یکی از تظاهرکنندگان به‌نام سامی مجید، 23ساله ، در جریان تظاهرات مرگبار 25فوریه در بغداد که تحت عنوان ”روز خشم ”برگزار شد، در میان جمعیت بود و توسط پلیس دستگیر و در یک پایگاه نظامی در شرق پایتخت محبوس گردید.    مجید گفت، ”آنها مرا مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و مرا مجبور کردند که تعهدنامه‌ای را امضا کنم که به موجب آن، در تظاهرات شرکت نخواهم کرد یا دست به اعتراض نخواهم زد ”. او به  حدود 300 معترض دیگر در میدان تحریر ملحق شد که کفشهایشان را در هوا می‌چرخاندند - این کار در خاورمیانه، علامت بی‌احترامی است--  آنها علیه نخست‌وزیر نوری مالکی،   شعار می‌دادند ” مالکی دروغگوست ”.
 کرار حیدر، 20ساله و کارگر رستوران ، بعد از این‌که به‌خاطر شرکت در گردهمایی 4مارس دستگیر شد، به مدت 5روز حبس شد، و وادار گردید که تعهدنامه مشابهی را امضا کند...
 کرزان خالد، 29ساله گفت، ”بگذارید دولت بداند که ما هر روز تظاهرات خواهیم کرد ، تا این‌که به خواستهای ما جواب بدهند.
خبرگزاری فرانسه 20 اسفند گزارش داد:  در آخرین به چالش کشیدن دولت بغداد بعد از موج قیام عمومی که سراسر جهان عرب را دربر گرفته است، روز جمعه عراقیان در میدان تحریر بغداد تظاهرات کردند. دولت عراق با یک رشته از راهپیمایی ها از آغاز فوریه در سراسر این کشور به لرزه افتاده است. این  راهپیماییها الهام گرفته از قیام هایی است که روسای جمهور  تونس و مصر را مجبور به کناره گیری کرده است.
درحالی‌که هلیکوپترهای نظامی در بالای سر پرواز می‌کرد و پلیس و ارتش از زمین این میدان را محاصره کردهاند، یکی از تظاهرکنندگان گفت: ”من خواهان حقوق عراقیها هستم “.
احمد طارق، که 43سال سن و دارای مدرک دانشگاه است گفت،  او به‌خاطر بیکاری و خشم از فساد رسمی، در پایتخت تظاهرات می‌کند.
او گفت: ”من خواهان این هستم که با فساد بجنگیم و به بیکاری خاتمه دهیم“.
حدود 500 تظاهرکننده در فلوجه درخواست های مشابه‌یی را مطرح کردند.
تظاهرات جمعه حق در بغداد و 10 استان دیگر عراق در رسانه های عراق، گامی به جلو در راستای برقراری دموکراسی درعراق ارزیابی شد.
 نویسنده عراقی احسان الطایی که در  تظاهرات جمعه حق توسط نیروهای امنیتی مالکی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است به تلویزیون البغدادیه گفت:  ما نویسندگان بهمراه جوانان صبح زود عازم میدان التحریر در روز جمعه حق شدیم. در منطقه العلاوی به جمعیت انبوهی از تظاهرکنندگان اجازه رفتن به میدان التحریر را ندادند. در آنجا ارتش با تجهیزات کامل مستقر شده بود و می خواستند مانع رفتن من شوند. یکی از افسران به من گفت برگرد که گفتم برای تظاهرات می روم. مجددا گفت برگرد گفتم نمی توانم برگردم آن گاه او با سلاحش به سینه من زد و گفت آیا می خواهی شهید شوی ؟ من پاسخ دادم بله میخواهم شهید شوم. در همین حال آن افسر با چاقویی که دردستش بود به کتفم زد که باعث جراحت عمیق من شد و یکی از دوستان نویسنده ام مرا از صحنه خارج کرد و به بیمارستان رساند. مجری البغدادیه سوال کردآیا شما خودتان را معرفی کردید که روزنامه نگار و نویسنده هستید؟
احسان الطائی در پاسخ به مجری البغدادیه گفت: بله من همان ابتدا کارت روزنامه نگاریام را به آنها نشان دادم و گفتم که روزنامه نگار هستم ولی آن افسر به من گفت : تو روزنامه نگار هستی و می خواهی بعدا بروی شهادت بدهی؟
من گفتم شرکت در تظاهرات حق ماست که او جواب داد شما هیچ حقی ندارید... و آنگاه شروع به زدن من کرد.
تلویزیون الشرقیه20 اسفند از تظاهرات در حله مرکز استان بابل و شهرستان خضر در جنوب استان ا لمثنی خبر داد. به گزارش این تلویزیون، اهالی حله مرکز استان بابل در برابر مقر شورای استان بابل، تظاهرات کردند. تظاهر کنندگان تهدید کردند در صورتی که دولت خواسته های آنها را نادیده بگیرد، اعتصابات و اعتراضات بیشتر و گسترده تری برگزار خواهند نمود...
اهالی شهرستان خضر واقع در جنوب استان المثنی در برابر دادگاه  این شهرستان دست به تظاهرات زدند.
خبرگزاری نینا 20 اسفند گزارش داد ، مردم در شهرستان زُبیر به رغم تدابیر شدید امنیتی دولت مالکی، دست به تظاهرات زدند. تظاهر کنندگان که در مقابل ساختمان فرمانداری این شهرستان تجمع کرده بودند، خواستار تامین کار برای فارغ التحصیلان و جوانان بیکار و از بین بردن فساد در نهادهای رسمی دولتی شدند. تظاهرکنندگان تهدید کردند که تا رسیدن به خواسته هایشان، تظاهرات خود را ادامه خواهند داد.
خبرگزاری نینا درگزارش دیگری از تظاهرات  فلوجه خبرداد و گفت: شهروندان فلوجه امروز طی تظاهراتی خواستار حذف احکام ریشه کنی و متوقف کردن یورش برای دستگیریهای کورکورانه در این شهر شدند.
در همین حال تلویزیون الشرقیه 20 اسفند گزارش داد:  به فیلمی دست پیدا کرده که نشان می دهد چگونه درخواستهای کار ارائه شده توسط اهالی سماوه به اعضای هیأت پارلمانی که  در روز  3 ماه مارس از این شهر دیدن کرده بودند، به آتش کشیده شده است. در این دیدار بسیاری از بیکاران، در خواستهای کار خود را به هیأت مزبور ارائه می دهند ولی بعدا در یک منطقه روستایی در مسیر سماوه- بغداد این درخواست ها در حالی که در آتش می سوختند توسط کشاورزان این منطقه پیدا می شوند. کشاورزان برخی از اوراق را از میان آتش بیرون کشیدهاند که اسم و عکس درخواست کنندگان بطرز واضح در آنها مشخص است.