این تحولات پیامدهای مهمی نه‌تنها در منطقه، بلکه برای جهان در پی خواهد داشت. جهان غرب به‌هیچ‌وجه انتظار چنین تحولاتی را نداشت. اما ما می‌توانیم سریعاً واکنش نشان دهیم. ما به‌عنوان پارلمانتر هنوز پانزده روز در پیش داریم که طی آن مجلس به اجلاس جاری خود ادامه خواهد داد. ما باید از خانم میشلین کلمی ری بخواهیم که در راستای آن‌چه ما هم‌اکنون از زبان خانم پرزیدنت مریم رجوی شنیدیم، سریعاً نزد وزیر خارجه آمریکا و ملل متحد جهت حفاظت از اشرف مداخله کند.

 حفاظت مزبور ابتدا باید توسط ارتش آمریکا و سپس ملل متحد تأمین شود تا به‌وضعیت فعلی پایان داده شود. از سوی دیگر، باید به‌وضعیت ایران اشاره کرد و یادآور شد که نقض حقوق‌بشر در ایران رو به‌وخامت گراییده است. چند لحظه پیش آقای نخست‌وزیر (غزالی) یادآوری کردند که طی سه دهه گذشته بیش از صد و بیست هزار تن توسط رژیم ایران به‌خاطر عقاید سیاسی‌شان و طلب دموکراسی اعدام شده‌اند. چگونه می‌توان تصور کرد که افرادی که خود را رهبر مذهبی می‌نامند مرتکب چنین نقض حقوق‌بشری بشوند. رژیم دیکتاتوری در ایران 57‌‌بار توسط ارگانهای مختلف ملل متحد به‌خاطر نقض حقوق بشر محکوم شده است. تنها در ماه ژانویه امسال بیش از 90‌تن به‌دار آویخته شدند. یعنی اینکه هر هشت ساعت یک تن اعدام شده است. تجاوز و اعدام جوانان هم‌چنان رایج است. طی هفته‌های اخیر سه زندانی سیاسی هوادار مجاهدین اعدام شدند. آقایان علی صارمی 63‌ساله، جعفر کاظمی 48‌ساله و محمد‌علی حاج‌آقایی 62‌ساله. من سخنرانی امروز خود را به‌آنها تقدیم می‌کنم. آنها به‌خاطر شرکت در تظاهرات سال‌2009 و دیدار از خانواده خود در کمپ اشرف اعدام شدند. بسیاری از اعضای خانواده‌های مجاهدین ساکن اشرف به‌خاطر نسبت خانوادگی با مجاهدین دستگیر شده‌اند.

آنها به‌خاطر امتناع از حمایت از رژیم دیکتاتوری ولایت‌فقیه تحت شکنجه و بدترین رفتارهای غیرانسانی قرار گرفته‌اند. لذا از دبیر‌کل ملل متحد می‌خواهم که پرونده نقض حقوق بشر در ایران را به‌شورای امنیت ارجاع دهد و در جهت تصویب تحریمهای عمومی بلادرنگ اقدام کند. ما این درخواست را از طریق وزیر خارجه خود مطرح خواهیم کرد. به‌رغم این حوادث تراژیک و سرکوب شدید در ایران قیام مردم ایران ادامه داشته است با فریاد مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر اصل ولایت‌فقیه، ایرانیها هم‌چنان به خیابانهای تهران و ایران سرازیر می‌شوند. آنها عزم خود را برای تغییر رژیم دیکتاتوری و مذهبی و برای استقرار دموکراسی و آزادی در ایران به نمایش می‌گذارند. مردم ایران بار دیگر به‌جهانیان نشان داند که آتشی که زیر خاکستر است، می‌تواند مجدداً شعله‌ور گردد و قیامی دیگر بی‌تردید در پیش است. من قویاً از راه‌حل سوم خانم مریم رجوی حمایت می‌کنم که خواهان تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران و مقاومت آن می‌باشد. امروز روز جهانی زن است و ما می‌خواهیم از همه زنان جهان که برای آزادی و کرامت انسانی خود مبارزه می‌کنند، تقدیر کنیم. چه در ایران و چه در هر‌جای دیگر، خیلی وقتها زنان هستند که حامل امید می‌باشند. خانم مریم رجوی یکی از سخنگویان این امید است. صرف بیان حمایت دیگر کافی نیست. زمان آن رسیده است که غرب به‌طور کلی و اتحادیه اروپا و سوئیس به‌طور خاص در کنار میلیونها ایرانی که برای آزادی و شناسایی مقاومت خود مبارزه می‌کنند، قرار گیرند.