقی بیفتد.
مجری الجزیره گفت: تأثیرات گسترده تر سیاسی این تظاهرات چیست؟ زیرا بسیاری از ناظران سیاسی به آنچه در عراق اتفاق می افتد، می نگرند و میگویند نوری مالکی حتی تا پایان سال جاری هم دوام نمی آورد؟
گزارشگر الجزیره در بغداد گفت: بله درست است؛ برخی همین حرف را میزنند و برخی هم بسیار امیدوارند که چنین اتفاقی بیفتند. در حقیقت این یک دموکراسی بسیار نادر و جدید است. این چیزی نیست که مردم عراق خواستار آن بودند. یکی از پوسترهای بزرگی که در این میدان به چشم میخورد، تصویر انگشت جوهری شده است که مردم در انتخابات انگشت خود را در شیشه جوهر بنفش فرو کردند و آنرا به عنوان این که رأی دادند به همه نشان میدادند و افتخار میکردند، ولی پوسترهای بزرگ نشان میدهد که یک مرد انگشت جوهری شده خود را گاز میگیرد. آنها میگویند از این که رأی دادند، پشیمان هستند. آنها میگویند این دموکراسی را نخواستند و از آن پشیمانند. آنها میگویند این که دموکراسی نیست.