در یک جلسه استماع که روز چهارشنبه 14 بهمن 88 در کمیته روابط خارجی کنگره آمریکا به ریاست گری اکرمن برگزار شد یک کارشناس آمریکایی به نام اسکات کارپنتر به سوالات اعضای کمیته در باره راههای کمک به جنبش اپوزیسیون در ایران پاسخ داد.
قسمت هایی از گفتگو در این جلسه استماع را ملاحظه می کنید:
سایت وزارت خارجه
15 بهمن 88
اسکات کارپنتر: از موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک, از 2004تا2007 معاون وزارت خارجه در امور سیاست خاور نزدیک و درسال2006 هماهنگ کننده وزارت خارجه برای ابتکار عمل برای خاورمیانه و آفریقای شمالی بوده و همچنین از مقامات ائتلاف موقت در عراق بوده است.
کارپنتر: ... پایگاه گسترده جنبش اعتراض در ایران اولین چالش جدی را در برابر جمهوری اسلامی قرار داده، و تا مغزاستخوان، آنرا تکان داده است.
جنبش اخیر, تلاش یک صد ساله برای پیشرفت مستمر, برای یک جمهوری قانونی, مبتنی بر کثرت گرایی و دموکراسی را نمایندگی می کند.
از انقلاب مشروطه در سال 1906 که این جنبش, اولین بارتوسط پادشاهان و سپس توسط حکومت های مذهبی عقیم ماند, بعضاً توسط قدرتهای خارجی از جمله ایالات متحده حمایت می شد ..
امروز جمهوری اسلامی شیوه های بیرحمانه و خشونت باری را بر مردم اعمال می کند, اکنون به رغم این خشونت, مردم در خیابان از دولت اوباما می خواهند که از آنها حمایت کند, تظاهرات کنندگان در ماه نوامبرشعار می دادند، اوباما اوباما، یا با اونها یا با ما, احمقانه خواهد بود که فکر کنیم که این تنها شعار است, همچنانکه چندین ایرانی آمریکایی به من می گفتند که هدف تظاهرات کنندگان که شعارهایی را بزبان انگلیسی حمل می کردند تنها یک نمایش نیست، اصول مسلم ما و درخواست حمایت آنان, یک امر حیاتی است که ایالات متحده باید این فرصت و مسئولیت را مغتنم شمرده و آنرا درست انجام دهد.
کارپنتر گفت: تا جایی که به مردم ایران بر می گردد ما غالباَ در سمت اشتباه تاریخ قرار داشته ایم. در 1953 زمانی که به کمک انگلستان نخست وزیر منتخب مردم محمد مصدق را سرنگون کردیم .
مجدداً در پروسه ای که به انقلاب سال 1979 راه برد نیز اشتباه کردیم. برای حدود یک دهه یا بیشتر به علائم هشدار دهنده توجه نکرده و درفشار به شاه برای لیبرالیزه کردن سیاست آنچنانکه در اقتصاد لیبرالیزه کرده بود شکست خوردیم, ما بی عدالتی های وی و نقض حقوق بشر وی را نادیده گرفتیم و به درخواست او که با هیچکس در اپوزیسیون همکاری نکنیم موافقت کردیم. در این پروسه از پرورش جریاناتی در جامعه که می توانستند نقش مدره بازی کنند شکست خوردیم. شاید که تحول سیاسی را که
بدنبال آن بود را دفع کردیم.
سرانجام محصول سیاستهایمان, گردبادی بود که دروکردیم, یک انقلاب گسترده دموکراتیک, که سپس توسط رادیکالهای اسلامیست که تا امروز با ما هستند, سرنگون شد.
کارپینتر در بخش دیگری از شهادت خود گفت: حمایت بی قید و شرط ما از دیکتاتوری در ایران تضاد عمیقی را در میان مردم ایران نسبت به آمریکا ایجاد کرده است، مردم ایران از انقلاب مشروطه در 1906 درگیر مبارزه برای رساندن صدای دموکراتیک یکی از بزرگترین تمدنها بوده اند که توسط پادشاهان بی عقل و حاکمان مذهبی تشنه قدرت عقیم مانده اند.
واشینگتن پیوسته در طرف اشتباه قرار داشته است. امروز در شب سالگرد دیگری از انقلاب و در زمانی که حاکمان مذهبی به وسیله مردم خود به شیوه هایی غیر قابل پیش بینی به چالش کشیده می شوند قرار داریم, ما باید این کار را درست به سرانجام برسانیم.
کارپینتر در برابر این سوال که آمریکا چه کاری باید انجام دهد, گفت: به عقیده من دولت اوباما باید یک تهاجم جامع برای به چالش کشیدن رژیم, در زمینه حقوق بشر انجام دهد. در شهادت مکتوبم توصیه هایی را نوشته ام که به برخی در این جا اشاره می کنم .
یکم: اعمال سیاسی آینده می باید اساساً در چهارچوب حقوق بشر باشد, اگر آمریکا به دنبال اعمال تحریمات گسترده تری است, آنرا نقض حقوق بشر توسط سپاه و بسیج ربط دهد, دولت باید این را علناً اعلام کند که برای احتمال به قدرت رسیدن یک حکومت دموکراتیک طراحی می کند و برای آن باکنگره کار می کند تا که زمینه های قانونی آنرا آماده کند, تا که تحریمات را لیست کرده و ایران از لیست کشورهای حامی تروریزم خارج سازد، این قدمهای شمرده به نفع جهان می باشد, و نیز مشخص کند که این پروسه طول خواهد کشید. این امر دو فایده دارد یک اینکه روشن می سازد که این رژیم دموکراتیک نیست، در عین حالی که به انتظاراتی که اگر رژیم سرنگون شود پاسخ می دهد. دولت باید علناً از سرمایه گذاری بر روی احیای دموکراسی در ایران حمایت کند. .... اعلام همبستگی با جنبش مردم ایران تردیدهای رژیم را تشدید می کند و تعادل قوا را به نفع آنان که خواهان اصلاح و شاید سرنگونی این رژیم باشند فراهم می کند, تغییر رژیم بهترین تضمین برای مقابله با برنامه هستهیی ایران است حتی ممکن است به همکاری بین ایران و آمریکا بیانجامد, که به صورت رایکال بر تلاشهای آمریکا برای برقراری ثبات در عراق و افغانستان نیز تاثیرخواهد گذاشت.
گری اکرمن رئیس جلسه, رئیس کمیته خارجی: سئوال اساسی در مقابل ما این است چه اقدام مشخصی ما می توانیم انجام دهیم, بدون این که علامت مرگ برای افرادی باشیم که می خواهیم به آنها کمک کنیم این سئوال من است؟...
کنگرسمن برتون: من نوشته هایی از این تظاهرات کنندگان را می خواندم و تا آنجا که فهمیدم هفته قبل دوتن از آنان را اعدام کردند, و روز شنبه قرار است 16 تن از آنان را محاکمه کنند و 9 تن از آنان اعلام شده است که قرار است هفته آینده اعدام شوند من نمی توانم تصور کنم که ما بنشینیم و ببینیم این جنایات برای مردمی که تنها خواهان آزادی هستند اتفاق می افتد، اگر ما حمایت ملموسی به مردمی که تظاهرات می کنند نمی دهیم، به اعتقاد من ما حداقل بگوییم که برایتان آرزوی موفقیت می کنیم, ما امیدواریم شما به آزادی برسید, ما میخواهیم هرآنچه که در توان داریم انجام دهیم، بدون این که در امور شما مستقیماً دخالت کرده باشیم, ما می خواهیم هرکاری که می توانیم برای تشویق آزادی و دموکراسی و آنچه که به آن اعتقاد داریم را انجام دهیم.
کارپنتر: در پاسخ به این نگرانی که تحریمات ممکن است مردم را به سمت رژیم ببرد, گفت: مردم خواهان تحریمات کوتاه و تیز می باشند که کل نظام را شوکه کند
نماینده برتون : منظورتان از کوتاه و تند چیست؟
کارپنتر: تحریم بنزین، که کنگره مورد توجه قرار داده و برای رئیس جمهور می خواهد بفرستد, من فکر می کنم این نوع کاری است که می تواند تاثیر عظیمی داشته باشد,
نماینده آلیسون : ..... اگر مردمی که هوادار جنبش دموکراسی هستند اعتقاد دارند آنچه که ما به آن اهمیت می دهیم موضوع هستهیی است و نه حقوق بشر آنان، و اگر پاسخ ما به نگرانی های خودمان این است که ایرانیان را از بنزین محروم کنیم, تاثیر آن چه خواهد بود, این یک سناریوی محتمل است,
نماینده آلیسون : من یکی از کسانی هستم که لایحه تحریم را امضا کرده ام و لایحه ای که من ارائه داده ام به این فراخوان می دهد که در کنار مردم ایران بایستیم و کاری که می کند تهیه و انجام خدمات و قرارداد با افرادی که ابزار سانسور یا استراق سمع را برای دولت ایران فراهم می کنند را ممنوع می کند, متحدان آمریکا را تشویق می کند که برای مقامات ایرانی که در نقض حقوق بشر دست دارند ویزا صادر نکنند, و تاکید بر دیپلوماسی با ایران برای تامین منافع امنیت ملی ما در آمریکا دارد, و همچنین به همکاری با سازمان ملل برای تحقیق درباره موارد نقض حقوق بشر تشویق می کند و درپایان ازمجتمعات مدنی آمریکایی می خواهد که کمکهای انسانی برای مردم ایران فراهم کنند.